MŚ 2017. Gerard znaczy skała. Francuzi w finale!

Karabaticia, lub dynamicznego i też silniejszego Narcisse'a?) zamiast postawić Gabera i Blagotinseka na środek, a na prawą dwójkę np. Poteko, lub Henigmana. Mistrzowie sami wywalczyli sobie ten awans do finału i to w pełni zasłużenie. Bramkarz i obrona świetne. Atak może nie był idealny, ale wystarczający na finał i na pewną przewagę w tym spotkaniu. Świetnie spisali się też francuscy kibice, którzy raczej w handballu się nie wyróżniali na tle np. Węgrów, Macedończyków, Chorwatów no i Polaków. Na MŚ u siebie są wredni, buczą, wywierają presję na sędziach. I fantastycznie się cieszą z efektów gry swojej reprezentacji. I jeszcze a capella odśpiewany hymn. Jestem pozytywnie zaskoczony. Naprawdę super. Słoweńcom prócz siły w obronie zabrakło jeszcze gry ze skrzydłami. Może i skrzydłowi rzucili 9 goli z 25. Jednak większość z nich w kontrze! Mimo częstych pozycji dla skrzydłowych, bo mistrzowie skupiali się na obronie najbardziej obleganego środka, gdzie rozgrywający szukali kołowego, lub rozerwania w nadziei, że Gaber utrzyma dwóch obrońców, brakowało podań do nich na te czyste pozycje. Wszystko złożyło się na bardzo komfortowe zwycięstwo obrońców tytułu. Słoweńcy wcale nie zagrali wielkiego turnieju, za to mają szanse(w odmłodzonym składzie, żeby nie było...) na medal, dodatkowy dzień przerwy dodatkowo wzmacnia ich szanse. Wracacie raz po raz do francuskiego szkolenia, profesjonalnego, skutecznego. We francuskim sporcie zespołowym, nie tylko handballu powszechnie prowadzi się "centre de formation". Nie separuje się juniorów od seniorów, ale wyróżniający się młodzi gracze trenują często ze starszymi i jeśli forma pozwala, to grają od razu z nimi, w czołowych klubach nikogo nie obchodzą juniorskie turnieje na równi z ligą. W Polsce junior, to junior. Niedawno szanowny fan "Grieg" pisał, że obawia się o przemęczenie dwóch kwidzyńskich piłkarek, które łączą grę w rozgrywkach juniorskich z występami w Superlidze dla Gdańska i okazjonalnie w I lidze dla Kwidzyna. Rok starsi Dika Mem i Norweg Magnus Abelvik Roed grają w reprezentacjach o medale. Może grali mało, Mem prawie wcale, ale to są wyróżniający się seniorzy(może nie kupuję tych zachwytów nad Norwegiem, ale trzeba przyznać - spisał się na MŚ lepiej niż Simon Jeppsson ze Szwecji, z którym to obaj są nadziejami Flensburga na przyszłość). Problem jest też w samej jakości, szkolenia, to oczywiste. Jednak temu się nic nie zaradzi, nie w ciągu kilku lat. Ja widzę nieco inny problem z młodymi zawodnikami. Taki, któremu da się zaradzić. Otóż są trzymani pod przysłowiowym kloszem. W Superlidze prawie ich nie ma. Czy dlatego, że są za słabi? Po części można tak to rozumieć, ale powód tego, że są za słabi jest taki, że młody zawodnik zawsze ma czas. Ma czas się uczyć, ma czas potem nabierać doświadczenia, jakieś wypożyczenia do niższej ligi. W tym wieku, gdy uczy się jeszcze najszybciej, do ok.20-tego roku życia. W ostatnich 2-3 latach widzę poprawę, coraz więcej grających coś ponad kilkanaście minut w meczu. Nareszcie. Czy kluby wychodzą na tym gorzej? Raz tak, raz nie. A czy widzę szansę na wprowadzenie zwyczaju "centre de formation" w polskiej lidze? Liga zawodowa wprowadza taką możliwość tym bardziej. Może ktoś zarzucić, że nie zauważam wieku zawodników z tych francuskich centr, że tam bywają nawet 21-22-latkowie, nie tylko juniorzy. Owszem, bywają. Jednak tacy zawodnicy, którzy tego centrum do tego czasu nie opuścili, nie mają kontraktu profesjonalnego, nie rokują nadziei na bycie reprezentantem kraju, co najwyżej w porywach seniorem tego klubu. U nas SMS, powstałe niedawno Ośrodki Szkolenia w Piłce Ręcznej. Do SMS trafiają wybrani. Może dobrze wybrani, niektórzy na pewno nie. Stykają się z seniorami, jednak(o zgrozo!) niekoniecznie są potem przygotowani do gry w klubach seniorskich. Te ośrodki, to taka praca u podstaw. Nie wydaje mi się, by to przełożyło się jakoś realnie na jakość szkolenia. Fajnie, jest to rozwiązanie systemowe, czyli krok naprzód. Innego chyba za szybko nie będzie. Może to poprawić(nieco) jakość wychodzących stamtąd zawodników, jednak nie da im walki z seniorami. Czy w miastach leżących daleko od profesjonalnego klubu to coś da? To jest słaby punkt w przypadku mniejszych miejscowości i takich, gdzie brak profesjonalnej drużyny. Oczywiście bardzo kibicuję tym ośrodkom, ale jeśli 18-19 latek nie ma kontaktu z seniorami, to potem może naprawdę potrzebować przymusu posiadania młodego zawodnika w kadrze meczowej w lidze. Ja jestem za centre de formation w Superlidze! Nie jest też tak, że Remili, Fabregas, Dika Mem, Melvin Richardson lub parę lat temu N'Guessan, Porte, Mahe, jeszcze wcześniej Accambray i Barachet(też weszli do kadry bardzo młodo) trafili do reprezentacji, bo Onesta lubił dawać szanse młodym. To nie tak. Selekcjoner "Ekspertów" wcale nie lubił młodych, wręcz przeciwnie - trzymał się swoich ulubionych, doświadczonych graczy przez lata(popatrzcie na staż w kadrze Fernandeza, G.Gille'a, Guigou). On wprowadzał tych młodych nie sztucznie, lecz wtedy, gdy byli lepsi od poprzedników. Trzymał się tego, że powinni grać najlepsi możliwi zawodnicy, a jak powoływał kogoś kontrowersyjnie, to potrafił z zawodnika wycisnąć tyle, by okazało się, że się nie mylił.

