Piotr Żyła: W drugiej serii zaczęły się dziać dziwne rzeczy

Forfanga, gdy w korzystnych warunkach pobił rekord skoczni. PW: - Potem nie spieszyli się z puszczeniem Dawida Kubackiego, zawracali go z belki, sprawdzali długość rozbiegu. To mógł być punkt zwrotny, na niekorzyść dla Polski. Horngacher: - Nie mogli wtedy puścić Dawida, bo po prostu za mocno wiało. Poczekali, wiatr się uspokoił, ale nie na tyle, żeby zostawić rozbieg bez korekty. Skrócili najazd o dwie belki, puścili przedskoczka, znów podnieśli rozbieg. Bardzo to było dziwne, ale Dawid wytrzymał. Zupełnie nie rozumiałem, co jury robi. Pomyślałem: mam się zdenerwować, czy zacząć śmiać? A Dawid sobie poradził. Myślał tylko o skoku i zrobił dla nas świetną robotę. Rywale tracili punkty, a on zbudował nam dużą przewagę. Potem przyznał, że się denerwował. Ale żartował też, że lepszy przedskoczek nie mógł mu się trafić [skoczył bardzo słabo - przyp. mój] . Załatwił mu korektę decyzji jury [powrót do poprzedniej belki]." - Polecam interesujący jak zawsze wywiad Wilkowicza. Można go znaleźć (wygooglować) po tytule: "Stefan Horngacher: Po złocie poczułem się jak Piotrek Żyła - miałem pusto w głowie [ROZMOWA]"