Z kartek kalendarza - 1 maja: Leigh Adams najlepszy w Sztokholmie. Triumf Austriaków. Plech ze Złotym Kaskiem

 / Na zdjęciu: Leigh Adams
/ Na zdjęciu: Leigh Adams

W 2004 roku Leigh Adams zwyciężył w pierwszej rundzie Grand Prix. W sezonie 1990 reprezentacja Austrii wywalczyła awans do grupy C DMŚ. W 1978 roku Zenon Plech wygrał zawody o Złoty Kask.

W 1990 roku w Lublanie zakończyła się rywalizacja w grupie D Drużynowych Mistrzostw Świata. W Słowenii triumfowali zawodnicy z Austrii, którzy tym samym wywalczyli awans do grupy C. Bezbłędny na torze okazał się Toni Pilotto.

Wyniki zawodów:

I. Austria - 32 pkt.
Toni Pilotto - 15
Walter Nebel - 6
Heinrich Schatzer - 11

II. NRD - 28 pkt.
Mike Ott - 12
Ralf Peters - 4
Thomas Diehr - 12

III. Bułgaria - 27 pkt.
Nikołaj Manew - 11
Zdrawko Jordanow - 12
Galin Weliczkow - 4

IV. Jugosławia - 19 pkt.
Gregor Pintar - 11
Martin Peterca - 4
Kreso Omerzel - 4

V. Holandia - 14 pkt.
Rene Elzinga - 6
Ron Koppe - 3
Rob Dolman - 5

W sezonie 2004 roku inauguracyjną rundę Grand Prix rozegrano w Sztokholmie (Szwecja). Najlepszy na torze okazał się Leigh Adams (Australia). Australijczyk Jason Crump stanął na drugim stopniu podium, a Szwed Tony Rickardsson był trzeci. Ostatnią pozycję w finale zajął Polak Tomasz Gollob.

Klasyfikacja końcowa pierwszej rundy Grand Prix:
1. Leigh Adams (Australia)
2. Jason Crump (Australia)
3. Tony Rickardsson (Szwecja)
4. Tomasz Gollob (Polska)
5. Nicki Pedersen (Dania)
6. Greg Hancock (USA)
7. Lee Richardson (Anglia)
8. Jesper B. Jensen (Dania)
9. Mark Loram (Anglia)
10. Bjarne Pedersen (Dania)
11. Ryan Sullivan (Australia)
12. Bohumil Brhel (Czechy)
13. Rune Holta (Norwegia)
14. Mikael Max (Szwecja)
15. Scott Nicholls (Anglia)
16. Andreas Jonsson (Szwecja)
17. Hans Andersen (Dania)
18. Fredrik Lindgren (Szwecja)
19. Lukas Dryml (Czechy)
20. Jarosław Hampel (Polska)
21. Piotr Protasiewicz (Polska)
22. Peter Ljung (Szwecja)
23. Kai Laukkanen (Finlandia)
24. Ales Dryml (Czechy)
[ad=rectangle]
Tomasz Gollob, Jacek Woźniak i Ryszard Dołomisiewicz w 1991 roku na własnym torze zdobyli złoty medal Mistrzostw Polski Par Klubowych. Po wicemistrzostwo sięgnęli brązowy przypadł żużlowcom Apatora Toruń.

Wyniki finału MPPK:

I. Polonia Bydgoszcz - 21 pkt.
Tomasz Gollob - 12 (3,3,3,2,1)
Jacek Woźniak - 0 (u,-,-,-,-)
Ryszard Dołomisiewicz - 9 (2,2,3,2)

II. Unia Leszno - 19 pkt.
Roman Jankowski - 14 (2,3,3,3,3)
Zenon Kasprzak - 3 (3,0,0,-,-)
Adam Łabędzki - 2 (2,0)

III. Apator Toruń - 15 pkt.
Jacek Krzyżaniak - 8 (1,1,-,3,3)
Mirosław Kowalik - 4 (2,2,0,-,-)
Robert Sawina - 3 (2,1,0)

IV. Motor Lublin - 13 pkt.
Dariusz Stenka - 8 (1,3,0,2,2)
Marek Kępa - 1 (t,1,-,0,-)
Dariusz Śledź - 4 (1,3)

V. Stal Rzeszów - 12 pkt.
Jan Krzystyniak - 8 (2,2,2,1,1)
Janusz Stachyra - 4 (1,0,1,w,2)
Romuald Janusz - ns

VI. Stal Gorzów - 9 pkt.
Piotr Świst - 7 (3,1,3,u,-)
Ryszard Franczyszyn - 1 (0,-,-,-,1)
Jarosław Gała - 2 (1,1,u,0)

Dwa lata później finał Mistrzostw Polski Par Klubowych tym razem odbył się w Grudziądzu. W zawodach triumfowali reprezentanci Polonii Bydgoszczy. Tomasz Gollob wywalczył szesnaście punktów, Eugeniusz Skupień siedem, a Jacek Gollob nie zapisał na swoim koncie zdobyczy. Para Morawskiego Zielona Góra stanęła na drugim stopniu podium. Żużlowcy z Apatora Toruń sięgnęli po medal brązowy.

