Transfer nowego przyjmującego Trefla Gdańsk do Włoch był przyczyną konfliktu

Filip Korfanty 25 Lipca 2018, 08:00

WP SportoweFakty / Roksana Bibiela / Na zdjęciu: Ruben Schott

• Coraz mniej niewiadomych w drużynie Trefla Gdańsk. Do zespołu dołączył wicemistrz Europy

Kolejny sezon upłynął pod znakiem sporadycznego pojawiania się na boisku, głównie na poprawę przyjęcia. Berlińczycy obronili tytuł mistrzów kraju, a kontrakt niemieckiego przyjmującego został przedłużony do 2017 roku. Jednocześnie, na przyszły sezon został wypożyczony do Chemie Volley Mitteldeutschland. - Ruben Schott ma ogromny potencjał, ale w jego wieku potrzebuje jak najwięcej praktyki meczowej. W Berlinie nie możemy mu tego zagwarantować. W nowym klubie będzie mógł liczyć na więcej grania, jego trenerem będzie Ulf Quell, obaj znają się z niemieckich reprezentacji młodzieżowych - powiedział menedżer zespołu, Kaweh Niroomand.

W CV Mitteldeutschland natychmiast stał się podstawowym zawodnikiem. W fazie zasadniczej był drugim punktującym zespołu. Zdobył 242 punkty, co dało mu dziewiątą lokatę w rankingu najlepiej punktujących. Jego drużyna zajęła dziewiąte miejsce w fazie zasadniczej. Play-offy zakończyła na ćwierćfinale, odpadając po rywalizacji z VfB Friedrichshafen.

Dobry sezon na wypożyczeniu poskutkował powrotem do klubu ze stolicy Niemiec. Jego nowym trenerem został Roberto Serniotti. Włoch od początku wprowadził jasny podział ról wśród przyjmujących: Ruben Schott był zmiennikiem Roberta Kromma, a Francesco De Marchi zmiennikiem Paula Lotmana. Wygryzienie Kromma, który od lat był fundamentalną postacią zespołu okazało się sztuką trudną, w pierwszej połowie sezonu nowy przyjmujący Trefla Gdańsk zdobył tylko 19 punktów. Schott pchający wózki z wodą i przyborami treningowymi był to częsty obrazek w hali treningowej Sportforum Hohenschonhausen. - Jestem najmłodszy, to moja rola - skomentował tę sytuację Niemiec.

W środku sezonu kilka spotkań z powodu kontuzji opuścił Kromm, co otworzyło przed jego zmiennikiem możliwość rozegrania kilku meczów. Wystąpił od początku m.in. w pierwszym meczu półfinałowym Pucharu CEV, zdobył wtedy 8 punktów, ale nie przełożyło się to na otrzymanie szans w kluczowych meczach sezonu. Wykorzystywany był głównie do krótkich zmian na poprawę przyjęcia - Jego główne zalety to gra w drugiej linii, ale w ataku staje się coraz lepszy - mówił o nim Roberto Serniotti. W trzech meczach finałowych z VFB Friedrichshafen pojawił się na boisku na krótko, tylko w pierwszym z nich. W lidze, w fazie play-off zdobył tylko 1 punkt, z kolei w sezonie zasadniczym 69 "oczek". W finale Pucharu Niemiec nie pojawił się na boisku. W finałowym dwumeczu o Pucharu CEV jego rola ograniczyła się do pięciu przyjętych piłek w pierwszym spotkaniu. Sezon dla jego zespołu okazał się jednym z najlepszych w historii, berlińczycy zdobyli mistrzostwo Niemiec, Puchar Niemiec oraz Puchar CEV.

