Najlepsi polscy szczypiorniści 2021: lewi rozgrywający

Historia rankingu:

6. Damian Przytuła (MMTS Kwidzyn / SPR Górnik Zabrze)

Duże możliwości, chyba wciąż nie do końca wykorzystane. O jego talencie mówi się od dobrych czterech lat, jednak Przytuła w Kwidzynie nie zrobił oczekiwanego progresu. Zmiana otoczenia wyszła mu na dobre, w Zabrzu odżył pod wodzą Marcina Lijewskiego. Nadal był chimeryczny, ale w rundzie jesiennej poważnie zagrażał rzutem z drugiej linii (52 gole). Ciągle blisko reprezentacji, choć jeszcze bez przełomowego występu dla Biało-Czerwonych.

ZOBACZ: Najlepsi polscy lewoskrzydłowi 2021

5. Kacper Adamski (Energa MKS Kalisz)

Dobijał się do topu od kilku lat. Kiedyś patrzono na niego przez pryzmat występów w plażowej odmianie, potem zaczął rzucać sporo bramek w Superlidze, ale był przy tym nierówny. Odkąd trafił do Kalisza, ustabilizował się na dobrym poziomie i nawet przebił się do reprezentacji na MŚ 2021. Bardzo udana jesień, aż 71 bramek i 80 asyst stawia go w gronie najlepszych rozgrywających Superligi. Liczby nie oddają jego wkładu w wyniki MKS-u, kilka razy bramki Adamskiego okazywały się kluczowe dla zwycięstw kaliszan. Utrzymał swoją pozycję w kadrze, nieźle zagrał w sparingach ze Szwedami i ma spore szanse na udział w ME 2022.

ZOBACZ WIDEO: #dziejesiewsporcie: zobacz, co fanka hokeja zrobiła swoim telefonem!

4. Piotr Chrapkowski (SC Magdeburg)

Nie wypada nie docenić jego występów w Bundeslidze. Znajdą się pewnie tacy, którzy uznają, że to nominacja głównie za zasługi, bo przecież Chrapkowski praktycznie nie gra w ataku. W Magdeburgu i kadrze stosunkowo rzadko przekracza własną połowę, jednak jak tu przejść obojętnie wobec defensora lidera Bundesligi, który nawet nie przegrał jesienią? Chrapkowski dołożył do dorobku 11 bramek, miał niemały udział w wynikach Gladiatorów. Co ciekawe, w połowie sezonu niemal wyrównał wynik z poprzednich rozgrywek (14 goli), zakończonych brązowym medalem Bundesligi. W kadrze Patryka Rombla wciąż ma pewne miejsce w obronie.

3. Tomasz Gębala (Łomża Vive Kielce)

Lider kieleckiej obrony, wciąż z potencjałem rzutowym. Gębala sprawdzał się jako szef defensywy w rundzie jesiennej w Lidze Mistrzów, zakończonej przez Łomżę Vive Kielce na pierwszym miejscu w grupie śmierci z udziałem potęg. I to pomimo kolejnej kontuzji kolana, która właściwie uniemożliwiała normalny trening i ograniczała jego występy w Superlidze do niezbędnego minimum. Ważne ogniwo reprezentacji, z bratem Maciejem świetnie rozumiał się na środku obrony podczas MŚ 2021. W razie potrzeby, potrafił też dać coś z siebie w ataku. Oby tylko zdrowie dopisywało - początek roku spędzi na rehabilitacji po kolejnym zabiegu kolana.

2. Michał Jurecki (KS Azoty Puławy)

Nadal wielka klasa. Od jego postawy zależały wyniki Azotów, co było dobitnie widać w dwóch przegranych jesiennych meczach z Energą MKS-em Kalisz i Azotami Puławy. Pod względem asyst nie ma sobie równych wśród rodaków, rzutowo też ciągle imponuje. Statystycznie przebił w 2020 roku wszystkich polskich konkurentów w Superlidze.

1. Szymon Sićko (Łomża Vive Kielce)

Pierwsza armata polskiej piłki ręcznej. Udźwignął presję i stał się jednym z kluczowych graczy Łomży Vive w Lidze Mistrzów. Jesień momentami fenomenalna, kiedy fruwał nad obrońcami europejskich potęg. W tej edycji już 36 bramek, w tym dziewięć przeciwko Flensburgowi i łącznie 11 z PSG. Solidny w Superlidze i przede wszystkim w reprezentacji. Przedstawił się światu z kapitalnej strony podczas MŚ 2021, kiedy rzucił 29 bramek i był głównym egzekutorem w polskiej kadrze. Najlepsze jeszcze przed 23-latkiem, który w tym roku zdetronizował Jureckiego.

ZOBACZ: Vardar z nowym trenerem

W polu widzenia: * Paweł Krupa (Sandra Spa Pogoń Szczecin) * Wiktor Kawka (KPR Gwardia Opole) * Paweł Paterek (Chrobry Głogów) * Ariel Pietrasik (HC Berchem/ TSV St. Otmar St. Gallen)