Wyniki zawodów:

I. Polonia Bydgoszcz - 23 pkt.
Tomasz Gollob - 16 (3,2,3,3,3,2)
Jacek Gollob - 0 (w,-,d,-,-,-)
Eugeniusz Skupień - 7 (1,2,1,3)

II. Morawski Zielona Góra - 21 pkt.
Andrzej Huszcza - 16 (2,3,3,2,3,3)
Piotr Protasiewicz - 5 (3,0,1,-,0,1)
Artur Pawlak - 0 (0)

III. Apator Toruń - 20 pkt.
Mirosław Kowalik - 0 (u,-,-,-,-,-)
Krzysztof Kuczwalski - 8 (1,3,u,1,0,3)
Jacek Krzyżaniak - 12 (2,3,3,2,2)

IV. Stal Gorzów - 19 pkt.
Piotr Świst - 11 (3,3,2,d,3,w)
Marek Hućko - 7 (2,2,0,1,-,2)
Ryszard Franczyszyn - 1 (1)

V. Unia Leszno - 18 pkt.
Roman Jankowski - 9 (2,1,1,3,1,1)
Zenon Kasprzak - 3 (3,0,-,-,-,-)
Zbigniew Krakowski - 6 (3,1,2,d)

VI. GKM Grudziądz - 15 pkt.
Zdzisław Rutecki - 6 (w/su,1,t,-,2,3)
Robert Kempiński - 7 (2,0,2,1,-,2)
Jarosław Skarzyński - 2 (2,d)

VII. Kolejarz Opole - 4 pkt.
Karol Lis - 2 (1,1,-,-,-,-)
Roland Wieczorek - 0 (0,-,-,-,-,-)
Mirosław Sosna - 2 (0,1,d,1,0)

W Chorzowie w 1978 roku po Złoty Kask sięgnął Zenon Plech z Gdańska. Gorzowianin Bolesław Proch zakończył turniej na drugim miejscu, a Andrzej Huszcza na trzecim.

Wyniki:
1. Zenon Plech (Gdańsk) - 14 pkt.
2. Bolesław Proch (Gorzów Wlkp.) - 13
3. Andrzej Huszcza (Zielona Góra) - 12
4. Mariusz Okoniewski (Leszno) - 11
5. Bogusław Nowak (Gorzów Wlkp.) - 11
6. Andrzej Marynowski (Gdańsk) - 10
7. Mieczysław Woźniak (Gorzów Wlkp.) - 8
8. Piotr Pyszny (Rybnik) - 8
9. Bernard Jąder (Leszno) - 7
10. Henryk Olszak (Zielona Góra) - 7
11. Stanisław Turek (Leszno) - 6
12. Paweł Waloszek (Świętochłowice) - 3
13. Grzegorz Kuźniar (Rzeszów) - 3
14. Jerzy Kochman (Świętochłowice) - 3
15. Stanisław Kowalski II (Gdańsk) - 3
16. Zdzisław Dobrucki (Leszno) - 0
17. Robert Słaboń (Wrocław) - 0

W 1968 roku pierwszy finał zawodów o Srebrny Kask odbył się w Częstochowie. Rywalizację wygrał wrocławianin Piotr Bruzda. Na drugim miejscu zawody zakończył Zygmunt Malinowski. Trzecia lokata przypadła dla Stanisława Kasy.

Wyniki pierwszego finału Srebrnego Kasku:
1. Piotr Bruzda (Wrocław) - 11 pkt.
2. Zygmunt Malinowski (Częstochowa) - 9
3. Stanisław Kasa (Bydgoszcz) - 8
4. Antoni Masłowski (Rybnik) - 8
5. Jerzy Szczakiel (Opole) - 7
6. Ryszard Dziatkowiak (Gorzów Wlkp.) - 7
7. Jerzy Szczakiel (Opole) - 6
8. Lech Zapart (Częstochowa) - 6
9. Czesław Kolman (Tarnów) - 5
10. Benedykt Kosek (Bydgoszcz) - 4

Drugi tytuł indywidualnego mistrza Wielkiej Brytanii w sezonie 1994 wywalczył Andy Smith. O pozostałe lokaty na podium rozegrano dodatkowy bieg. Tam triumfatorem okazał się Joe Screen, który pokonał Steve Schofielda i Gary Havelocka.

