Czy Bjoern Kircheisen będzie 1. w rankingu wszech czasów? - historia kombinacji norweskiej na MŚ

Pierwszym mistrzem świata został reprezentant Czechosłowacji - Otokar Nemecky. Przed II Wojną Światową dwukrotnie gospodarzem czempionatu było Zakopane. W czołowej dziesiątce zawodów z 1939 roku znalazło się trzech reprezentantów gospodarzy. Czwarte miejsce zajął Andrzej Marusarz, siódme Stanisław Marusarz, a ósme Mieczysław Wnuk. Dziesięć lat wcześniej Polak również był czwarty na własnym terenie. Wtedy dokonał tego Bronisław Czech. Przed 1939 rokiem trzy tytuły czempiona globu wywalczył Johan Groettumsbraaten.
[ad=rectangle]
W 1974 roku w najlepszej dziesiątce zostało sklasyfikowanych dwóch polskich zawodników. Brązowy medal w Falun wywalczył Stefan Hula. Na siódmym miejscu uplasował się Jan Legierski. Hula spisał się najlepiej w skokach, Legierski zaś - w biegu. Ojciec skoczka Stefana Huli to autor jednego z dwóch największych sukcesów w historii polskiej kombinacji norweskiej. W 1956 roku brązowy medal na igrzyskach olimpijskich zdobył Franciszek Groń-Gąsienica. Medalista igrzysk otrzymywał wówczas także krążek mistrzostw świata od Międzynarodowej Federacji Narciarskiej (FIS).
 
W 1997 roku po raz ostatni na MŚ w narciarstwie klasycznym rozegrano jedną konkurencję indywidualną dla kombinatorów norweskich. Od lat 80. przeprowadzano już zawody drużynowe. Od 1999 do 2007 w programie znajdował się sprint - jeden skok oraz 7,5 kilometra biegu. W 2009 roku w Libercu zawodnicy rywalizowali aż trzykrotnie w konkurencjach indywidualnych. Najpierw biegano ze startu masowego i skakano po dwa razy. Później każdy kombinator oddał jeden skok na skoczni normalnej i rywalizował na 10-kilometrowej trasie. Na koniec oprócz biegu rozegrano skoki z dużego obiektu. Dwa lata później odbyły się dwa konkursy indywidualne oraz dwa zespołowe. Z kolei w 2013 roku zamiast drugiej "drużynówki" wprowadzono sprint duetów.

11 medali mistrzostw świata seniorów uzyskał Felix Gottwald, a 10 - Ronny Ackermann. Austriak nie był jednak indywidualnym czempionem, podczas gdy Niemiec dokonał tego czterokrotnie. Natomiast Bjarte Engen Vik zdobył łącznie 5 medali z najcenniejszego kruszcu (po dwa z nich sięgnął z drużyną). Norweg na podium stanął w sumie 8 razy. W Szwecji przed szansą objęcia prowadzenia w klasyfikacji wszech czasów stanie Bjoern Kircheisen. Urodzony w 1983 roku Niemiec ma jak na razie w dorobku tyle pozycji na podium, ile Ackermann, czyli 10 (8 drugich lokat i dwie trzecie).