Podczas kwalifikacji olimpijskich w Berlinie, które rozegrane zostały w styczniu 2016 roku w Max-Schmelling-Halle miał możliwość przyglądania się grze Denisa Kaliberdy. Obaj siatkarze są ze sobą w Niemczech porównywani ze względu na podobny styl gry i wzrost. Według oficjalnej strony Niemieckiej Federacji Siatkówki Kaliberda mierzy 193 cm, a Schott jest o centymetr niższy. Względnie nieduży wzrost sprawia, że obaj muszą szukać inteligentnych rozwiązań w ataku. Reprezentacji Niemiec nie udało się zakwalifikować do igrzysk w Rio de Janeiro. - Niektórzy mogą zrobić sobie przerwę od gry w kadrze, to dla mnie szansa - słusznie przewidział zawodnik, który w 2016 roku zadebiutował w reprezentacji, szansę w Lidze Światowej dał mu Vital Heynen, który żegnał się z reprezentacją Niemiec. - Trener Michael Warm dobrze współpracuje z młodymi zawodnikami, co pokazuje jego praca we Frankfurcie. To by mi odpowiadało. Chciałbym wyjechać za granicę, ale najpierw muszę ograć się w lidze niemieckiej - wypowiedział się Schott o swoim kandydacie na nowego selekcjonera. Michael Warm, ówczesny szkoleniowiec United Volleys Rhein-Main jednak nie został wybrany. Zdecydowano się na Andreę Gianiego, co miało później duży wpływ na karierę nowego przyjmującego gdańszczan.

Sezon 2016/2017 okazał się dla niego jak dotąd ostatnim w zespole ze stolicy Niemiec. Chociaż do jego połowy był dopiero czwartym w hierarchii przyjmującym, za Robertem Krommem, Stevenem Marshallem i Nikolą Kovaceviciem, to chwilę po Nowym Roku, rozgrywki okazały się dla niego przełomowe. W połowie stycznia klub rozwiązał kontrakt z Kovaceviciem, który nie spełnił oczekiwań, a niedługo później kontuzji kostki doznał Marshall. Schott wskoczył do składu i już swojego miejsca nie oddał. Od 11 lutego zespół Roberto Serniottiego we wszystkich rozgrywkach rozegrał 21 meczów, Ruben Schott wyszedł w każdym z nich w podstawowym składzie. Niroomand kilkakrotnie chwalił jego grę. Sezon zakończył się dla niego czwartym złotym medalem ligi niemieckiej oraz czwartym miejscem w Final Four LM w Rzymie.

Po sezonie kończył się jego kontrakt, a ponieważ stawianie na młodych zawodników jest tradycją klubu, Niroomandowi zależało na jego przedłużeniu. - On jest dobrym wzorem do naśladowania, z tego względu jest dla nas ważny - powiedział szef stołecznego zespołu. - Nasz manager potrafi być bardzo przekonujący. Zawsze dostaje to, czego chce - powiedział kiedyś Scott Touzinsky, były kapitan berlińczyków.

W maju 2017 stało się jasne, że Schott przenosi się do włoskiego Revivre Milano, gdzie trenerem jest aktualny selekcjoner reprezentacji Niemiec Andrea Giani, rozwścieczyło to Kaweha Niroomanda. - Co jest najbardziej irytujące, trener Giani jest pracownikiem Niemieckiej Federacji Siatkówki, w związku z tym powinno mu zależeć na rozwoju Bundesligi, zamiast dbać o własny interes i wyciągać kluczowego zawodnika do swojego klub za granicę. Klub nie będzie już współpracował z federacją. Z Gianim już nie będę rozmawiał, a jeśli pojawi się w naszej hali, wyrzucę go własnymi rękami - skomentował rozwścieczony Niroomand.

- Nigdy nie próbowałem go przekonać, to jest jego decyzja - powiedział Giani. - Manager Rubena kontaktował się z kilka klubami zagranicznymi, niezależnie od tego czy były one zainteresowane jego zakontraktowaniem. Pojawiło się wielu chętnych, m.in. uczestnik Ligi Mistrzów z Polski - powiedział Christian Dunnes, dyrektor sportowy niemieckiej federacji.