Wyniki IM Wielkiej Brytanii:
1. Andy Smith - 12 pkt.
2. Joe Screen - 11+3
3. Steve Schofield - 11+2
4. Gary Havelock - 11+1
5. Dean Barker - 10
6. Jeremy Doncaster - 9
7. Mark Loram - 9
8. Martin Dugard - 9
9. Simon Cross - 9
10. Chris Louis - 7
11. Kelvin Tatum - 6
12. Ben Howe - 4
13. Richard Knight - 4
14. Dave Mullett - 3
15. Kenny McKinna - 3
16. Paul Hurry - 2
Rez. Scott Lamb - ns
Rez. David Norris - ns

W Johannesburgu finalista mistrzostw świata Henry Long zdobył tytułIndywidualnego Mistrza Republiki Południowej Afryki na sezon 1953. Medal srebrny powędrował na szyję Roy'a Bestera. Bob Serrurier stanął na najniższym stopniu podium.

Wyniki IM RPA:
1. Henry Long - 15 pkt.
2. Roy Bester - 13
3. Bob Serrurier - 11
4. Bob Raw - 10
5. Doug Lang - 9
5. Bobby Fuller - 9
7. Sonny James - 8
7. Harry du Toit - 8
7. Fred Lang - 8
10. Doug Serrurier - 7
11. Fred Van Zyl - 6
12. Alec Blankfield - 5
13. Toby Boshoff - 4
14. Arthur Duncan - 2
14. Des Wolfe - 2
16. George Matthews - 1

W Giavera Del Montello w 1984 roku odbyła się przedostatnia runda Indywidualnych Mistrzostw Włoch. Rywalizację z kompletem punktów wygrał Gianni FamariArmando Castagna (MC La Favorita Sarego) był drugi, Giorgio Zaramella (MC Lonigo) trzeci.

Wyniki czwartej rundy IM Włoch:
1. Gianni Famari - 15 pkt.
2. Armando Castagna - 14
3. Giorgio Zaramella - 13
4. Armando Dal Chiele - 12
5. Mario Andriolo - 10
5. Ottaviano Righetto - 10
5. Giuseppe Scalzolaro - 10
8. Gianni Brizzolari - 8
9. Gaetano Bressan - 6
10. Luigi Bazan - 4
10. Carlo Cristofori - 4
12. Paolo Battaglia - 3
12. Alessandro Toffanin - 3
14. Roberto Giuriolo - 2
15. Claudio Saggioro - 1
16. Luciano Toffanin - 0

W 1962 roku w Brieske po raz pierwszy odbyły się Indywidualne Mistrzostwa Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Historycznym zwycięzcą okazał się Jurgen Hehlert z Teterow. Drugie miejsce wywalczył Gunter Schelenz (Meissen). Natomiast na trzeciej pozycji rywalizację zakończył Werner Frenzel (Meissen).

Czołówka pierwszej rundy IM NRD:
1. Jurgen Hehlert - 12 pkt.
2. Gunter Schlenz - 12
3. Werner Frenzel - 11
4. Wolfgang Gunther - 9
5. Wolfgang Krug - 8
6. Dieter Boche - 7

Pięć lat później w Rostocku rozegrano już drugą rundę zmagań o tytuł najlepszego zawodnika w NRD. Z kompletem punktów zwyciężył Bruno Bulau. Jurgen Hehlert był drugi, a Peter Liebing trzeci.

Czołówka drugiej rundy IM NRD:
1. Bruno Bulau - 15 pkt.
2. Jurgen Hehlert - 12
3. Peter Liebing - 12
4. Jochen Dinse - 12
5. Eberhard Kammler - 10
6. Hans Jurgen Fritz - 10

W sezonie 1969 w trzeciej odsłonie Indywidualnych Mistrzostw Niemieckiej Republiki Demokratycznej triumf święcił Peter Liebing z Meissen, drugi był jego klubowy kolega Jochen Dinse. Reprezentant Dynamo Rostock Gerhard Uhlenbrock na torze w Meissen zdobył dwanaście punktów zajmując trzecią lokatę.

Rok później w drugiej rundzie zwyciężył Hans Jurgen Fritz z Guestrow. Jurgen Hehlert stanął na drugim stopniu podium, a trzecia lokata przypadła dla Dietera Tetzlaffa.

