Początek rywalizacji zespołów złożonych z zawodników młodzieżowych datuje się na rok 1976, kiedy to wprowadzono do kalendarza Młodzieżowy Puchar PZMot. W pierwszym, historycznym finale, na bydgoskim torze tryumfowali gospodarze w składzie Andrzej Maroszek, Wiesław Patynek, Marek Ziarnik i rezerwowy Lech Bewicz. Zawodnicy Polonii wręcz zmiażdżyli rywali, zdobywając czterdzieści siedem spośród czterdziestu ośmiu możliwych punktów! Jedyną wpadkę zanotował wtedy Marek Ziarnik. Drugie miejsce zajęli wtedy zawodnicy Kolejarza Opole (dwadzieścia jeden punktów), trzecie żużlowcy Motoru Lublin, którzy zgromadzili na swoim koncie czternaście punktów – czyli tyle, ile ekipa Unii Leszno. O wyższej pozycji lublinian zadecydowało zwycięstwo biegowe wywalczone przez Wiesława Ośkiewicza.
W kolejnym roku, podobnie jak we wcześniejszym sezonie, o stawce finalistów decydowały rozstrzygnięcia w czterech grupach eliminacyjnych. Awans z nich uzyskały ponownie ekipy z Bydgoszczy, Leszna i Lublina, a stawkę uzupełnili młodzieżowcy Włókniarza Częstochowa. W Opolu po zwycięstwo sięgnęły leszczyńskie Byki, które gromadząc na swoim koncie trzydzieści cztery oczka o dwa punkty wyprzedziły zespół gospodarzy. Trzecia lokata przypadła obrońcom Pucharu. Na ostatniej pozycji z dorobkiem ledwie sześciu oczek uplasowali się juniorzy spod Jasnej Góry.
Przełom w organizacji rozgrywek nastąpił w sezonie ’78. Wtedy po raz pierwszy juniorzy walczyli już o nie puchar, a Młodzieżowe Drużynowe Mistrzostwo Polski. Finalistów ponownie wyłaniały eliminacje, jednakże sam finał składał się również z czterech turniejów na torach ekip walczących o mistrzostwo (kolejno: Bydgoszcz, Częstochowa, Leszno, Gdańsk). Pierwszymi, historycznymi Młodzieżowymi DMP zostali juniorzy Unii Leszno, choć zdecydowanie więcej małych punktów wywalczyli juniorzy Wybrzeża Gdańsk. System rozgrywek zachowano w następnym sezonie a mistrzowski tytuł – tym razem w sposób nie podlegający dyskusji – ponownie wywalczyli zawodnicy z Leszna.
Lata osiemdziesiąte to dominacja juniorów Falubazu Zielona Góra. Żużlowcy z grodu Bachusa trzykrotnie sięgali po tytuł najlepszych juniorów w Polsce, którzy dorzucili do tego również brązowy medal w sezonie ’86. Tyleż samo medali przy dwóch tytułach mistrzowskich zapisali na swym koncie młodzieżowcy Apatora Toruń. W rywalizacji liczyły się również zespoły z Bydgoszczy i Gorzowa Wielkopolskiego. Trzeba jednak zauważyć, iż w dwóch sezonach – 1981 i 1982 – zaniechano rozgrywania MDMP. Po przerwie regulamin rozgrywek zmienił się o tyle, iż nie rozgrywano już czterech turniejów finałowych, lecz jeden na torze jednego z finalistów.
Ostatnia dekada minionego stulecia to dwukrotne tryumfy zespołów z Rzeszowa, Tarnowa i Torunia. Na przełomie wieków niezwykle silny zespół młodzieżowy miała ekipa Polonii Piła, choć po złoty medal zawodnikom tego klubu udało się sięgnąć dopiero w 2003 roku, u schyłku jej potęgi. Ważnym zespołem w tym okresie był także rybnicki RKM, który od 2000 roku wywalczył dwa złote, dwa brązowe oraz jeden srebrny rozgrywek MDMP. W ostatnich latach dwukrotnie po mistrzowską koronę sięgali młodzieżowcy toruńskiego Apatora. Na krótki okres czasu ograniczono liczbę zawodników w jednym zespole, co oznaczało niejako rozgrywanie rewanżu za finał Młodzieżowych Mistrzostw Polski Par Klubowych.
Ostatni z rozegranych dotąd finałów zakończył się tryumfem zawodników z Rybnika, którzy na własnym torze kolejno pokonali zespoły z Gorzowa, Rzeszowa i Leszna. Kto sięgnie po młodzieżowe laury w tym sezonie? Odpowiedź na to pytanie poznamy za kilkanaście godzin godzin.