- Od zawsze moim celem była gra za granicą. Włoska liga jest jedną z najlepszych na świecie. Kiedy pojawiła się okazja, musiałem z niej skorzystać. W Berlinie zawsze czułem się dobrze i mam nadzieję, że kiedyś znów założę pomarańczową koszulkę - skomentował swoją decyzję przyjmujący.

Zgodnie z przypuszczeniami, po przegranych kwalifikacjach olimpijskich, reprezentację Niemiec czekały spore zmiany. Część zawodników zrezygnowała z gry w reprezentacji, a w ich miejsce, podczas Ligi Światowej, Andrea Giani dał szansę młodszym siatkarzom, wykorzystał ją Ruben Schott i wystąpił na mistrzostwach Europy, podczas których Niemcy zdobyli srebrny medal. Nowy zawodnik Trefla, chociaż rozpoczynał mecze na ławce rezerwowych, to nie pojawił się na boisku tylko w trzech setach rozegranego w Polsce turnieju.

Zwaśnieni ze sobą Niroomand i Giani, spotkali się przy okazji meczu o Superpuchar Niemiec, na starcie ubiegłego sezonu. Miała między nimi miejsce rozmowa wyjaśniająca. - Obaj chcemy jak najlepiej dla tego sportu w tym kraju więc powinniśmy się zjednoczyć. Mam nadzieję, że Andrea odwiedzi nas wkrótce w Max-Schmelling-Halle, jest mile widziany - powiedział Niroomand. - To ważne, że mogliśmy porozmawiać i rozwiać wszelkie rozbieżności, które pojawiły się w związku z transferem Rubena Schotta. To była bardzo konstruktywna rozmowa, która może być fundamentem pod owocną współpracę. Wszyscy mamy wspólny cel i chcemy rozwijać siatkówkę w Niemczech - powiedział Giani.

Zwei Männer haben sich am Rande des #VolleyballSupercup ausgesprochen. #Giani #Niroomand @TeamGER_Volley https://t.co/0kOdQPoVhS pic.twitter.com/0Nne1q4yi3

— BR Volleys (@BRVolleys) 10 października 2017

W Revivre Milano głównymi rywalami niemieckiego przyjmującego o miejsce w składzie byli Klemen Cebulj i Kevin Klinkenberg. I chociaż z całej trójki zdobył w rozgrywkach ligowych najmniej punktów (181), to na boisku pojawiał się regularnie w każdym ze spotkań. W swoim zespole okazał się najlepiej przyjmującym, notując 27.91 proc. perfekcyjnego przyjęcia, co dało mu pod tym względem piętnastą lokatę w lidze. Skończył 139 z 329 ataków, robiąc przy tym 28 bezpośrednich błędów, 22 ataki zostały zablokowane. Daje to 42.3 proc. skuteczności i 27.1 proc. efektywności. Zagrywał 272 razy, zdobył 30 asów serwisowych. Jego dorobek punktowy dopełniło 12 udanych bloków. Zespół Gianiego zajął szóste miejsce w fazie zasadniczej. W ćwierćfinale rywalizacji play-off o mistrzostwo kraju odpadł z Modeną. W grze o piąte miejsce, również w ćwierćfinale, lepsza okazała się Latina.

- Wyższy poziom gry jest zauważalny, zwłaszcza w przyjęciu i zagrywce - powiedział zawodnik, który pod okiem Gianiego wdrażał do swojego repertuaru mocną zagrywkę z wyskoku, wcześniej zagrywając floatem. We Włoszech komunikował się w języku angielskim, ale uczył się również włoskiego, korzystając z kursu, który jakiś czas temu podarował mu trener Vital Heynen. Zatem bardzo prawdopodobne, że komunikacja w zespole Andrei Anastasiego nie będzie dla niego stanowić żadnego kłopotu. 24-latek o miejsce na boisku rywalizował będzie z Nikolą Mijailoviciem, Miłoszem Hebdą i Szymonem Jakubiszakiem.