Fińska biegaczka poszła śladem Norweżek. Stanowczy komentarz Justyny Kowalczyk

medyczne, które pozwala zawodnikowi na przyjmowanie leku z listy środków zakazanych (dopingujących). By je otrzymać należy wykazać, że istnieje taka medyczna potrzeba. Początkowo było ono używane przez sportowców w sytuacjach wyjątkowych np. zagrożenia życia, kiedy podanie leku było koniecznością. Dobrym przykładem, jak to powinno działać jest przykład Natalii Madaj - nasza mistrzyni olimpijska miała przez ponad tydzień TUE. Po prostu podczas pikniku dla dzieciaków dostało niefortunnie piłką w oko, było zagrożenie amputacji oka. Dostała specjalny lek, który uratował jej rogówkę. Oczywiście był on z listy zakazanych - dostała zgodę. I na takie sytuacje powinno być TUE. Obecnie jest ono permanentnie nadużywane przez chorujących to na bronchospazm (astmę wysiłkową, która nie ma nic wspólnego z astmą oskrzelową, o czym większość tutaj nie ma pojęcia) czy chorujących na ADHD w wieku lat 20-30 Amerykanów. Krista Parmakoski od kilku lat posiada TUE na leki na astmę, do tego ma medycznie stwierdzony wyższy poziom hemoglobiny (wykazała, że jej organizm produkuje jej nadmiar, tak jak u części Finów). Przed IO Parmakoski nie startowała ponieważ była chora. Dostała TUE na kolejny specyfik, którego nazwy nikt nie zna. Problem polega na tym, że o tym kto i jakie TUE ma nie można mówić bez jego zgody, bo jest to objęte tajemnicą lekarską. Oczywiście jest to patologia sportu, ale tego nikt nie usunie w momencie, gdy połowa sportowców na coś choruje. W kwestii paraolimpiady - paraolimpiada jest dla osób po urazach mechanicznych lub mających nieuleczalne choroby wzroku itd. Wśród paraolimpijczyków też są obwarowania antydopingowe i paraolimpijczycy korzystający z takich srodków jak Marit czy Parmakoski muszą również wnioskować o TUE.