Zmiana otoczenia da mi pozytywne bodźce - wywiad z Adrianem Sulińskim, zawodnikiem Spójni Stargard Szczeciński

Patryk Pankowiak 23 Sierpnia 2013, 17:10

Patryk Pankowiak: Po 6-latach spędzonych w Pruszkowie zdecydowałeś się zmienić barwy klubowe. Możesz zdradzić, co przyczyniło się do podjęcia takiej decyzji?

Adrian Suliński: Myślę, że potrzebowałem zmiany klimatu. Musiałem też spróbować czegoś innego. W Pruszkowie było super... Jednak wydaje mi się, że troszkę zatrzymałem swój rozwój, a zmiana otoczenia będzie pozytywnym bodźcem do ciężkiej i efektywnej pracy.

A jak wspominasz ten miniony czas? Zawsze z uśmiechem na twarzy?

- Dokładnie. Tamte czasy zawsze wspominam z uśmiechem: fajni ludzie, rodzinna atmosfera. Mam nadzieję, że tak też będzie po moich przenosinach do Stargardu Szczecińskiego. Zdarzały się również jednak i ciężkie okresy. Wtedy chciałem nawet zakończyć przygodę z koszykówką, ale wsparcie rodziny i taty, który zawsze chodził na mecze dawało mi dużo siły i motywacji. Nie chciałem ich zawieść.

Bardzo dobrze, że nie porzuciłeś koszykówki. Widząc cię na parkiecie można dostrzec, że bawisz się grą i sprawia ci to wiele przyjemności. Możesz powiedzieć coś więcej na temat tego kryzysu, który przechodziłeś? Miałeś chwile zwątpienia?

Adrian Suliński: Zdarzały się ciężkie chwile, ale... nigdy nie zwątpiłem w to co robię

- Staram się śledzić. Z oglądaniem bywa ciężko. Wiadomo, że godziny rozgrywanych spotkań są bardzo późne. Kibicuję drużynie Dallas Mavericks na czele z Dirkiem Nowitzkim. Lubię jeszcze parę zespołów, ale to ze względu na poszczególnych zawodników.

Masz jakiś wzór do naśladowania? Koszykarza, którego podziwiasz i od którego uczysz się niektórych zagrań?

- Raczej nie ma jednego zawodnika, od którego uczę się zagrań. Oglądając mecze, staram się patrzeć na gracza na mojej pozycji. Obserwuję, jak się porusza w obronie i ataku. Wtedy mogę zobaczyć, jak reaguje w danych sytuacjach i przenosić to na boisko.

Skąd wzięło się twoje zamiłowanie do tatuaży?

- Pewnie od mojego dziadka, który ma ich parę (śmiech). Od małego chciałem je mieć i teraz realizuję swoje pomysły. Tu nie ma mowy o pomyłce, a jak takowa się zdarzy za poprawki należy zapłacić więcej niż za tatuaż.

Ludzie często sprzeczają się na jakiej pozycji grasz. Jak to skomentujesz? W którym miejscu na boisku czujesz się najlepiej? Jesteś takim combo-guardem?

- Bardzo dobrze się czuję na pozycji numer dwa. Lubię wyjść po zasłonie lub poczekać w rogu na piłkę i wtedy oddać rzut. Wolę również bronić strzelców. Potrafię też wspomóc kolegów na pozycji rozgrywającego, więc faktycznie jestem takim combo-guardem. Myślę, że to tylko działa na mój plus.

24-latek w przyszłym sezonie reprezentować będzie barwy I-ligowej Spójni Stargard Szczeciński

- Moja rola w zespole będzie wręcz taka sama jak w Pruszkowie. Pozycja rzucającego-obrońcy i czasami wspomaganie kolegów na rozegraniu.

A jakie cele stawia przed sobą na nadchodzący sezon Adrian Suliński?

- Na pewno chciałbym zagrać cały sezon bez kontuzji i mieć możliwość gry w fazie play-off. Marzę o tym, by regularnie spędzać dużo minut na parkiecie. Ciężko trenuję aby osiągnąć te wszystkie założenia.

Czego można życzyć ci oprócz zdrowia?

- Mam cudowną dziewczynę, kochaną rodzinę i wspaniałych przyjaciół, więc chyba mógłbym dodatkowo spędzać tylko więcej czasu na parkiecie i wspólnie z najbliższymi świętować każdy sukces. Tego można życzyć nie tylko mnie ale i wszystkim czytelnikom.

Koszykówka na SportoweFakty.pl - nasz nowy profil na Facebooku. Tylko dla fanów basketu! Kliknij i polub nas.