Mundial 2018. Bieda, wyszydzanie i obietnica - historia Romelu Lukaku

Kuba Cimoszko 06 Lipca 2018, 10:59

Getty Images / Francois Nel / Romelu Lukaku

• Mundial 2018. Depresja, rasizm, Tite i Messi. Szalona kariera Paulinho

Będę grać dla Anderlechtu

Roger Lukaku był solidnym piłkarzem. W zespole Africa Sports d'Abidżan wygrywał seryjnie kolejne tytuły. Jego celem było jednak zapewnienie lepszego bytu swojej rodzinie. Zdecydował się więc wyjazd do Belgii. Tam grał w kilku drużynach. Udało się także zadebiutować w reprezentacji Zairu (dziś DR Kongo) i nawet wystąpić na dwóch turniejach o Puchar Narodów Afryki. Jego marzenia wydawały się spełniać. Ale kiedy w 1999 roku wygasł mu kontrakt z Oostende, wszystko legło w gruzach. Napastnik urodzony w Kinszasie został bez klubu, a poziom jego życia uległ znacznemu pogorszeniu.

- Pamiętam dokładnie moment, w którym zdałem sobie sprawę, że jesteśmy spłukani. Miałem wtedy sześć lat - opowiada dla theplayerstribune.com jego syn, Romelu. - Moja mama miała to samo menu każdego dnia: chleb i mleko. Ale pewnego dnia, kiedy wróciłem do domu i wszedłem do kuchni, zobaczyłem mamę przy lodówce z pudełkiem mleka. Jednak tym razem coś w nim mieszała. Uśmiechała się, jakby wszystko było w porządku. Ale od razu zrozumiałem, co się dzieje. Mieszała wodę z mlekiem. Nie mieliśmy wystarczająco dużo pieniędzy, aby przetrwać cały tydzień - dodaje.

"Rom" musiał przeżyć wiele trudnych momentów w swoim dzieciństwie. Pierwszym było odcięcie telewizji kablowej, gdzie każdego wieczoru oglądał mecze. Następnie elektrownia wstrzymała dostawy prądu. Do tego doszedł brak ciepłej wody. Jak wspomina dzisiejszy reprezentant Belgii, kąpiel w ciemnościach trzeba było uzupełniać wrzątkiem z czajnika, zagotowanego na kuchence. Czasami było tak, że niezbędnym okazywało się wzięcie chleba "na kreskę" z pobliskiej piekarni.

- Wiedziałem, że walczymy. Ale kiedy zobaczyłem mamę mieszającą wodę z mlekiem, zrozumiałem, że to już koniec. Nie powiedziałem ani słowa. Nie chciałam, żeby się stresowała. Zjadłem to. Ale nie mogłem patrzeć, jak żyjemy w ten sposób. Nie potrafiłem tego znieść. W końcu powiedziałem jej pewnego dnia: "Mamo, to się zmieni. Zobaczysz. Będę grać w piłkę dla Anderlechtu. To niedługo nastąpi. Będziemy dobrzy. Nie będziesz już musiała się martwić". Po czym zapytałem ojca kiedy można zacząć profesjonalny futbol. Odpowiedział, że w 16 lat. To był mój cel - podkreśla Lukaku.

Droga do zawodowej piłki była jednak bardzo ciężka...

Ile ten dzieciak ma lat? 

Lukaku zaczynał przygodę z futbolem w maleńkim Rupel Boom, skąd poprzez KFC Wintam trafił w wieku jedenastu lat do szkółki Lierse. Tam spotkały go pierwsze przykrości. Powody były różne: wzrost, solidna budowa ciała, kolor skóry. - Kiedy zacząłem rosnąć, niektórzy nauczyciele i rodzice zaczęli mnie obrażać. Nigdy nie zapomnę, kiedy pierwszy raz usłyszałem, jak jeden z dorosłych mówi: "Hej, ile masz lat? W którym roku się urodziłeś?" - wspomina.

Jeden z najtrudniejszych momentów przyszedł podczas pewnego meczu wyjazdowego. Rodzic juniora z drugiego zespołu próbował powstrzymać go od wejścia na boisko, krzycząc: "Ile lat ma ten dzieciak? Gdzie są jego dokumenty? Skąd on jest?". Nie wiedział jednak, że w ten sposób wyzwoli tylko dodatkową motywację u wysokiego chłopaka. - Pomyślałem: "Co?! Skąd jestem? Urodziłem się w Antwerpii i jestem z Belgii!". Ale byłem sam i musiałem się bronić. Poszedłem i wyciągnąłem moją legitymację z torby. Pokazałem ją wszystkim, przechodzili wokół, sprawdzając. W tym czasie pomyślałem sobie: "Zniszczę dziś twojego syna jeszcze mocniej. Już miałem go pokonać, ale teraz go po prostu zniszczę. Poprowadzisz go do domu z płaczem" - dodaje.

Najtrudniejsza chwila

76 bramek w 34 meczach juniorów Lierse. Wszystkie zdobyte w jednych butach, które dzielił zresztą z ojcem, grającym wciąż w amatorskich drużynach. Takie statystyki robiły wrażenie. W nagrodę zawodnika czekały przenosiny do wymarzonej akademii Anderlechtu. Ale nie było radości. Niedługo wcześniej spotkał go bowiem najbardziej bolesny moment w życiu. - Pewnego dnia zadzwoniłem do mojego dziadka, ojca mamy. Był jedną z najważniejszych osób w moim życiu. Moim powrotem do DR Kongo - opowiada Lukaku i przytacza tamtą rozmowę:

- Radzę sobie naprawdę dobrze. Zdobyłem 76 bramek i wygraliśmy ligę. Duże zespoły mnie zauważają.

- To świetnie Rom. Ale czy możesz mi wyświadczyć przysługę?

- Tak, ale co się dzieje?

- Czy możesz zaopiekować się moją córką, proszę?

- Mamą? Tak, ale przecież jest w porządku.

- Nie, obiecaj mi. Czy możesz mi to obiecać? Opiekuj się moją córką. Zaopiekuj się nią, dobrze?

- Tak, dziadku. Obiecuję ci!

Pięć dni później dziadek obecnego piłkarza Manchesteru United zmarł. Romelu miał jeszcze większą motywację, by pokonywać kolejne szczeble. Tylko, że w drużynie "Fiołków" z Brukseli nie było to takie łatwe...

NA NASTĘPNEJ STRONIE PRZECZYTASZ M. IN. O NIECODZIENNYM ZAKŁADZIE I DEBIUCIE LUKAKU ORAZ BOLESNEJ KRYTYCE MEDIÓW ZA GRĘ W KADRZE BELGII

Autor na Twitterze:  Follow @kubacimoszko