Statystycznie po sezonie regularnym w ACB

Evaluation:

1: Felipe Reyes (Real Madryt) - 22,73 (682 oczka w 30 meczach)

2: Tiago Splitter (TAU Ceramica Vitoria) - 20,62 (536 w 26)

3: Curtis Borchardt (CB Granada) - 19,92 (518 w 26)

4: Igor Rakocević (TAU Ceramica Vitoria) - 19,25 (616 w 32)

5: Fran Vazquez (Regal FC Barcelona) - 18,74 (581 w 31)

Nie było wątpliwości, który zawodnik miał największy wpływ na swój zespół. Felipe Reyes w każdym meczu sezonu regularnego w barwach Realu Madryt notował przeciętnie 22,73 oczka w rankingu evaluation, wyprzedzając wicelidera Tiago Splittera z TAU Ceramiki o ponad dwa punkty (20,62). Nieco zaskakująca może wydawać się trzecia lokata Curtisa Borchardta, który wykręcał średnio 19,92 oczka w każdym z 26 spotkań, grając dla ligowego średniaka CB Granady.

Dziwić może również dopiero czwarta pozycja najlepszego strzelca ligi, Igora Rakocevicia, choć statystyki te obrazują, w co tak naprawdę Serb był zaangażowany w tym sezonie. Wicelider strzelców, Brad Oleson, zajął dopiero szóstą lokatę (16,28), a jeszcze dalej upozycjonowały się dwie ikony ACB. Juan Carlos Navarro był jedenasty (14,79), podczas gdy Ricky Rubio - czternasty (14,77).

Punkty:

1: Igor Rakocević (TAU Ceramica Vitoria) - 19,81 (634 punkty w 32 meczach)

2: Brad Oleson (Alta Gestion Fuenlabrada) - 18,06 (578 w 32)

3: Paolo Quinteros (CAI Saragossa) - 17,43 (523 w 30)

4: Taquan Dean (CB Murcja) - 16,68 (517 w 31)

5: Marcus Haislip (Unicaja Malaga) - 16,45 (510 w 31)

Przez ponad dwadzieścia kolejek Igor Rakocević rywalizował z Bradem Olesonem o miano najskuteczniejszego strzelca ACB. Pod koniec sezonu Amerykanin wyraźnie opadł z sił, co bezwzględnie wykorzystał Serb i ze średnią 19,81 punktu zajął pierwsze miejsce. Co ciekawe, obaj zawodnicy przez kilkanaście weekendów utrzymywali przeciętną zdobycz na poziomie ponad 20 oczek.

Felipe Reyes, który został liderem w klasyfikacji evaluation, w rankingu punktujących był dopiero siódmy (490 oczek w 30 meczach i średnia 16,44). Oczko niżej uplasował się skrzydłowy Kalise Gran Canarii, Carl English (15,97), choć w trakcie rundy zasadniczej kilkukrotnie zdarzały mu się mecze zakończone zdobyczą ponad 30 punktów.

Zbiórki:

1: Curtis Borchardt (CB Granada) - 9,88 (257 zbiórek w 26 meczach)

2: Felipe Reyes (Real Madryt) - 9,4 (282 w 30)

3: Ersan Ilyasova (Regal FC Barcelona) - 7,63 (244 w 32)

4: Andy Panko (Bruesa Gipuzkoa) - 6,75 (216 w 32)

5: Fran Vazquez (Regal FC Barcelona) - 6,65 (206 w 31)

Tylko trzech zebranych piłek zabrakło Curtisowi Borchardtowi by jego średnia podskoczyła do 10 zbiórek na mecz na koniec sezonu regularnego. I choć Felipe Reyes zanotował więcej zbiórek od Amerykanina (282 do 257), środkowy Granady rozegrał cztery spotkania mniej, więc jego przeciętna zdobycz jest wyższa (9,88 do 9,4).

Ponieważ w klasyfikacjach brano pod uwagę tylko tych zawodników, którzy wystąpili w co najmniej połowie spotkań sezonu zasadniczego, w zestawieniu zabrakło Lorena Woodsa - Amerykanin w dziesięciu meczach zebrał aż 94 piłki co dałoby mu drugą lokatę. Warto wspomnieć, że w najlepszej piątce znalazło się miejsce dla duetu podkoszowego Barcelony - Ersan Ilyasova (7,63) - Fran Vazquez (6,65). Dziwić może postawa Tiago Splittera. Brazylijczyk z TAU był dopiero dwunasty (5,62).

