US Open: Jerzy Janowicz z Dusanem Lajoviciem o pierwsze zwycięstwo w Nowym Jorku

Swoje występy na kortach Flushing Meadows Jerzy Janowicz rozpoczął od bardzo mocnego uderzenia. W swoim pierwszym starcie w Nowym Jorku, w 2007 roku, który był zarazem jego pierwszym juniorskim turniejem wielkoszlemowym w karierze, łodzianin dotarł aż do finału, eliminując po drodze chociażby Bernarda Tomicia, ale w meczu o tytuł uległ Ricardasowi Berankisowi.

Jednak w seniorskich startach w US Open Polakowi już nie wiodło się tak dobrze. W 2009 roku przegrał w III rundzie eliminacji z Somdevem Devvarmanem. W kolejnych latach z nowojorskimi kwalifikacjami żegnał się jeszcze szybciej - w 2010 roku w II rundzie po porażce z Andreasem Haiderem-Maurerem, zaś sezon później nie przeszedł nawet I rundy, przegrywając z Matwe Middelkoopem.
[ad=rectangle]
W 2012 roku Janowicz dostąpił zaszczytu debiutu w głównej drabince US Open. Wydawało się, że losowanie nie mogło być lepsze, bo w I rundzie trafił na Dennisa Novikova, wówczas 1098. tenisistę świata, lecz nasz reprezentant niespodziewanie przegrał w czterech setach. Podobnie było w ubiegłym sezonie - znów na pierwszy rzut oka korzystne losowanie, ale zmagający się z kontuzją łodzianin nie sprostał 247. rakiecie globu, Maximo Gonzalezowi.

W tym sezonie Polak podejmie kolejną próbę odniesienia pierwszego oficjalnego zwycięstwa w US Open. Janowicz, który do Nowego Jorku udał się wprost z Winston-Salem, gdzie w sobotę był o krok od wywalczenia premierowego tytułu w głównym cyklu, lecz nie wykorzystał dwóch meczboli i przegrał finał z Lukasem Rosolem, tym razem nie trafił na rywala zajmującego odległą pozycję w rankingu. Jego pierwszym przeciwnikiem będzie Dusan Lajović, 61. gracz klasyfikacji ATP.

Środowy rywal Janowicza tenisistą został przez przypadek. W szkole, do której uczęszczał, jedyną sekcją sportową dla dzieci z jego rocznika była właśnie sekcja tenisa. Biały sport szybko stał się jego wielką pasją, a w celu rozwinięcia swoich umiejętności jako nastolatek wyjechał do akademii w Barcelonie.

W początkowych czterech latach zawodowych startów Serb błąkał się po turniejach rangi ITF, zdobywając pięć tytułów. W głównym cyklu zadebiutował w październiku 2011 roku w Moskwie, a tydzień później w Sankt Petersburgu dotarł do swojego pierwszego ćwierćfinału turnieju rangi ATP World Tour. W 2012 roku Serb wszedł Top 200 rankingu ATP oraz zaczął zdobywać tytuły w Challengerach, których łącznie ma na koncie trzy.

Najważniejszym wydarzeniem w dotychczasowej karierze Serba był ubiegłoroczny finał Pucharu Davisa z Czechami, który był rozgrywany w jego rodzinnym Belgradzie. Lajović, który pełnił wówczas rolę drugiej rakiety serbskiej drużyny, przegrał  z Tomasem Berdychem i z Radkiem Stepankiem, wobec czego po trofeum sięgnęli Czesi. Lajović nie krył smutku, a pocieszać próbował go najlepszy serbski tenisista Novak Djoković. - Cieszę się, że Serbia ma kolejnego tenisistę, który w przyszłości może być gwiazdą oraz odnosić sukcesy w turniejach wielkoszlemowych - stwierdził lider rankingu ATP.

Sezon 2014 jest dla podopiecznego Jana Velthuisa najlepszym w karierze. W Australian Open wygrał pierwszy mecz w turnieju wielkoszlemowym (z Lucasem Pouille'em). W Rio de Janeiro pierwszy raz dotarł do II rundy imprezy rangi ATP World Tour 500, zaś w kwietniu, w Miami, wystąpił w III rundzie zmagań ATP Masters 1000, gdzie był o krok od awansu do 1/8 finału, lecz przegrał w tie breaku trzeciego seta z Ołeksandrem Dołgopołowem. Na przełomie maja i czerwca w Rolandzie Garrosie doszedł aż do 1/8 finału, gdzie uległ Rafaelowi Nadalowi. Natomiast w lipcu grał w dwóch ćwierćfinałach w turniejach na kortach ziemnych - w Båstad i w Hamburgu.

Tenisowym idolem belgradczyka był Pete Sampras, jednak jego styl gry w ogóle nie przypomina tego, czym zachwycał słynny Amerykanin. Lajović jest usposobiony defensywie i stawia się na rzetelną grę z głębi kortu. Trudno wyróżnić w jego arsenale dominujące uderzenie, mimo że on sam za swoją największą broń uznaje jednoręczny bekhend. Serb, który jest wielki fanem futbolu i kibicuje FC Barcelonie, za swoją ulubioną nawierzchnię uznaje korty twarde, choć jak dotychczas najlepsze wyniki notował na ceglanej mączce.

Janowicz i Lajović już dwukrotnie mieli okazje mierzyć się ze sobą. Pierwszy ich mecz, rozegrany w 2010 roku w imprezie ITF Futures w Turcji i wygrany przez Serba 6:2, 6:2 nie jest uznawany za oficjalny w statystykach ATP, natomiast drugi już tak, ale Polak z pewnością nie wspomina go miło. 9 lipca tego roku Janowicz grał z Lajoviciem w II rundzie turnieju w Båstad, ale skreczował przy stanie 3:6, 1:1 z powodu kontuzji stopy. W tym sezonie z belgradczykiem walczył także Łukasz Kubot, wygrywając w Wimbledonie 6:7(4), 7:6(4), 6:3, 7:6(3).

Czy Janowicz w środę odczaruje nowojorskie korty i wygra pierwszy mecz w głównej drabince US Open? Wiele będzie zależeć od stanu zdrowia Polaka, który w Winston-Salem odczuwał ból w stopie. Jeżeli z dyspozycją łodzianina wszystko będzie w porządku, wygrana jest bardzo prawdopodobna. Pewne jest jedno - jeden z dwójki: Janowicz lub debiutujący w nowojorskiej lewie Wielkiego Szlema Lajović w środę wygra swój pierwszy w karierze mecz w US Open.

US Open, Nowy Jork (USA)
Wielki Szlem, kort twardy (Decoturf), pula nagród w singlu mężczyzn 14,792 mln dolarów
środa, 27 sierpnia

I runda:
kort 5, drugi mecz od godziny 17:00 czasu polskiego

Bilans spotkań pomiędzy Jerzym Janowiczem a Dušanem Lajoviciem (główny cykl):