Warto zatem przyjrzeć się obecnemu stadionowi "Aniołów", który służy toruńskim żużlowcom już od 58 lat.
Przez pierwsze dziewiętnaście lat istnienia sportu żużlowego w Toruniu zawodnicy ścigali się na stadionie przy ulicy Bema, niemalże na przeciwko dzisiejszego lodowiska Tor-Tor, gdzie obecnie znajdują się budynki mieszkalne. Od 1950 roku fani sportów motorowych mogą oglądać żużlowców na stadionie przy ulicy Broniewskiego i mimo, że obiekt wciąż ten sam, to tor zmieniał swoją postać co kilka lat.
Pierwotnie długość toruńskiego toru wynosiła 403 metry, a pierwszym jego rekordzistą na dystansie czterech okrążeń był Alois Druhammer z Austrii. W roku 1965 owal postanowiono nieco przebudować i skrócić do 381 metrów. Mimo skrócenia toru aż o 22 metry, początkowo czasy uzyskiwane przez zawodników nie były dużo lepsze. Dopiero po pewnym okresie zdołano zejść poniżej granicy 75 sekund. Niepodzielnym panem i władcą na tej nawierzchni był Marian Rose, który był sześciokrotnym posiadaczem rekordu toru w tym czasie.
Kolejna przebudowa to rok 1977, kiedy to tor skrócono o kolejne piętnaście metrów. W tym czasie ujawnił się talent młodego Wojciecha Żabiałowicza, który od 1981 roku był rekordzistą ówczesnego owalu. Pomimo kolejnych przekształceń w roku 1985 "Żaba" wciąż dzierżył miano najszybszego, aż do roku 1989 kiedy to wspaniały czas 63,91 sekundy wykręcił Piotr Świst ze Stali Gorzów. W międzyczasie, podczas różnych zawodów chwilowe triumfy i najlepsze czasy święcili zawodnicy bardzo dobrze znani na całym świecie, a zatem Antonin Kasper, Bohumil Brhel czy też Erik Gundersen.
Początek lat 90-tych to dominacja na toruńskim stadionie Pera Jonssona, który to do dnia dzisiejszego jest ulubieńcem kibiców z grodu Kopernika. Szwed po raz pierwszy rekord toru wykręcił 14 czerwca 1992, jednak już kilka miesięcy później sam go pobił. Również w roku 1993 Szwed zdolny był do poprawiania swoich wyników, jednak jego osiągnięcie przebił Hans Nielsen. Rok później Szwed poprawił osiągnięcie Duńczyka o bitą sekundę ustanawiając nowy rekord toru na 61,81. Dopiero rok 1999 i zawody Stamir Cup dały rekord Ryana Sullivana, który był ostatnim na torze 349 metrowym.
Po roku 2000 tor postanowiono przebudować po raz czwarty. Obcięto kolejne 16 metrów, a łuki oraz proste zostały zwężone do 11 oraz 16 metrów. Od 2004 roku włodarzem najlepszego czasu jest Tony Rickardsson, który pokonał cztery okrążenia w znakomitym czasie 59,03 sekundy. Czy ktoś jeszcze zdoła pobić rekord Szweda? Wszak do końca istnienia obecnego toru pozostało niewiele.