Asysty:

1: Ricky Rubio (DKV Joventut Badalona) - 6,14 (135 asyst w 22 meczach)

2: Javier Rodriguez (Ricoh Manresa) - 6,11 (171 w 28)

3: Pablo Prigioni (TAU Ceramica Vitoria) - 5,03 (156 w 31)

4: Chris Thomas (CB Murcja) - 4,97 (154 w 32)

5: Kristaps Valters (Alta Gestion Fuenlabrada) - 4,81 (153 w 32)

Podobnie jak w przypadku zbiórek, tak i w przypadku asyst wicelider miał ich więcej na swoim koncie, lecz zwycięzca rozegrał mniej spotkań. W ten sposób Ricky Rubio (6,14) rzutem na taśmę pokonał Javiera Rodrigueza (6,11), który prowadził w tym rankingu przez... 32 kolejki!

Dopiero szóste miejsce zajął typowany przed sezonem na najlepszego podającego, Amerykanin Omar Cook. Rozgrywający Unicaji Malaga rozdał 153 asysty w 32 meczach, co dało mu średnią 4,78. Gorszą od Kristapsa Valtersa, Chrisa Thomasa czy Pablo Prigioniego.

Przechwyty:

1: Ricky Rubio (DKV Joventut Badalona) - 2,18 (48 przechwytów w 22 meczach)

2: Pablo Prigioni (TAU Ceramica Vitoria) - 2,1 (65 w 31)

3: Bojan Popović (Bruesa Gipuzkoa) - 1,83 (55 w 30)

4: Matias Lescano (CAI Saragossa) - 1,81 (58 w 32)

5: Omar Cook (Unicaja Malaga) - 1,69 (54 w 32)

Najlepszy wśród asystentów okazał się także najlepszym wśród przechwytujących. Ricky Rubio "kradł" przeciętnie aż 2,18 piłki w każdym meczu. Ponownie powtórzyła się jednak sytuacja z klasyfikacji zbiórek oraz asysty. Pablo Prigioni miał więcej przechwytów (65 wobec 48 Rubio), lecz rozegrał o 9 meczów więcej.

Bloki:

1: Fran Vazquez (Regal FC Barcelona) - 1,65 (51 bloków w 31 meczach)

2: Lamont Barnes (CB Murcja) - 1,56 (50 w 32)

3: Curtis Borchardt (CB Granada) - 1,38 (36 w 26)

4: Josh Asselin (Ricoh Manresa) - 1,22 (39 w 32)

5: Juan Gutierrez (CB Granada) - 1,13 (36 w 32)

Która drużyna ma duet najlepszych wysokich defensorów w lidze? TAU? Real? Unicaja? Wychodzi na to, że... CB Granada. Dwóch koszykarzy tej ekipy znalazło się wśród najlepszych pięciu blokujących ligi. Curtis Borchardt był trzeci (1,38) a Juan Gutierrez - piąty (1,13). Wygrał jednak Fran Vazquez z liczbą 51 bloków w 31 meczach i średnią 1,65.

Faule wymuszone:

1: Curtis Borchardt (CB Granada) - 5,46 (142 fauli wymuszonych w 26 meczach)

2: Felipe Reyes (Real Madryt) - 5,33 (160 w 30)

3: Tiago Splitter (TAU Ceramica Vitoria) - 5,19 (135 w 26)

4: Juan Carlos Navarro (Regal FC Barcelona) - 4,5 (126 w 28)

5: Chris Thomas (CB Murcja) - 4,48 (139 w 31)

W ranking fauli wymuszonych ponownie triumfował ten, którego kompletnie o to nie podejrzewano. Curtis Borchardt, środkowy Granady, nie dość, że świetnie zbierał oraz blokował przez cały sezon zasadniczy, to jeszcze wymuszał prawie 5,5 przewinienia rywali w każdym pojedynku. Niewiele gorszy był Felipe Reys - 5,33, a i Tiago Splitter przekroczył barierę 5. Czwarta lokata okazała się być dla uważanego za najskuteczniejszego wizualnie gracza w tym elemencie - Juana Carlosa Navarro - 4,5.

