Zamienił stryjek..., czyli zmiany trenerskie w T-Mobile Ekstraklasie

Pierwszym szkoleniowcem, który w sezonie 2014/2015 stracił pracę w T-Mobile Ekstraklasie, jest Mariusz Rumak. 37-latek został jednak zwolniony z Lecha Poznań nie za wyniki osiągane przez Kolejorza w lidze, a przez kompromitację - już trzecią z rzędu - jakiej pod jego wodzą Lech doznał w Lidze Europejskiej.
[ad=rectangle]
Od początku sezonu 2013/2014, czyli ledwie w przeciągu 13 miesięcy, kluby T-ME dokonały łącznie już 21 zmian na ławkach trenerskich. W tym czasie swoje posady utrzymali jedynie szkoleniowcy Pogoni Szczecin (Dariusz Wdowczyk) i Wisły Kraków (Franciszek Smuda) oraz trenerzy aktualnych beniaminków: PGE GKS Bełchatów (Kamil Kiereś) i Górnika Łęczna (Jurij Szatałow).

Najwięcej roszad w minionym sezonie dokonały władze Zagłębia Lubin (4) i Widzewa Łódź. Efekt? Oba kluby walczą dziś na zapleczu T-ME. W Lubinie Pavel Hapal został zwolniony już po 2. kolejce. Zastąpił go Adam Buczek, z którego rąk stery już po dwóch miesiącach przejął Orest Lenczyk. Doświadczony szkoleniowiec opuścił Miedziowych na cztery kolejki przed końcem sezonu i zastąpił go Piotr Stokowiec - miesiąc wcześniej zwolniony z Jagiellonii Białystok, gdzie z kolei jego obowiązki przejął Michał Probierz, któremu dwa tygodnie wcześniej podziękowano w Lechii Gdańsk. Oprócz nich dwa kluby T-ME w minionym sezonie prowadził też Leszek Ojrzyński, którego w sierpniu zwolniono z Korony Kielce, a który w październiku przejął Podbeskidzie Bielsko-Biała.

Widzew natomiast w minionym sezonie prowadzili Radosław Mroczkowski, będący kompletnym niewypałem Rafał Pawlak i Artur Skowronek. Temu ostatniemu nie udało się odrobić straty, do jakiej doprowadził Pawlak.

Raptem czterech z 21 szkoleniowców, którzy w przeciągu ostatnich 13 miesięcy pożegnali się z pracą w T-ME, odeszło z własnej woli. To Jacek Zieliński (Ruch Chorzów), Adam Nawałka (Górnik Zabrze), Ricardo Moniz (Lechia Gdańsk) i Jose Rojo Martin (Korona Kielce), ale tylko ten pierwszy odszedł z powodu wyników. Mistrz Polski z Lechem Poznań z 2010 roku podał się do dymisji po klęsce 0:6 w wyjazdowym meczu z Jagiellonią Białystok. Nawałka zrezygnował z pracy w Górniku na rzecz posady selekcjonera, Moniz odszedł z Lechii, by przejąć II-ligowy niemiecki TSV Monachium, a "Pacheta" nie przedłużył kontraktu z Koroną, bo czekała na niego praca w III-ligowym hiszpańskim Herculesie Alicante.

Czterech zmian dokonano przed startem bieżącego sezonu. W miejsce Martina do Kielc przyszedł Ryszard Tarasiewicz, którego w Zawiszy Bydgoszcz zastąpił Portugalczyk Jorge Paixao. Lechię po Monizie przejął inny Portugalczyk - Joaquim Machado. Z kolei w Cracovii "strażaka" Mirosław Hajdo zastąpił Robert Podoliński. Dla Paixao, Machado i Podolińskiego trwająca runda jesienna jest debiutancką w T-ME.

Zmiany trenerskie w klubach T-Mobile Ekstraklasy od początku sezonu 2013/2014:

[nextpage]

Jak kluby T-ME wychodziły na zmianach na ławkach trenerskich? Największego skoku punktowego w minionym sezonie dokonał Ruch Chorzów, w którym Jacka Zielińskiego zastąpił Jan Kocian. Pod wodzą Słowaka Niebiescy zdobyli brązowy medal mistrzostw Polski i godnie reprezentują T-ME w Lidze Europejskiej, aczkolwiek jeśli wziąć pod uwagę średnie punktów zdobywanych przez Ruch Zielińskiego całościowo i Ruch Kociana, to różnica wynosi tylko 0,45 pkt na korzyść Słowaka - nie jest tak kolosalna jak różnica w postrzeganiu tych szkoleniowców.
[ad=rectangle]
Niewątpliwy skok jakościowy pod skrzydłami Henninga Berga zrobiła Legia Warszawa. Jan Urban zdobywał z nią średnio 2,16 pkt na mecz, a bilans Norwega to 2,29 "oczka" na spotkanie. To niewielka różnica, ale za kadencji Berga weszła na wyższy poziom, z powodzeniem grała w eliminacjach Ligi Mistrzów i przed jej startem w Lidze Europejskiej nie należy obawiać się powtórki z minionej edycji tych rozgrywek.

Paradoksalnie największą zmianą na plus (punktowo) było zastąpienie w Widzewie nieudolnego Rafała Pawlaka Arturem Skowronkiem. Pod 32-letnim szkoleniowcem łodzianie zdobywali jesienią średnio 1,13 pkt na spotkanie - praktycznie dwa razy więcej niż pod wodzą Pawlaka. To jednak było za mało, by odrobić straty z rundy jesiennej.

Dobrze na zmianach wyszli w Gdańsku (Moniz za Probierza), Wrocławiu i Zabrzu (Warzycha za Wieczorka). Z najnowszych zmian najgorszy efekt na razie dały zatrudnienia w Kielcach Ryszarda Tarasiewicza, a w Bydgoszczy Jorge Paixao za Tarasiewicza właśnie. W poprzednich rozgrywkach kompletnie zawiedli Piotr Stokowiec w Lubinie, Ryszard Wieczorek w Zabrzu i wspomniany Pawlak w Widzewie.

Warto zwrócić uwagę na fakt, że uwielbiany w Kielcach Leszek Ojrzyński zbierał ledwie 0,05 pkt na mecz więcej niż Jose Rojo Martin, który zastąpił go w sierpniu ubiegłego roku.

Trenerzy, którzy przejęli swoje drużyny przed początkiem sezonu 2014/2015 (Tarasiewicz, Machado, Paixao i Podoliński) w komplecie notują wyniki słabsze niż ich poprzednicy w tych klubach.

Efekt zmian trenerskich w klubach T-Mobile Ekstraklasy w ostatnich 12 miesiącach:

* - liczone razem z I ligą
[nextpage]

Wspomniany Mariusz Rumak był trenerem Kolejorza od 27 lutego 2012 roku, gdy przejął zespół po Jose Maria Bakero, którego wcześniej był asystentem. 928 dni w roli opiekuna Lecha do wtorku czyniły z Rumaka trenera o najdłuższym stażu pracy spośród wszystkich pracujących aktualnie w klubach T-ME. Aż o 13 miesięcy krócej od niego w Pogoni Szczecin jest Dariusz Wdowczyk, do którego teraz należy palma pierwszeństwa pod tym względem.

Średni czas pracy trenerów aktualnie pracujących w klubach T-ME - nie licząc Krzysztofa Chrobaka, który zastąpił Rumaka przy Bułgarskiej - wynosi 231 dni.

Staż trenerów drużyn T-Mobile Ekstraklasy: