W tym artykule dowiesz się o:
Piotr Łukasik w poprzednim sezonie był szóstkowym zawodnikiem wicemistrza Polski i zaliczył występy w reprezentacji. W związku z przeciągającą się niepewnością co do przyszłości warszawskiego klubu, postanowił skorzystać z oferty Grupy Azoty ZAKSY Kędzierzyn-Koźle, z którą podpisał kontrakt praktycznie przed samym rozpoczęciem rozgrywek. I jak widać, nie warto było się spieszyć. Faktem jest, że na początku zawodnikowi przydarzyła się kontuzja, ale potem ciężko było mu przebić się do szóstki przy tak dobrze dysponowanych pozostałych przyjmujących.
Sprowadzanie 36-letniego zagranicznego zawodnika ma sens, gdy jest on faktycznie gwiazdą, może być nawet lekko przyblakłą i prezentuje wybitny poziom. Trudno to jednak powiedzieć o Robinsonie Dvoranenie. Wiele dobrego do gry Cuprum Lubin nie wnosił, a o wiele lepiej wypadali w porównaniu z nim występujący też na pozycji przyjmującego dwaj młodzi polscy zawodnicy. Mowa tu o Bartłomieju Lipińskim i Kamilu Maruszczyku, którzy pokazali w tym sezonie swój potencjał. To w takich graczy powinno się inwestować.
Ten sezon był dla klubu z Bydgoszczy bardzo nieudany. Część winy za wynik sportowy leży w transferach. Argentyński przyjmujący to jeden z nowych zawodników, który w założeniu miał być wzmocnieniem. Ale tak wcale się nie stało, bo nie pokazywał nic specjalnego na boisku. Podobnie można powiedzieć o Radosławie Gilu, który był uważany kiedyś za dobrze zapowiadającego się rozgrywającego. A tymczasem przegrał rywalizację z Piotrem Lipińskim, który miał raczej stanowić doświadczone wsparcie dla młodszego kolegi.
Po transferze reprezentanta Belgii do Aluronu Virtu można było się spodziewać zdecydowanie więcej. W końcu nad Wartę przybył gracz z wieloletnim doświadczeniem gry w lidze włoskiej, który w dodatku był 7. najlepiej blokującym zawodnikiem Serie A w sezonie 2018/2019. Tymczasem Belg większość meczów PlusLigi obejrzał z kwadratu. W sumie rozegrał tylko 9 spotkań, w których zdobył zaledwie 24 punkty.
3. Tomas Rousseaux (GKS Katowice => Asseco Resovia Rzeszów)
Asseco Resovia Rzeszów to kolejny oprócz Visły Bydgoszcz zespół, który najchętniej zapomniałby o sezonie 2019/2020. Poczynione w okresie letnim transfery nijak się nie przyczyniły do wzmocnienia drużyny, wręcz przeciwnie. O ile rok temu ekipa z Podkarpacia zajęła 7. miejsce, to w tym roku 13., czyli przedostatnie. Z niewielkimi wyjątkami w postaci pojedynczych dobrych występów, zawiedli praktycznie wszyscy nowi zawodnicy. Ale chyba najgorzej wypadł pod tym względem Tomas Rousseaux, który grał z nich najmniej i też niewiele wnosił do gry.
2. TJ Sanders (Halkbank Ankara => MKS Będzin)
Włodarze MKS-u Będzin sporo ryzykowali, gdy podpisywali latem zeszłego roku kontrakt z Kanadyjczykiem. Przecież poprzedni sezon też częściowo stracił z powodu kontuzji pleców. Ryzyko jak widać nie opłaciło się, bo po rozegraniu pięciu meczów siatkarzowi odnowił się uraz. Zdecydował się rozwiązać umowę, co postawiło klub w bardzo ciężkiej sytuacji, bo był przecież podstawowym rozgrywającym i trzeba było szybko szukać zastępstwa.
1. Pourya Fayazi (Matin Waramin VC => MKS Będzin)
Transfer Irańczyka do PlusLigi okazał się chyba najbarwniejszym, jeśli nie w historii rozgrywek, to na pewno w ostatnich latach. Najpierw były problemy z przyjazdem zawodnika do Polski, bo nie mógł uzyskać wizy. Siatkarz przyjechał po rozpoczęciu ligi, rozegrał 6 meczów, w których specjalnie nie zachwycił, a potem po prostu spakował walizki i wyszedł z domu. Akurat natknął się na niego klubowy trener, Jakub Bednaruk i tylko dzięki temu było wiadomo, co się dzieje. O możliwych przyczynach takiego postępowania gracza krążyły różne teorie, głównie dotyczące trudności z zaaklimatyzowaniem się lub pozyskania korzystniejszej oferty w rodzimej lidze.
ZOBACZ WIDEO: Koronawirus. Ministerstwo Zdrowia opublikowało specjalny film
na Instagramie 
na Facebooku 
Rozwiń odpowiedzi (2)