Finały rozgrywek o Młodzieżowe Drużynowe Mistrzostwo Polski
1978 (Bydgoszcz, Częstochowa, Leszno, Gdańsk)
1. Unia Leszno
2. Wybrzeże Gdańsk
3. Polonia Bydgoszcz
4. Włókniarz Częstochowa
1979 (Zielona Góra, Toruń, Leszno, Rzeszów)
1. Unia Leszno
2. Apator Toruń
3. Falubaz Zielona Góra
4. Stal Rzeszów
1980 (Gniezno, Wrocław, Zielona Góra, Gdańsk)
1. Falubaz Zielona Góra
2. Wybrzeże Gdańsk
3. Start Gniezno
4. Sparta Wrocław
1981, 1982 – rozgrywek MDMP nie przeprowadzono
1983 (Tarnów)
1. Wybrzeże Gdańsk
2. Unia Leszno
3. Unia Tarnów
4. Śląsk Świętochłowice
1984 (Lublin)
1. Motor Lublin
2. ROW Rybnik
3. Wybrzeże Gdańsk
4. Stal Gorzów
1985 (Toruń)
1. Apator Toruń
2. Unia Leszno
3. Stal Gorzów
4. Wybrzeże Gdańsk
1986 (Zielona Góra)
1. Stal Gorzów
2. Polonia Bydgoszcz
3. Falubaz Zielona Góra
4. Unia Tarnów
1987 (Gorzów Wielkopolski)
1. Falubaz Zielona Góra
2. Stal Gorzów
3. Polonia Bydgoszcz
4. Motor Lublin
1988 (Bydgoszcz)
1. Falubaz Zielona Góra
2. Polonia Bydgoszcz
3. Apator Toruń
4. ROW Rybnik
1989 (Rzeszów)
1. Polonia Bydgoszcz
2. Apator Toruń
3. Stal Rzeszów
4. Unia Leszno
1990 (Tarnów)
1. Apator Toruń
2. Unia Tarnów
3. Motor Lublin
4. Unia Leszno
1991 (Grudziądz)
1. Unia Tarnów
2. GKM Grudziądz
3. Stal Gorzów
4. Motor Lublin
1992 (Bydgoszcz)
1. Apator Toruń
2. Polonia Bydgoszcz
3. Sparta Wrocław
4. Morawski Zielona Góra
1993 (Wrocław)
1. Unia Tarnów
2. Apator Toruń
3. Sparta Wrocław
4. Morawski Zielona Góra
1994 (Rzeszów)
1. Stal Rzeszów
2. Stal Gorzów
3. Apator Toruń
4. Włókniarz Częstochowa
1995 (Gorzów Wielkopolski)
1. Stal Rzeszów
2. Polonia Piła
3. Stal Gorzów
4. Włókniarz Częstochowa
1996 (Częstochowa)
1. Włókniarz Częstochowa
2. Stal Rzeszów
3. Unia Leszno
4. Polonia Piła
1997 (Grudziądz)
1. GKM Grudziądz
2. Polonia Piła
3. Unia Leszno
4. Iskra Ostrów
1998 (Gniezno)
1. Start Gniezno
2. Polonia Piła
3. GKM Grudziądz
4. Apator Toruń
1999 (Piła)
1. Pergo Gorzów
2. Polonia Piła
3. Apator Toruń
4. Unia Leszno
5. Wybrzeże Gdańsk
2000 (Rybnik)
1. Włókniarz Częstochowa
2. RKM Rybnik
3. ZKŻ Zielona Góra
4. Pergo Gorzów
2001 (Leszno)
1. Unia Leszno
2. Polonia Piła
3. RKM Rybnik
4. Polonia Bydgoszcz
2002 (Bydgoszcz)
1. RKM Rybnik
2. Polonia Piła
3. Polonia Bydgoszcz
4. Unia Leszno
2003 (Zielona Góra)
1. Polonia Piła
2. Włókniarz Częstochowa
3. ZKŻ Zielona Góra
4. GKM Grudziądz
2004 (Tarnów)
1. Apator Toruń
2. Stal Gorzów
3. Unia Tarnów
4. RKM Rybnik
5. Polonia Bydgoszcz
6. ZKŻ Zielona Góra
7. Kolejarz Rawicz
2005 (Rzeszów)
1. Apatora Toruń
2. Unia Tarnów
3. ZKŻ Zielona Góra
4. Polonia Bydgoszcz
5. Marma Rzeszów
6. Mars Gorzów
7. Kolejarz Rawicz
2006 (Rzeszów)
1. Marma Rzeszów
2. Unia Leszno
3. RKM Rybnik
4. ZKŻ Zielona Góra
2007 (Rybnik)
1. RKM Rybnik
2. Stal Gorzów
3. Marma Rzeszów
4. Unia Leszno
Klasyfikacja medalowa
1. Toruń – 11 medali (5 złotych – 3 srebrne – 3 brązowe)
2. Leszno – 8 (3-3-2)
3. Rzeszów – 6 (3-1-2)
4. Zielona Góra – 8 (3-0-5)
5. Gorzów Wielkopolski – 9 (2-4-3)
6. Tarnów – 6 (2-2-2)
6. Rybnik – 6 (2-2-2)
8. Częstochowa – 3 (2-1-0)
9. Piła – 7 (1-6-0)
10. Bydgoszcz – 7 (1-3-3)
11. Gdańsk – 4 (1-2-1)
12. Grudziądz – 3 (1-1-1)
13. Lublin – 2 (1-0-1)
13. Gniezno – 2 (1-0-1)
15. Wrocław – 2 (0-0-2)