Rzuty za 3:

1: Pedro Robles (CB Murcja) - 48,28 proc. (42 trójki celne na 87 oddanych w 32 meczach)

2: Kristaps Valters (Alta Gestion Fuenlabrada) - 48,03 proc. (73/152 w 32)

3: Ersan Ilyasova (Regal FC Barcelona) - 46,81 proc. (44/94 w 32)

4: Jaka Laković (Regal FC Barcelona) - 45 proc. (36/80 w 24)

5: Brad Oleson (Alta Gestion Fuenlabrada) - 44,83 proc. (78/174 w 32)

Choć 152 trójki w sezonie odpalił Łotysz z Fuenlabrady - Kristaps Valters, o 0,25 procenta przegrał rywalizację o miano najskuteczniejszego snajpera z dystansu z Pedro Roblesem, graczem Murcji, który rzucał ze skutecznością 48,28 procent!

Co ciekawe, na trzeciej i czwartej pozycji uplasowali się zawodnicy Barcelony - Ersan Ilyasova (46,81 procent) oraz Jaka Laković (45). Kibiców w Polsce może cieszyć fakt, że szóste miejsce zajął Michał Ignerski, który na 127 rzutów trafił 56 co dało mu wskaźnik 44,09 procent. W najlepszej piętnastce nie znalazło się miejsce dla takich speców rzutów zza linii 6,25 jak Juan Carlos Navarro, Mirza Teletović, Thomas Kelati czy Taquan Dean (najwięcej rzutów oddanych - 256 w 31 meczach).

Rzuty za 2:

1: Fran Vazquez (Regal FC Barcelona) - 71,29 proc. (144 rzuty celne na 202 oddanych w 31 meczach)

2: Jerome Moiso (DKV Joventut Badalona) - 67,33 proc. (68/101 w 19)

3: Brad Oleson (Alta Gestion Fuenlabrada) - 67,07 proc. (110/164 w 32)

4: Marko Banić (iurbentia Basket Bilbao) - 64,22 proc. (140/218 w 32)

5: Robert Archibald (Unicaja Malaga) - 63,58 proc. (96/151 w 32)

Nikt nie zanotował takiego wskaźnika celnych rzutów za dwa jak Fran Vazquez, środkowy katalońskiej Barcelony. Hiszpan trafił aż 144 na 202 takie rzuty i jako jedyny ze wszystkich koszykarzy ACB przekroczył magiczną barierę 70 procent - dokładnie 71,29. Gdy zaś dodamy do tego faktu to, że Vazquez był piąty pod względem evaluation oraz w zbiórkach, widać czarno na białym jak dobry sezon rozgrywa 26-latek.

Skuteczność rzutów za dwa to domena przede wszystkim graczy wysokich, więc nie dziwi fakt, że w pierwszej piątce znajdują się ponadto Jerome Moiso na drugim miejscu z wynikiem 67,33 procent, Marko Banić na trzecim (64,22) czy na piątym Robert Archibald (63,58). Małą niespodzianką jest obecność w tym gronie niskiego Brada Olesona, który na 164 prób trafił aż 110 razy. Warto wspomnieć, że najlepszy snajper ligi w ogóle, Igor Rakocević był dopiero piętnasty (58,67 procent).

Rzuty za 1:

1: Chris Thomas (CB Murcja) - 94,62 proc. (88 wolne celne na 93 oddanych w 31 meczach)

2: Louis Bullock (Real Madryt) - 92,14 proc. (129/140 w 31)

3: Eduardo Hernandez-Sonseca (DKV Joventut Badalona) - 90,48 proc. (57/63 w 30)

4: Igor Rakocević (TAU Ceramica Vitoria) - 87,57 proc. (148/169 w 32)

5: Taquan Dean (CB Murcja) - 86,84 proc. (66/76 w 31)

Tylko pięciokrotnie z linii rzutów wolnych pomylił się w tym sezonie Chris Thomas. Były rozgrywający Anwilu Włocławek na 93 próby trafił aż 88 razy, co dało mu wskaźnik na poziomie prawie 95 procent. Drugi był Louis Bullock, lecz jego wynik był o ponad 2,5 procentu słabszy. Nieco dziwić może fakt, że w tym gronie znalazł się Eduardo Hernandez-Sonseca. Hiszpan to w końcu mierzący 212 cm wzrostu olbrzym, a jak powszechnie wiadomo, koszykarze wysocy nie są najlepszymi egzekutorami osobistych. Teoria ta nie przeszkodziła jednak środkowemu Joventutu spudłować zaledwie sześciokrotnie na 63 rzuty - 90,48 procent.

Jak się jednak powszechnie przyjęło - wyjątek potwierdza regułę. Następnym wysokim graczem w kolejności okazał się być dopiero Marko Banić (204 cm), który z wynikiem 85,25 procent znalazł się na piętnastej lokacie.