W tym artykule dowiesz się o:
Trudno nie zacząć zestawienia od patrona stadionu. Zbigniew Podlecki, bo o nim mowa, co prawda nie był wychowankiem Wybrzeża, a startującym przed tym klubem w lidze Neptuna Gdańsk, jednak przez całą swoją karierę był związany z gdańskim żużlem i w latach 1962-1972 zdobył 1260 punktów dla swojego klubu.
Podlecki nie tylko błyszczał w lidze. W 1965 roku został Drużynowym Mistrzem Świata, a w 1964 roku został Indywidualnym Mistrzem Europy, na stadionie we Wrocławiu pokonując m.in. Bjoerna Knutssona, Ove Fundina i Igora Plechanowa. W finale światowym był czternasty, a na podium znaleźli się... Plechanow i Fundin. Karierę Podleckiego zatrzymał wypadek motocyklowy na ulicach Gdańska. Zmarł po ciężkiej chorobie 8 stycznia 2009 roku, 10 dni przed 69. urodzinami. Zgodnie z uchwałą Rady Miasta Gdańska, stadion żużlowy w tym mieście nosi jego imię.
Olszewski jest drugim najskuteczniejszym zawodnikiem w historii Wybrzeża - zdobył dla tego klubu 1743 punkty. Reprezentował w lidze też zespoły z Piły, oraz Świętochłowic, łącznie przywiózł w lidze 2142 punkty. Po karierze był trenerem młodzieży w gdańskim klubie, prowadził zajęcia na mini torze.
Indywidualnie Jarosław Olszewski również osiągał spore sukcesy. W 1990 roku zajął 4. miejsce w finale Indywidualnych Mistrzostw Świata Juniorów, przegrywając bieg dodatkowy z Tonym Rickardssonem. Był też brązowym medalistą IMP, zajął 2. miejsce w Złotym Kasku, zdobywał też liczne medale młodzieżowe - Srebrny i Brązowy Kask, wraz z Tomaszem Gollobem wygrał też w barwach Wybrzeża MMPPK.
ZOBACZ WIDEO Tomasz Bajerski gościem "Żużlowej Rozmowy". Obejrzyj cały odcinek!
Dariusz Stenka to pierwszy, ale nie ostatni zawodnik, który w Wybrzeżu jeździł przede wszystkim w latach osiemdziesiątych. W swojej karierze odjechał w lidze 20 sezonów, a poza Wybrzeżem, w którym ścigał się do 1989 roku oraz od 1995 do 1997, zdobywając w lidze dla swojego macierzystego klubu 1448 punktów i zajmuje 6. miejsce w klasyfikacji wszech czasów Wybrzeża, jest też legendą Motoru Lublin (ścigał się tam w latach 1990-94), jeździł też w Stali Gorzów oraz w zespołach z Lublina i Opola.
Indywidualnie Dariusz Stenka również osiągał sukcesy, choć aż trudne do wyobrażenia jest to, że tylko raz wystąpił w finale IMP - w 1993 roku zajął w nim 14. miejsce. W 1988 roku reprezentował Polskę w eliminacjach do IMŚ, gdzie awansował aż do Finału Kontynentalnego. Zdobywał medale MPPK, MMPPK, MDMP oraz DPP, był częścią drużyny Wybrzeża, która w 1984 roku zdobyła srebrny medal DMP - nigdy wcześniej, ani nigdy później gdańszczanie nie byli tak blisko złota w swojej historii.
[tag=30824]
Mirosław Berliński[/tag]
Prawdziwa legenda Wybrzeża Gdańsk. Urodził się w 1960 roku w Rybniku, jego ojciec Bogdan, również żużlowiec, przeniósł się do Gdańska. Mirosław Berliński całą swoją karierę spędził w macierzystym klubie i w latach 1977-1982 zdobył łącznie 2170,5 punktu - nie zapowiada się, by ktokolwiek mógł się do niego zbliżyć.
Wybrzeże z Berlińskim w składzie zdobyło dwa srebrne medale Drużynowych Mistrzostw Polski i srebrny medal Drużynowego Pucharu Polski, a także złoty, srebrny i brązowy MPPPK. Berliński miał też sporo medali indywidualnych. Złote zdobywał w MIMP oraz w Srebrnym i Brązowym Kasku. Po zakończeniu kariery, Berliński zaczął pracę w klubie. Od lat jest kierownikiem drużyny, w ostatnich sezonach pełnił też rolę trenera.
Jego kariera mogła rozwinąć się jeszcze bardziej. W barwach Wybrzeża jeździł od 1973 do 1983 roku i w tym czasie zdobył dla swojego klubu 1440 punktów. Ostatni sezon w lidze polskiej odjechał w 1983 roku. Później wyemigrował do Niemiec i przyjął obywatelstwo tego kraju. Jako Andreas Marynowsky startował w eliminacjach do IMŚ w barwach Republiki Federalnej Niemiec.
Przez wielu ekspertów, Marynowski był uważany za jeden z największych talentów i kto wie, może gdyby dojechał w barwach Wybrzeża do 1985 roku, obecnie gdański klub miałby na swoim koncie złoty medal DMP? Gdy Wybrzeże w 1978 roku zdobywało srebro, 23-letni wówczas Marynowski zdobył 247 punktów i 14 bonusów, zdecydowanie najwięcej dla gdańskiego klubu.
To czwarty najskuteczniejszy zawodnik w historii klubu, którego również nie mogło zabraknąć w zestawieniu. Grzegorz Dzikowski jeździł w barwach Wybrzeża w latach 1979-1991, zdobywając 1557 punktów. Licencję zdał późno, bo w wieku 20 lat. Nie osiągał więc żadnych znaczących wyników jako junior.
Jego kariera wystrzeliła w 1984 roku, gdy ze średniej biegowej 1,500, wyszedł na 2,253 - po roku miał już średnią 2,633, walnie przyczyniając się do srebrnego medalu Wybrzeża. W tym samym roku reprezentował Polskę na arenie międzynarodowej - był rezerwowym w finale IMŚ, reprezentował też Polskę w finale Mistrzostw Świata Par. Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem. Pracował m.in. z Wybrzeżem, Szachtarem Czerwonograd, Włókniarzem Częstochowa, KMŻ-em Lublin - Ostrovią.
Po licznych sukcesach wychowanków w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych ubiegłego wieku, w końcu kibice doczekali się skutecznego wychowanka - w międzyczasie był m.in. Marek Dera, jednak nie osiągnął takich sukcesów na arenie krajowej i międzynarodowej.
Krystian Pieszczek już w 2021 roku ma olbrzymią szansę na wskoczenie do czołowej dwudziestki najskuteczniejszych zawodników w historii klubu, a przed nim jeszcze wiele lat jazdy. Pieszczek dominował jako miniżużlowiec, po zdaniu licencji świetnie spisywał się w Brązowym Kasku - dwa razy wygrywał, raz był drugi i jest tu na 2. miejscu w klasyfikacji wszech czasów. W 2016 roku zajął 4. miejsce w finale IMP.
na Instagramie 
na Facebooku 
Rozwiń odpowiedzi (1)
