Fabian Drzyzga: Gdy nie ma atmosfery, to nie ma sukcesu

Fabiana chociaż moje pretensje do Stefana też dotyczą przede wszystkim rozegrania.Nie chodzi o nazwiska,ale o styl.Grzesiek doskonale się sprawdza przy potężnych skrzydłach gdy dokładna wystawa trafia do zawodnika,który zrobi dziurę w parkiecie nawet mając blok.My jednak takich zawodników/może poza Bartkiem/nie mamy.Zarówno Michał jak i Mateusze a także Piotr potrzebują szybkiego niespodziewanego rozegrania.Bartek zresztą też umie się do tego dostosować.Dlatego uważam,że błędem było postawienie na Grześka.Już kiedyś trener Kowal zrobił taki błąd stawiając na Tichaczka i przegrał sezon z szybszym rozegraniem Uriarte.Zarówno Grzesiek jak i Tichaczek to doskonali zawodnicy na tzw uspokojenie takich trochę "wariatów"jak Drzyzga.Nie przekonuje mnie odsunięcie z uwagi na charakterek.Większość rozgrywających to nie są grzeczni,skromni chłopcy i rolą trenera jest ich utemperować dla potrzeb drużyny.Kowal zmienił koncepcję w następnym roku i wygrał.Może i Stefan się zreflektuje.Chociaż jak dojdzie Leon to może Grzesiek znowu się sprawdzi ,ale światowe tendencje to jednak szybkość i kombinacyjność. Mimo tych zastrzeżeń wolałabym jednak aby PZPS nie zmieniał trenerów co chwilę,bo następny znając życie popełni te same albo inne błędy,a Stefan jako inteligentny człowiek parę swoich pomyłek poprawi.Tym bardziej,że szans na Bernardo czy Julio raczej nie ma,a trenerzy pokroju Lozano raczej nie zmienią ani gry ani atmosfery.

wszystkim, a publiczne płacze z ojcem były poniżej poziomu. Moim zdaniem Antiga powinien dostać więcej czasu. Nie wyszedł mu ten sezon, to prawda. Myślę jednak, że nie tędy droga. Lozano? Bez żartów.

wszystkiego, co mi się dotychczas przydarzyło. Była mi bardzo trudno być nieustannie po prostu niewidzialnym dla trenera. Robiłem swoje i czekałem na szansę, ale jej nie dostawałem. I nie mówię tu o byciu pierwszym rozgrywającym, tylko w ogóle o możliwości wejścia na boisko, na przykład kiedy drużynie idzie gorzej albo przegrywa. Rezerwowi są po to, żeby w razie potrzeby mogli wejść i pomóc, a nie po to, żeby wyłącznie stali i klaskali. Ale dla tego trenera rezerwowi byli zupełnie niewidzialni, jak gdyby ich nie było. Był to naprawdę trudny okres dla mnie, wiele się nauczyłem. Bardzo mi pomógł fakt, że byłem z Miśkiem Winiarskim w pokoju, on mnie uspokajał i tonował nastroje. Gdybym trafił na kogoś innego, kto by mnie podkręcał dodatkowo i wzmacniał negatywne emocje, to pewnie bym zrezygnował z reprezentacji."