Nie tylko Szukała - egzotyczne wyprawy reprezentantów Polski

Łukasz Szukała - Al-Ittihad FC (Arabia Saudyjska)

Skuszony bajońskim kontraktem (1,7 mln euro rocznie!) Łukasz Szukała zdecydował się na przenosiny ze Steauy Bukareszt do 5. aktualnie zespołu saudyjskiej ekstraklasy. 31-letni Polak związał się z klubem z Dżuddy kontraktem obowiązującym do czerwca 2017 roku, który wejdzie w życie 1 lipca, ale wiele wskazuje na to, że przeniesie się na Bliski Wschód jeszcze w styczniu. [ad=rectangle] Tym samym Szukała opuszcza Rumunię, w której występuje od 2010 roku. Najpierw był związany z Glorią Bystrzyca, a następnie z Universitateą Cluj i Petrolulem Ploeszti, a od 2012 roku reprezentuje Steauę, z którą zdobył dwa mistrzostwa kraju. Rozegrał dla niej 101 spotkań, strzelając 13 goli. Wcześniej grał w Niemczech i Francji.

Szukała jest dziś etatowym reprezentantem Polski i podstawowym obrońcą w wizji Adama Nawałki. Selekcjoner zapewnił go jednak o tym, że przenosiny na Bliski Wschód nie będą miały wpływu na jego reprezentacyjną karierę. 31-letni stoper nie jest pierwszym kadrowiczem, który w sile wieku zdecydował się na wyjazd do egzotycznej ligi. Jak taki transfer wpłynął na przygody jego poprzedników z drużyną narodową?

Adrian Mierzejewski - Al-Nassr Rijad (Arabia Saudyjska)

W Arabii Saudyjskiej Szukała spotka między innymi Adriana Mierzejewskiego, który od czerwca minionego roku związany jest z mistrzem kraju i zdobywcą Pucharu - Al-Nassr Rijad. "Mierzej" to 41-krotny reprezentant Polski, ale po raz ostatni w drużynie narodowej zagrał w debiucie Adama Nawałki. Przy kolejnych powołaniach selekcjoner go nie uwzględniał, a od przenosin do Arabii Saudyjskiej szanse 29-latka na powrót do kadry zmalały do zera.

Krzysztof Mączyński - Guizhou Renhe (Chiny)

29-letni Mierzejewski z lidera saudyjskiej ekstraklasy na reprezentację jest za słaby, ale 28-letni Mączyński z chińskiego średniaka już do reprezentacji się nadaje. W styczniu 2014 roku krakowianin przeniósł się z Górnika Zabrze do ówczesnego zdobywcy Pucharu Chin - Guizhou Renhe. Przez transfer Mączyński stracił możliwość wyjazdu z reprezentacją Polski na zgrupowanie do Zjednoczonych Emiratów Arabskich, ale Adam Nawałka, który prowadził go wcześniej w Zabrzu i który dał mu możliwość debiutu w narodowych barwach, o nim nie zapomniał. Jako zawodnik Guizhou Renhe "Mączka" zaliczył cztery występy w reprezentacji Polski, w tym trzy w jesiennych meczach el. Euro 2016 z Gibraltarem, Szkocją i Gruzją.

Jacek Bąk - Al-Rajjan SC (Katar)

W latach 2005-2007 "Komar" występował w katarskim Al-Rajjan SC. Ówczesny kapitan reprezentacji Polski trafił na Bliski Wschód po rozwiązaniu kontraktu z francuskim RC Lens, a jako gracz Al-Rajjan wystąpił w reprezentacji Polski aż 25 razy, choć pracodawcy czynili mu spore problemy z wyjazdami na zgrupowania drużyny narodowej. Występy w Katarze nie były dla niego piłkarską emeryturą - po powrocie do Europy jeszcze przez trzy lata grał w Austrii Wiedeń.

Piotr Świerczewski - Gamba Osaka (Japonia)

W 1999 roku ledwie 27-letni wówczas "Świr" zdecydował się na opuszczenie Bastii i przeniósł się do japońskiej Gamby Osaka. W Kraju Kwitnącej Wiśni wytrzymał tylko pół roku i na sezon 1999/2000 wrócił na Korsykę. Podczas pobytu w Japonii nie stracił kontaktu z reprezentacją Polski - jako zawodnik Gamby w drużynie narodowej wystąpił trzy razy.

Polscy piłkarze nie stronią od egzotycznych wypraw - byliśmy już niemal wszędzie. Za egzotyczne przyjmujemy kraje, wyjazd do których nie jest dla polskiego piłkarza rzeczą naturalną. Nie bierzemy pod uwagę Europy, choć ligi farerska, islandzka czy azerska to wciąż dla nas rozgrywki teoretycznie egzotyczne, a nie brakowało w nich Polaków. Sięgamy jednak poza Europę i jurysdykcję UEFA. Biało-czerwoni grali niemal na każdym kontynencie - niezdobyte pozostają tylko Oceania i Australia.