treningi dwa razy w tygodniu po godzinie bo oczywiście ktoś inny wykupił sobie hale i dla nas już nie było miejsca. Trenerem był wuefista bez żadnych szkoleń i najlepsze jest w tym to że potrafiliśmy awansować do półfianłów i finałów MP czyli najlepszej 16stki i ósemki w Polsce co świadczy jak tragiczny jest poziom szkolenia młodzieży w Polsce.

rowiesnikom. Brak osiagniec polskich juniorow na ME/MS powoduje rowniez brak zainteresowania nimi przez zagraniczne kluby, w ktorych mogliby zdobywac doswiadczenie. @wawiak: zagdzam sie, statystyki sa badzo dobra wymowka. Praca z mlodzieza kosztuje bardzo duzo czasu i poswiecenia. O wiele trudniej jest wychowac dobrego zawodnika anizeli zatrudnic juz "gotowego" zza granicy.

epizody w meczu ) ? Porównywanie kto ilu ma zarejestrowanych zawodników jest jedynie wymówką słabych trenerów, działaczy i jeżeli już to tylko jednym za stopni do sukcesów. Niejaki Lenin mówił : uczyć się, uczyć się i jeszcze raz uczyć się. Ja przełożę to na : szkolenie, szkolenie i jeszcze raz szkolenie. Nie stać nas na tracenie choćby jednego utalentowanego i pracowitego zawodnika. A jak to jest ? Każdy z nas może wymieniać chłopaków którzy powinni grać. Gdzie oni są, dlaczego odrzucili handball ? Wielokrotnie już na ten temat wypowiadaliśmy się. Ale małe lokalne ambicyjki powodują ekstazę gdy zatrudnia się kolejnego zawodnika ze światowego topu. Klubik jest ważniejszy niż kadra narodowa. Co tam MŚ czy Olimpiada, ważna jest wygrana z Płockiem czy Kielcami. Należy zdać sobie sprawę, że każdy taki zawodnik odsuwa od gry naszego zawodnika. Odsuwa też od drużyny tych naprawdę młodych. Mało który chce robić za tyczkę bez najmniejszych szans na występ w swojej ukochanej drużynie, no bo łatwo jest kupić reprezentanta Chorwata, Słoweńca czy kogo tam jeszcze. Stąd braki w kadrze, gdy kończy grę jakiś wielki. Mówienie o poziomie naszej ligi jest śmieszne i ogólnym rozrachunku tragiczne. Nie urodziłem się wczoraj. Zdaję sobie sprawę, że ambicje i dążenia są różne, tak jak indywidualny jest system wartości. Także to, że wszystko obraca się wokół pieniędzy, niestety. Wobec tego należy pomóc tym którzy mimo wszystko decydują się na utrzymywanie reprezentanta Polski i wychowywanie następców. A jak, pomysłów może być wiele. Przytoczę swój jako głos w dyskusji. Skoro Ministerstwo Sportu współfinansuje trenera kadry to mój pomysł byłby następujący : każdy klub zatrudniający reprezentanta innego kraju wpłaca na fundusz rozwoju kadry np 10 tyś. miesięcznie, a każdy klub zatrudniający nie-reprezentanta innego kraju wpłaca miesięcznie 20 tyś. Dlaczego, a no choćby dlatego, że taki Gembala zamiast siedzieć na ławce w Płocku, w np Kwidzynie, Puławach czy Zabrzu grałby zdecydowanie więcej. A tak co, wychodzi chłopak na mecz kadry, nie potrafi złapać i podać piłki, o czytaniu gry nie wspomnę. Stać nas na to żeby go stracić ? Takich jest kilku. Pozdrawiam.

