ATP Cincinnati: Andy Murray powrócił z dalekiej podróży, nie będzie starcia Nadala z Federerem

niektórymi zagraniami, to już nawet te jego rotacje nie kręcą się tak skutecznie, aby wykańczały rywali. Jemu już nawet brakuje takiej w pełni spontanicznej radości, którą jeszcze czasem próbuje zademonstrować i pokazać wszystkim, że ciągle jeszcze tu jestem i nadal walczę, czuję głód i chce coś jeszcze osiągnąć. Cieszył się co prawda jak dziecko, pokonując w Hamburgu Fogiego, bo też trudno by się nie cieszył po marnym sezonie na ziemi, gdzie w końcu jakiś tytuł wpadł. Aczkolwiek mentalnie to już nie jest ten sam tenisista, nie ma tej pewności z której słynął - nie wspominając o innych walorach. Wczoraj SuperTennis pokazywał urywki jego pojedynku z Agassim. Trochę to już dawno i może nie ma nawet co tego przypominać i próbować coś porównywać, ale tamten Rafa w rybaczkach, z dłuższymi włosami, napakowany i jeszcze w luźnej koszulce, to był prawdziwy paker - nadludzki tenisista, który wybierał ekstremalne piłki, a Andre tylko głową kręcił i nie krył uśmiechu niedowierzania - myśląc wcześniej, że już praktycznie po akcji, a tu jeszcze go na koniec niemożliwe minięcie spotkało. Feli zagrał z nim jak typowo upieczony mąż i całe jego poruszanie po korcie już na to wskazuje, że widać od razu zmianę stanu cywilnego i jak to wpływa na tenisistę - dodaje takiej powagi, dostojności i już to nie jest ten sam gracz, choć nadal jego gra przypomina o nim. Ten jednoręczny bekhend z lewej ręki, zawsze będzie dla mnie unikalnym zagraniem dość rzadko spotykanym i w tym momencie sobie nie przypominam drugiego takiego (może gdzieś tam przy okazji wertując ranking, szłoby jakiegoś wygrzebać, ale z samej setki nie kojarzę). Brakuje Rafie iluś procent dawnego siebie i to dwucyfrowo i jak jeszcze 2 lata temu wydawało mi się, że podgoni Rogera w szlemach, to teraz nic bym już nie postawił, że jakiegokolwiek dorzuci. Coś musiałoby się stać, żeby wszyscy mu najbardziej zagrażający rywale polegli i skończyłoby się na tym, że nie miałby po drodze żadnego Murraya, Dżoka, czy kilku jeszcze innych.