Wspomniany Mączyński był siódmym lub ósmym w zależności od tego, jak sklasyfikować Emmanuela Olisadebe, Polakiem w Chinach. W biało-czerwonych Marco Polo jako pierwsi wcielili się Sylwester Czereszewski, Marek Jóźwiak i Rafał Pawlak, którzy wylądowali w Chinach w 2001 roku i spędzili tam tylko kilka miesięcy. Czereszewski i Pawlak trafili na Daleki Wschód - podobnie jak teraz Mączyński - prosto z polskiej ligi, a "Beret" po 4,5-letnim pobycie w EA Guingamp. Najdłużej, bo aż 5 lat, w Chinach zabawił Marek Zając, który osiadł za Wielkim Murem na stałe. W 2004 roku wywalczył nawet mistrzostwo tego kraju w barwach Shenzhen Jianlibao. W Shenzhen Kingway i Shenzhen Shangqingyin występował nawet ze swoim dawnym druhem z Wisły Kraków Bogdanem Zającem. Krótki chiński epizod zaliczył też Jacek Paszulewicz. Szlak Polakom w Chinach przecierał jednak trener Andrzej Strejlau, który w 1998 roku prowadził Shanghai Shenhua i to jego ostatni przystanek w karierze szkoleniowej. Latem 2014 roku w ślad za Mączyńskim do Guizhou Renhe podążył król strzelców T-ME Marcin Robak, ale ostatecznie nie zagrał w tym chińskim klubie i szybko wrócił do Pogoni Szczecin.

Jeszcze dalej na Wschodzie, bo w Japonii obok wspominanego Świerczewskiego wylądowali też Tomasz Frankowski, Andrzej Kubica i Piotr Sowisz. "Łowcę bramek" do Nagoya Grampus Eight ściągnął sam Arsene Wenger. Na przełomie lat '80 i '90. XX wieku w Seulu, gdzie swoją siedzibę miał Yukong Elephants - dziś to Jeju United FC - mieliśmy małą łódzką kolonię w osobach widzewiaków Leszka Iwanickiego i Tadeusza Świątka oraz ełkaesiaka Witolda Bendkowskiego.

W 2003 roku dorobiliśmy się natomiast Polonii w indonezyjskim Perib Maung Bandung, a wszystko za sprawą trenera Marka Śledzianowskiego, który ściągnął do tego wojskowego klubu Pawła Bociana, Macieja Dołęgę, Mariusza Mucharskiego i Pawła Orlińskiego. Niestety częściej niż Śledzianowski skład zespołu wybierał... szaman, Perib Maung wylądował na ostatnim miejscu w tabeli i Polaków przegoniony z Bandgungu.

Polaków do siebie ściągał też Jerzy Masztaler, za którego sprawą ligi wietnamskiej zasmakowali Tomasz Cebula, Andrzej Stretowicz i Mariusz Wysocki. Sprowadził tam też Roberta Dąbrowskiego, który z powodu kontuzji jednak w Wietnamie ostatecznie nie zagrał. Świętej pamięć już szkoleniowiec przywiózł nawet swój zespół na obóz przygotowawczy do Zakopanego!

Polskim rodzynkiem w Singapurze był Wojciech Jagoda (tak, ten sam), w latach '70 ubiegłego stulecia w Pakistanie występował były selekcjoner reprezentacji Polski Janusz Wójcik, a po sąsiedzku 30 lat później w Iranie wylądował Andrzej Bednarz.

Obok Jacka Bąka i Ebiego Smolarka w petrodolarach za grę w Katarze zarabiał Piotr Rowicki, ale liczniejsze jest grono, które szejkowie wynagradzali za pracę trenerską: Henryk Kasperczak (ZEA), Antoni Piechniczek (ZEA), Maciej Skorża (Arabia Saudyjska), Wojciech Łazarek (Arabia Saudyjska) czy wspomniany Wójcik (ZEA). Łazarek ponadto pracował - podobnie jak Andrzej Wiśniewski - z reprezentacją Palestyny i Sudanu.

W Brazylii występowali Krzysztof Nowak i Mariusz Piekarski, którzy trafili do brazylijskiej ligi po tym, jak spodobali się miejscowym w towarzyskim meczu reprezentacji Polski z Canarinhos. "Mario Piekario" po pół roku w Atletico Paranaense przeszedł nawet do Flamengo Rio de Janeiro, w którym występował razem ze słynnym Romario. W Wenezueli w 1996 roku wylądował Jacek Grembocki, a do Meksyku u schyłku kariery zawitał król strzelców MŚ 1974 Grzegorz Lato.

Z kolei od stycznia 2013 do marca 2014 na Filipinach grał Ben Starosta. Z kolei na początku bieżącego roku gruchnęła wiadomość, że Jacek Magdziński z IV-ligowego Promienia Kowalewo Pomorskie do beniaminka angolskiej ekstraklasy - Academiki Lobito.