mecz z Norwegią (jak i całe mistrzostwa) aby zwalniać grę i nie pozwolić im rozwinąć skrzydeł. U Chorwatów przeciętnie gra Stepancić, a przy kontuzji Sebetica może zostać sam na połówce, Duvnjak nie wiadomo ile wytrzyma w zasadzie tylko grając z kontuzją bez treningów. Czy Mamić może powtórzyć 1 połowę z Hiszpanią? może być ciężko, Mandalinić zawodzi. Chyba, że Cindrić w dalszym ciągu będzie mnie zaskakiwał - dziwiłem się, że nie pojechał Karacić, ale Cindrić gra fantastycznie. Z drugiej strony w tych najważniejszych meczach w ostatnim okresie Chorwacja 2-krotnie pokonała Norwegię w meczu o wielką stawkę. W zeszłym roku w meczu o brąz na Euro rewanżując się za porażkę w grupie, a później w decydującym meczu kwalifikacyjnym IO. Mam nadzieję, że dzisiaj zobaczymy kawał dobrego handballa, może w końcu z jakąś dogrywką

drużyna włącza na 10 minut żeby odjechać a potem kontroluje przebieg spotkania. Ciekawiej może być za to w meczu o brąz a może być to pojedynek byłych jugoli:)

powiedzieć, że jednak Stepancić, choć miewa swoje momenty, do pięt nie dorasta takim graczom jak Metlicić czy po drugiej stronie Lacković

pokrzywdzona. Francja wygrała zasłużenie była lepsza w każdym elemencie handballowego rzemiosła i tyle.

mam wiecej pytan. Pozdrawiam za to kumatych. Co do Air France, to tylko pozazdroscic facet w wieku 38 lat i w takiej formie fizycznej mija gosci o kilkanascie lat mlodszych jak tyczki. Dinart mimo, ze juz pare lat nie gra, to widac ze jestcw gazie i regularnie dyma z ciezarami. Z rezta zawsze byl z niego niezly kosior. No, a co do Chorwacji to ich sedziowie pociagneli za uszy w meczu nami w polfinale w Austrii .

garde, w efekcie przewazajac w kazdym elemencie bokserskiego rzemiosla. Mecz pod kontrola Francji przez 60 minut. Z dotychczasowych przeciwnikow, to tak naprawde jedynie Szwecja (przed ktora moim zdaniem wielka przyszlosc) mogla im zagrozic ale sama pogubila sie w kluczowych akcjach. Ja stawiam na final Francja- Norwegia. Moim zdaniem szybkosc i dynamika Norwegow moze byc decydujaca w drugim polfinale. Pokazali to juz w starciu ze schematycznie i ociezale grajacymi Wegrami. Jeszcze jedno. U nas robi sie mlodzienca z 27 letniego zawodnika, ktory zalicza jedna dobra akcje na cztery i zwala sie jego wine na brak doswiadczenia. We Francji 21 latek jest kluczowym graczem meczu. Bez pytan.