Billy Hamill: Greg Hancock jest niesamowity

Tak to bywa jest początek jest i koniec,

spina na maksa, nerwy a Greg też wygrywa swoim podejściem.

zagrożenie że nie zdąży okrążyć reszty swoim ulubionym torem. Gollob jeździ tak samo na torach o różnej geometrii, Hancock jest bardzo uniwersalny. Amerykanin nigdy w karierze nie miał dłuższych okresów dominacji sprzętowej nad resztą, nawet w 2011, szybsi bywali Jonsson i Hampel. Greg koncentruje się na odpowiednim czytaniu idealnej linii jazdy, Tomek zawsze wolał jeździć tam gdzie mu wygodniej,generalnie Hancockowi jeździ się łatwiej, ma super starty, Gollob też takie miał ale z wiekiem stracił refleks, Tomek musi czuć się komfortowo na torze od jakiegoś czasu, tzn idealnie spasowany sprzęt, równiutki twardy suchy tor z dostępną ścieżką szerzej, najlepiej bez przeciwników w kontakcie. wtedy czuje się pewny siebie i jedzie w stylu dawnego Golloba. Gdy czegoś brakuje to nie ma pewności siebie i stara się nie zrobić sobie krzywdy za wszelką cenę co ma czasem odwrotny skutek. W kilku ostatnich sezonach Tomek zawsze miał mniej lub więcej biegów przejechanych asekuracyjnie bądź zupełnie jak amator. Takie sytuacje jak z Holtą w pólfinale w Częstochowie przed rokiem czy ostatniogdy celowo dał się zamknąć Pedersenowi unikając walki świadczą że on już naprawdę średnio wie o co w tym żużlu chodzi. a linie jazdy dobierane w SEC w Togliatti ? Komentatorzy z grzeczności i szacunku do dokonań przemilczeli ale to jest wielki wstyd dla takiego wirtuoza. Taka jazda jest niegodna IMŚ. Gollob zresztą przez ten tytuł nie ma motywacji, na dodatek słucha tłumikowych podpowiadaczy i chyba nie wierzy że na tych tłumikach może być najszybszy. Kto stracił na zmianie tłumikowej najbardziej ? Gollob i Holta, dwóch gości którzy mieli świetne rozwiązania, a potem uznali że są za starzy na zmiany. Hancock lubi nowe wyzwania i się dostsował tak jak młodsi. Nie przez przypadek Greg wygrywał debiutanckie rundy GP w Sydney, Daugavpils, Auckland, prawie udało się w Tampere. Gollob do wszystkiego dochodzi dłużej, często pasuje się dopiero na 4 bieg albo i później. Nic dziwnego że się zmęczył żużlem. Pierwszą taką fazą zmęczenia w jego karierze był czas wyrównania sprzętu, Tom wtedy kręcił się koło siódmego miejsca w cyklu, ale znalazł jeszcze motywację, a teraz po kilku kontuzjach i urazach które przez większość kariery go omijały, jest już ciężej. Moim zdaniem, gdyby nadal miały miejsce realia sprzętowe z lat 24-osobowego GP i wcześniejsze to Tomek by się ścigał do pięćdziesiątki i to w topie. Wtedy dorównywał mu szybkością tylko Rickardsson który dusił te silniki w szafie na rundę, chwilami Loram, Hamill. Inna sprawa że Tomkowi na pewno nie jest w smak byc klasyfikowanym poniżej takiego Hampela, Kasprzaka czy w najbliższych latach być może i innych rodaków którzy przy nim umieją tyle co nic. To by było dla niego frustrujące i dobrze że się wycofał. W IME też nie powinien jeździć skoro unika walki.