ME 2017 w siatkówce. Żółta kartka dla trenerów od prezesa PZPS

ktore nie przynoszą nic dobrego. Grbic reaguje, ciagle podpowiada, de Giorgi stoi oszolomiony. I co najlepsze, jest 20-18 dla Serbów a na zagrywke wchodzi Kurek.. Z gory wiem, ze ja zepsuje. Albo te asy serwisowe na Zatorskim.różnica w poziomie druzyn rażąco widoczna.

która doprowadziła do tego, że hale w LŚ, które jeszcze kilka lat temu wypełniały się po brzegi, teraz rażą pustymi krzesełkami. Prostackie teksty i uwagi, które słyszymy od samego początku kadencji naszego trenera: "ja chcę by w kadrze grali...", "reprezentacja ma to...", "reprezentacja ma tamto...", tak jakby to wszystko było sterowane z tylnego siedzenia przez pana prezesa. Teraz zupełnie niestosowne pouczanie trenerów po pierwszym meczu turnieju... Żenada, brak jakiejkolwiek klasy, taktu, ogłady. Porównując go do Papkego czy Przedpełskiego (oczywiście pomijając aferę z MŚ 2014) prezentuje się niczym chłop pańszczyźniany, którego ktoś omyłkowo dopuścił do pańskiego stołu. Szkoda, bo mam wrażenie, że PZPS zarządzany przez tego pana zaczyna trochę przypominać PZPN pod rządami Laty. Mamy wielu wybitnych siatkarzy, którzy nie chcą bawić się w trenerkę, jest Zagumny, jest Świderski. Może czas żeby oni wkroczyli do związku, ludzie którzy zjedli zęby na siatkówce, poznali ją od każdej strony, i tej krajowej, i tej światowej.

jest moim zdaniem kompromitujący. Od ludzi na stanowisku powinno się oczekiwać rozwagi. A podważanie wśród zawodników autorytetu trenera w trakcie turnieju, po jednym meczu, jest działaniem zdumiewającym.

profesjonalnie posiadanym dobrem - wygląda to tak - "a nuż się uda tata, mam pomysła". Jako że budowanie i rozliczanie budżetu jest niejawne (a powinno być w takiej instytucji przejrzyste finansowanie), trudno powiedzieć skąd wynika większość decyzji dotycząca obsady personalnej i "przełożenia" kosztów organizacji imprez w stosunku do bezpośredniego finansowania reprezentacji - wszystkich reprezentacji. Po trzecie - samodzielność selekcjonera powinna być poddawana systematycznej ocenie i jakimś rozliczeniom działań. Byle profesjonalnym. Po czwarte - do tej pory Fefe nie dał żadnego pretekstu do budowania zaufania w jego pracę, może to są początki, choć metody nie pokazują na wyciąganie wniosków z postępu w pracy z kadrą. Nie oczekiwałem jakiegoś oszałamiającego progresu, ale również prezentowanego dalszego zjazdu z poziomem. Może to zbieg okoliczności, chciałbym żeby nasi wygrali ćwierćfinał, choć już widać, że bez barażu się nie obejdzie. I tak naprawdę chciałbym, żeby ME były co najwyżej wypadkiem przy pracy i żeby kadra grała na takim poziomie, jak chcą a nie mogą nasze gwiazdy. I wcale nie muszą być gwiazdy do tego potrzebne. Po piąte - końcowym etapem zmian w kadrze muszą być IO w 2020 r., nie mniej na MŚ 2018 muszą jechać ludzie, którzy w tych igrzyskach mają stanowić o sile drużyny. Bez jąkania o "zaufaniu" przy powołaniach.