Szwajcar odniósł ósme zwycięstwo nad Hiszpanem w ich 22. spotkaniu. Nadal od początku 2008 roku przegrał z Federerem dopiero drugi mecz na osiem. Była to ich trzecia konfrontacja w Masters i po raz trzeci górą był tenisista urodzony w Bazylei (wcześniej w latach 2006-2007 w półfinale w Szanghaju). Federer i Nadal w ATP World Tour po raz 18. mierzyli się w finale (bilans 12-6 dla Hiszpana). Częściej w meczach o tytuł spotykali się tylko Ivan Lendl i John McEnroe (20 razy).
Federer kończącą sezon imprezę wygrał po raz piąty (2003, 2004, 2006, 2007) i dokonał tego jako trzeci w historii tenisista (Ivan Lendl, Pete Sampras). Szwajcar zwyciężając w hali O2 mając 29 lat, trzy miesiące i 20 dni został drugim najstarszym triumfatorem Masters (Ilie Năstase wygrywając w 1975 roku miał 29 lat, cztery miesiące i 18 dni). Był to dla niego szósty finał w imprezie wieńczącej sezon, jedyny przegrał w 2005 roku, gdy po pięciosetowej batalii uległ Davidowi Nalbandianowi. Nadal po raz pierwszy wystąpił w finale, ale na zdobycie ostatniego skalpu (triumfując w tym roku w US Open skompletował personalnego Wielkiego Szlema, ma też złoto olimpijskie i Puchar Davisa) musi jeszcze poczekać. Tenisista z Majorki został pierwszym hiszpańskim finalistą Masters od czasu Davida Ferrera, który w 2007 roku również przegrał z Federerem. Miał on szansę zostać pierwszym hiszpańskim triumfatorem tej imprezy od 1998 roku (Àlex Corretja).
Federer i Nadal wygrywając po cztery spotkania jako pierwsi od czasu Pete'a Samprasa i Michaela Sticha (1993) awansowali do finału bez porażki. Po raz pierwszy od 24 lat dwóch najwyżej notowanych tenisistów zagrało w ostatnim meczu sezonu w cyklu ATP World Tour (w 1986 roku Ivan Lendl pokonał Borisa Beckera). Nadal triumfując w tym sezonie w Roland Garros, Wimbledonie i US Open jako pierwszy tenisista od czasu Roda Lavera (1969) wygrał w tym samym roku trzy wielkoszlemowe imprezy z rzędu.
Ci dwaj wielcy tenisiści zdominowali męskie rozgrywki w ostatnich latach w sposób absolutny. Wygrali oni 21 z ostatnich 23 wielkoszlemowych turniejów (Federer 12, Nadal dziewięć). Szwajcar triumfując w styczniu w Australian Open zdobył swój 16. wielkoszlemowy tytuł zostając pierwszym ojcem od czasu Andre Agassiego (2003), który sięgnął po wielkoszlemowy laur. W siedmiu ostatnich latach któryś z nich kończył sezon jako lider rankingu ATP (Federer w latach 2004-2007 i 2009, Nadal 2008 i 2010). Dla Federera był to 94. finał w karierze i zdobył 66. tytuł (bilans finałów w tym sezonie 5-4). Szwajcar od czasu porażki z Tomášem Berdychem w ćwierćfinale Wimbledonu wygrał 34 z 38 spotkań. Dla Nadala był to 56. finał w karierze (bilans 43-13, 7-2 w 2010 roku).
I SET Federer rozpoczął w imponującym stylu. As serwisowy, dwa forhendy i bekhend dały mu gema na sucho. Nadal odpowiedział tym samym popisując się m.in. kończącym forhendem wzdłuż linii. W trzecim gemie triumfator 16 wielkoszlemowych tytułów stracił jeden punkt, a od 30-15 zaliczył dwa zwycięskie forhendy. Po zaledwie 12 minutach gry i kolejnym szybkim gemie mieliśmy remis 2:2. Wolej forhendowy, potężny kros bekhendowy, as i wygrywający serwis zapewniły Rogerowi kolejnego gema na sucho. W szóstym gemie zawodnicy rozegrali pierwszą dłuższą wymianę, Nadal dzielnie się bronił, aż w końcu Federer popisał się odwrotnym krosem bekhendowym (w tym momencie bilans kończących uderzeń wynosił 10-0 dla Szwajcara). Chwilę później Hiszpan skończył bezpośrednio pierwszą piłkę (forhend po linii), a całego gema wygrał do 15. W siódmym gemie urodzony w Bazylei Federer po popełnieniu podwójnego przegrywał 0-30, ale dwa wygrywające serwisy i dwa bekhendowe woleje pozwoliły my wyciągnąć tego gema. W ósmym gemie Nadal od 30-0 stracił dwa punkty popełniając podwójny i wyrzucając bekhend, by następnie wymusić błąd rywala kontrą bekhendową. Federer doprowadził do równowagi, a dwa fenomenalne uderzenia (forhend po linii i kros bekhendowy) dały mu przełamanie. Trzeci w meczu gem na sucho (ostatni punkt kros forhendowy) dały Szwajcarowi I seta po 32 minutach. Ofensywnie usposobiony 16-krotny triumfator Wielkiego Szlema zanotował 14 kończących uderzeń przy dziewięciu niewymuszonych błędach. Nadal miał tylko dwa zwycięskie punkty przy czterech błędach własnych.