1 maja urodzili się:

Paweł Protasiewicz (ur. 1948) - brązowy medalista Drużynowych Mistrzostw Polski (1973). Drugi zawodnik Srebrnego Kasku (1970). Rezerwowy finału Indywidualnych Mistrzostw Polski (1973). Uczestnik finały Młodzieżowych Indywidualnych Mistrzostw Polski (1970-5m., 1971-9m., 1972-12m.). Reprezentant klubu z Zielonej Góry.

Rudolf Havelka (ur. 1927) - Czechosłowak, medalista Indywidulanych Mistrzostw Czechosłowacji (1949-2m., 1950-1m., 1954-3m., 1955-2m., 1956-3m., 1957-1m., 1963-3m.).Reprezentant klubu z Pardubic.

Peter Nahlin (ur. 1968) - Szwed, Indywidualny Mistrz Świata Juniorów w sezonie 1988. Dwukrotny drużynowy wicemistrz świata (1991-1992). Drużynowy Mistrz Polski (1997) i drugi wicemistrz (1991). Drugi zawodnik Indywidualnych Mistrzostw Szwecji (1992) i trzeci (1988). Reprezentant klubów z Torunia, Zielonej Góry i Bydgoszczy. W lidze brytyjskiej reprezentant klubów z Sztokholmu, Eskilstuny, Norrkoping i Mariestad.

Jozef Toth (ur. 1946) - Czechosłowak, medalista Indywidualnych Mistrzostw Słowacji (1969-2m., 1970-3m., 1971-1m., 1972-1m., 1973-2m., 1974-2m.).

Farit Szajnurow (ur. 1934) - reprezentant ZSRR, srebrny medalista Drużynowych Mistrzostw Świata i (1966) i brązowy (1967). Uczestnik półfinału kontynentalnego Indywidualnych Mistrzostw Świata (1966-9m.). Medalista Indywidualnych Mistrzostw Rosji (1961-3m., 1962-3m., 1965-2m., 1966-1m.) i Indywidualnych Mistrzostw ZSRR (1959-1m.,1960-2m., 1961-3m., 1966-1m., 1967-3m.). Reprezentant klubu z Ufy.

Jan Chudzikowski (ur. 1947) - szesnasty zawodnik Indywidualnych Mistrzostw Polski (1974). Reprezentant klubu z Wrocławia.

Inni zawodnicy, którzy urodzili się tego samego dnia:
Nicolai Ch. Andersen (Dania) - ur. 1996
Chris Aragon (Stany Zjednoczone) - ur. 1985
Scott Campos (Anglia) - ur. 1989
Kevin Chapman (Stany Zjednoczone) - ur. 1975
Tadeusz Ciupak - ur. 1952
Scott Cook (Szkocja) - ur. 1965
Ian Darling (Holandia) - ur. 1953
Roman Diehn (NRD) - ur. 1974
Andy Elliott (Anglia) - ur. 1959
Alan Farmer (Anglia) - ur. 1961
Robert Fiesler II (Stany Zjednoczone) - ur. 1974
Michael Gillespie (Stany Zjednoczone) - ur. 1954
John Grahame (Anglia) - ur. 1962
Derek Harrison (Anglia) - ur. 1959
Janusz Jargot - ur. 1933
Graham Kerry (Anglia) - ur. 1956
Julian Kuciak - ur. 1930
Julian Machura - ur. 1929
Maurie McDermott (Anglia) - ur. 1928
Frantisek Moulis (Czechosłowacja) - ur. 1964
Mariusz Niemczura - ur. 1975
Zygmunt Świętosławski - ur. 1963

1 maja odeszli od nas:

W 1998 roku, Ken Adams (Anglia), urodzony 28 sierpnia 1924 w Kensall Green.

W 1996 roku, Franciszek Kupczyk, urodzony 13 sierpnia 1913 w Dusiburgu (Niemcy).

W 1990 roku, Jiri Marx (Czechosłowacja), 16-letni zawodnik zginął w czasie meczu ligowego w Brezolupach.

W 2001 roku, Thomas Frobel (Niemcy), 48-letni zawodnik, zginął na torze trawiastym w Ludwigslust. W latach 80-tych był jednym z najlepszych żużlowców NRD.

W 2002 roku, David Nix (Anglia), 25-letni zawodnik angielskiego King's Lynn, zginął na miejscowym torze Norfolk Arena w czasie meczu z Newcastle (Conference League).

Źródło artykułu: