W tym artykule dowiesz się o:
Atakujący reprezentacji Polski
W poprzednim sezonie reprezentacyjnym w kadrze Vitala Heynena prym wiedli Bartosz Kurek, Dawid Konarski, Damian Schulz oraz Maciej Muzaj. Tego ostatniego zabrakło w drugiej części zgrupowania, kiedy reprezentacja przygotowywała się już do mistrzostw świata. Co ciekawe, wszyscy czterej kadrowicze zmienili barwy klubowe.
Pod uwagę wzięliśmy wszystkich atakujących, którzy mieli okazję zaprezentować się w dłuższym wymiarze. W każdym zestawieniu na dole tabel znajdują się również zagraniczni siatkarze, którzy również stanowili o sile swoich drużyn. Dane dotyczą sezonu zasadniczego, gdzie wszyscy zawodnicy mieli okazję (o ile na przeszkodzie nie stanęły problemy zdrowotne lub decyzje trenera) wystąpić w tej samej liczbie spotkań.
Podstawowe informacje - tak punktowali atakujący
Atakujący, jak wszyscy inni zawodnicy w drużynie (oprócz libero), punktować mogą na trzy sposoby. W poniższym zestawieniu możemy zobaczyć, w jaki sposób zdobywali punkty podczas plusligowych spotkań. Ich dorobek jest oczywiście w dużej mierze zależny od tego, jak często grali. W kolejnych tabelach dane będą przedstawiane procentowo, co pozwoli szerzej spojrzeć na dokonania siatkarzy.
Najczęściej w ataku punktował Maciej Muzaj, natomiast najlepszą zagrywką z polskich zawodników dysponował Karol Butryn. W bloku zdecydowanie najlepszy był Dawid Konarski, co nie jest niespodzianką, pamiętając o jego dokonaniach z przeszłości.
W tym miejscu warto zaznaczyć, że wszystkie dane pochodzą z jednego źródła, co jest o tyle istotne, że na oficjalnej stronie ligi zsumowane są informacje od wszystkich statystyków, a każdy z nich inaczej ocenia poszczególne parametry. Dwie pierwsze tabele stworzone zostały na podstawie danych od Kamila Kwiecińskiego, statystyka Chemika Bydgoszcz, a dwie kolejne dzięki informacjom zebranym przez Mateusza Nykiela, statystyka Indykpolu AZS Olsztyn.
Punkty zdobywane przez atakujących:
Zawodnik | Atak | Blok | Zagrywka |
---|---|---|---|
Maciej Muzaj | 441 | 33 | 26 |
Bartosz Filipiak | 327 | 29 | 23 |
Łukasz Kaczmarek | 325 | 31 | 22 |
Karol Butryn | 312 | 33 | 34 |
Dawid Konarski | 276 | 43 | 13 |
Jakub Ziobrowski | 238 | 29 | 12 |
Damian Schulz | 215 | 19 | 13 |
Mateusz Malinowski | 204 | 8 | 23 |
Grzegorz Bociek | 184 | 10 | 29 |
Bartosz Kurek | 182 | 25 | 22 |
Michał Filip | 173 | 19 | 13 |
Rafał Faryna | 173 | 4 | 5 |
Jakub Jarosz | 163 | 10 | 11 |
Mariusz Wlazły | 146 | 28 | 16 |
Jan Hadrava | 370 | 33 | 45 |
Lincoln Williams | 244 | 18 | 23 |
Maksim Żygałow | 163 | 19 | 20 |
Renne Teppan | 157 | 19 | 13 |
Skuteczność i efektywność
Jednym z najważniejszych parametrów, dzięki którym można ocenić zawodników, jest efektywność ataku, czyli różnica między atakami skończonymi a zablokowanymi oraz błędnymi.
Najlepszą efektywnością w sezonie zasadniczym popisali się Bartosz Kurek, Łukasz Kaczmarek, Rafał Faryna oraz Maciej Muzaj. Najczęściej mylili się Michał Filip oraz Karol Butryn, natomiast rywale najlepiej blokowali ataki Jakuba Jarosza oraz Grzegorza Boćka.
Struktura ataku:
Zawodnik | Suma | Błąd (%) | Zabl. (%) | Skut. (%) | Efek. (%) |
---|---|---|---|---|---|
Bartosz Kurek | 342 | 6 | 8 | 53 | 39 |
Łukasz Kaczmarek | 662 | 5 | 7 | 49 | 37 |
Rafał Faryna | 315 | 8 | 12 | 55 | 36 |
Maciej Muzaj | 897 | 8 | 7 | 49 | 34 |
Michał Filip | 325 | 10 | 11 | 53 | 32 |
Bartosz Filipiak | 683 | 7 | 9 | 48 | 31 |
Damian Schulz | 447 | 9 | 9 | 48 | 31 |
Mateusz Malinowski | 415 | 8 | 12 | 49 | 30 |
Karol Butryn | 661 | 10 | 9 | 47 | 29 |
Mariusz Wlazły | 321 | 8 | 12 | 45 | 26 |
Dawid Konarski | 646 | 6 | 10 | 43 | 26 |
Jakub Jarosz | 358 | 6 | 14 | 46 | 25 |
Grzegorz Bociek | 414 | 8 | 13 | 44 | 23 |
Jakub Ziobrowski | 550 | 9 | 11 | 43 | 23 |
Lincoln Williams | 517 | 6 | 10 | 47 | 31 |
Maksym Żygałow | 346 | 8 | 10 | 47 | 29 |
Renne Teppan | 341 | 9 | 9 | 46 | 29 |
Jan Hadrava | 834 | 8 | 9 | 44 | 28 |
Wszechstronność atakujących
Quick, czyli atak z szybkiej piłki oraz gra na tzw. high ballu, czyli wysokiej piłce, to dwa kluczowe rodzaje ataku. Quick to atak z piłki wystawionej płasko około 1,5 metra powyżej siatki, wysoka - około 3 metry.
Oba rodzaje są równie istotne, więc w tym wypadku kluczowa jest wszechstronność. Jak wynika z poniższych danych, atakujący mają problemy z grą na wysokiej piłce. Wysoką efektywność mają Mateusz Malinowski oraz Bartosz Kurek. Ciekawym przypadkiem jest Grzegorz Bociek, który jako jedyny notuje ujemną efektywność, co oznacza, że więcej punktów w ten sposób oddawał niż zdobywał.
Skuteczność i efektywność wg rodzaju rozegranej piłki (w proc.):
Zawodnik | Skut. szybka | Efek. | Skut. wysoka | Efek. |
---|---|---|---|---|
Bartosz Kurek | 59 | 45 | 42 | 25 |
Łukasz Kaczmarek | 56 | 44 | 32 | 19 |
Michał Filip | 62 | 44 | 34 | 4 |
Maciej Muzaj | 57 | 43 | 31 | 13 |
Rafał Faryna | 59 | 41 | 40 | 15 |
Bartosz Filipiak | 54 | 38 | 36 | 18 |
Grzegorz Bociek | 55 | 38 | 23 | -5 |
Karol Butryn | 54 | 37 | 35 | 14 |
Mariusz Wlazły | 53 | 36 | 27 | 1 |
Damian Schulz | 52 | 35 | 38 | 19 |
Dawid Konarski | 47 | 34 | 31 | 6 |
Jakub Jarosz | 53 | 33 | 33 | 9 |
Mateusz Malinowski | 54 | 32 | 40 | 28 |
Jakub Ziobrowski | 46 | 26 | 37 | 17 |
Lincoln Williams | 53 | 39 | 37 | 16 |
Maksym Żygałow | 57 | 38 | 24 | 6 |
Renne Teppan | 53 | 37 | 30 | 9 |
Jan Hadrava | 49 | 34 | 35 | 16 |
Atak a przyjęcie
Z założenia do atakujących posyłane są najtrudniejsze piłki, co oznacza, że powinni oni sobie radzić z kończeniem ataków nawet po problemach z przyjęciem kolegów z drużyny. W poniższym zestawieniu "R#+" oznacza skuteczność po przyjęciu pozytywnym i perfekcyjnym, a "R!-" po przyjęciu na 3-4 metr.
Najwięcej problemów z punktowaniem po słabszym odbiorze zagrywki w drużynie mieli Dawid Konarski, Grzegorz Bociek oraz Jakub Ziobrowski. Warto tu zwrócić uwagę na imponujące statystyki Bartosza Kurka, którego efektywność po dobrym przyjęciu wyniosła aż 60 proc.
Skuteczność i efektywność ataku w zależności od przyjęcia:
Zawodnik | Skut. R#+ (%) | Efek. (%) | Skut. R!- (%) | Efek. (%) |
---|---|---|---|---|
Mateusz Malinowski | 52 | 28 | 52 | 35 |
Rafał Faryna | 63 | 44 | 53 | 34 |
Michał Filip | 59 | 42 | 47 | 32 |
Damian Schulz | 52 | 31 | 46 | 31 |
Łukasz Kaczmarek | 61 | 48 | 42 | 30 |
Bartosz Kurek | 71 | 60 | 45 | 28 |
Maciej Muzaj | 61 | 48 | 45 | 28 |
Karol Butryn | 61 | 50 | 46 | 27 |
Mariusz Wlazły | 53 | 36 | 44 | 25 |
Bartosz Filipiak | 56 | 43 | 43 | 20 |
Jakub Jarosz | 53 | 31 | 43 | 20 |
Dawid Konarski | 52 | 38 | 36 | 18 |
Grzegorz Bociek | 57 | 40 | 41 | 16 |
Jakub Ziobrowski | 47 | 26 | 40 | 16 |
Maksim Żygałow | 50 | 28 | 48 | 36 |
Renne Teppan | 61 | 46 | 41 | 23 |
Lincoln Williams | 59 | 43 | 39 | 22 |
Jan Hadrava | 60 | 46 | 40 | 21 |
Kto do kadry?
Pewniakiem jest oczywiście Bartosz Kurek, któremu trudno jest coś zarzucić. Wydawało się, że bardzo słabo radzi sobie Dawid Konarski i odzwierciedlają to statystyki po rundzie zasadniczej. Wiemy jednak, jak dobrze grał w dwóch dotychczasowych meczach z PGE Skrą Bełchatów, co oznacza, że nie zawodzi w najważniejszych spotkaniach.
Równą formę prezentował Maciej Muzaj, który w obliczu problemów Trefla Gdańsk i dużego natężenia potyczek po nowym roku, stanął na wysokości zadania i był najmocniejszym punktem zespołu. Na tle swojej drużyny wyróżniał się również Bartosz Filipiak, który podobnie jak Muzaj był kluczowym graczem.
Dobry i równy sezon zanotował Łukasz Kaczmarek w barwie ZAKSY Kędzierzyn-Koźle, więc Vital Heynen prawdopodobnie ponownie weźmie go pod uwagę.
Zawiedli za to obaj atakujący Asseco Resovii Rzeszów, Jakub Jarosz oraz Damian Schulz, który przed rokiem był motorem napędowym w Treflu Gdańsk. Poniżej oczekiwań prezentował się też Jakub Ziobrowski, który nie tak dawno sięgał po złoto mistrzostw świata w juniorach.