II SET Nadal rozpoczął od gema wygranego do zera (m.in. kros bekhendowy). W drugim gemie Hiszpan popisał się świetnym returnem bekhendowym, ale był to jedyny zdobyty przez niego punkt. W trzecim gemie Hiszpan przy 40-15 wyrzucił forhend (kolejna długa wymiana dla Szwajcara), ale następnie skiksował przy bekhendzie Federer. W czwartym gemie przy 15-15 tenisista z Majorki popisał się błyskawicznym returnem bekhendowym, a gdy Federer wpakował woleja w siatkę uzyskał dwa break pointy. Przy pierwszym wyrzucił bekhend próbując minąć Szwajcara, przy drugim nie popisał się 16-krotny triumfator Wielkiego Szlema wyrzucając forhend. W piątym gemie Federer wyrównał na 30-30 forhendem wzdłuż linii, ale Nadal zdobył dwa punkty (drugi szczęśliwym bekhendem, który po taśmie spadł tuż za siatkę) i prowadził 4:1. Szóstego gema na sucho wygrał Federer, który w kolejnym gemie popisał się zwycięskim returnem forhendowym. Na więcej mu dobrze serwujący Hiszpan nie pozwolił, który na zakończenie wygrał długą wymianę złożoną z potężnych uderzeń po krosie i po linii. Na otwarcie dziewiątego gema Federer popisał się efektownym wolejem forhendowym, ale potem wyrzucił return, Nadal posłał wygrywający serwis i odwrotnym krosem forhendowym wymusił błąd Szwajcara. Zawodnik z Majorki wykorzystał już pierwszą piłkę setową mijając odwiecznego rywala slajsem forhendowym.
III SET W pierwszym gemie Federer od 0-15 zgarnął cztery punkty, w tym trzy kończącymi uderzeniami (dwa forhendy i kros bekhendowy). Drugiego gema Szwajcar rozpoczął od efektownego odwrotnego krosa forhendowego, ale Nadal kapitalnym odegraniem bekhendowym woleja rywala i asem wyszedł na 30-15. Po czym wygrał długą wymianę wymuszając błąd forhendowy Federera, a gema zakończył bekhendem. Gem na sucho otwarty asem, a zamknięty kolejnym kończącym forhendem dał 16-krotnemu triumfatorowi Wielkiego Szlema prowadzenie 2:1. W czwartym gemie Nadal popisał się ładnie rozegraną akcją (dwa potężne bekhendy i będący formalnością smecz), ale od 40-15 Federer doprowadził do równowagi (wolej bekhendowy, błąd forhendowy rywala). Szwajcar uzyskał break pointa, gdy Hiszpan wyrzucił krosa bekhendowego i wykorzystał go odważnie idąc do siatki po forhendzie i wymuszając błąd bekhendowy Nadala. W piątym gemie Federer przy 40-30 wyrzucił forhend, ale potem zdobył dwa punkty (return forhendowy Nadala nie chciał przejść po taśmie na drugą stronę, as serwisowy) podwyższając prowadzenie na 4:1. Return bekhendowy po krosie dał 16-krotnemu triumfatorowi Wielkiego Szlema prowadzenie 30-0 w szóstym gemie. Przy 15-30 Nadal wpakował forhend w siatkę, a następnie nie wyszedł mu slajs i przegrywał już 1:5. Dwoma świetnymi serwisami i wolejem forhendowym Federer uzyskał trzy piłki meczowe. Pierwszą Nadal obronił minięciem forhendowym (Szwajcar rzucił się do woleja, ale kontra Hiszpana była zbyt precyzyjna). Drugiego meczbola Federer wykorzystał forhendem na linię i zapewnił sobie piąty triumf w Masters.
Nadal zakończył mecz z ujemnym bilansem kończących uderzeń do niewymuszonych błędach (11-19). Agresywny, dyktujący warunki gry Federer, który rozstrzygnął na swoją korzyść większość długich wymian, zanotował 32 zwycięskie uderzenia przy 22 błędach własnych. Szwajcar chętnie chodził do siatki i zdobył przy niej 13 z 19 punktów. Hiszpan na dziewięć wypadów do siatki zgarnął pięć piłek. Federer posłał siedem asów, przy swoim pierwszym podaniu przegrał tylko trzy piłki oraz wykorzystał wszystkie trzy szanse na przełamanie serwisu rywala.
