US Open: Znakomity Roger Federer pokonał Stana Wawrinkę w szwajcarskim półfinale

sobie wyrobić jakieś zdanie na temat formy Rogera przed finałem. Będąc przyzwyczajona do baselinerów, nie mam często okazji do obserwowania tak opartego na grze z przodu, przy siatce, tenisa. Wreszcie zobaczyłam te słynne returny z półwoleja i muszę powiedzieć, że w tym szaleństwie jest jakaś metoda- Wawrinka dał się takim rozwiązaniem rozproszyć, zdeprymować i taka udana akcja była kluczem do przełamania serwisu Stanimala w pierwszym secie. W kolejnych szło jeszcze sprawniej, bo młodszy ze Szwajcarów wciąż był poddenerwowany, zniecierpliwiony, a niewymuszonych błędów popełniał wręcz bez liku (30 to, jak na tak krótki mecz, dość duża liczba). W opozycji do jego postawy stało zachowanie Feda na korcie. Maestro...robił swoje. Znakomicie serwował, co dawało mu w wymianie przewagę i umożliwiało dojście do siatki. W tej strefie kortu Roger odznaczał się w nocy naprawdę wysoką skutecznością. Niby nie wdawał się w dłuższe wymiany i zdobywał punkty raczej spektakularnie, ale i tak zapadła mi w pamięć długa piłka w trzecim secie, w którym zrezygnowany Wawrinka zaczął bombardować rywala, by być zaskakiwanym odpowiedzią na każdy strzał. Roger Stana po profesorsku wypunktował. I jest w finale. Bez straty seta. A ja głęboko wierzę, że powtórki z Wimbledonu nie będzie i zamierzam mu z całych sił kibicować. I tylko w trakcie wczorajszego spotkania raz zaświtała mi smutna myśl dotycząca Andy'ego. Piątek, męskie półfinały na Flushing Meadows. To jego miejsce, powinien być jednym z głównych aktorów występujących tego dnia na nowojorskiej scenie. Niedoczekanie. Podczas gdy Dżok, Marin, Roger i Stan walczyli o finał, on tweetował z Thanasim Kokkinakisem na temat Pucharu Davisa. Ałć.

drugim serwisie tego rzeczywiście jak mówił Olejniczak nie można pojąć . Już nie mogę się doczekać finału !

minut. Imponująca forma.

w lepszej formie, nie przegrywa setów, czasem z trudem, ale dobrze pilnuje podania i ma więcej z gry. Wszystko to może nie mieć znaczenie, ale więcej szans ma Roger teraz, niż na przegranych Wimbledonach. Brak mi słów, aby wyrazić, jak pragnę, aby wygrał 18 tytuł:)