Autor książki "Pół wieku na czarno": Dochód dzielimy z Markiem na pół

Mateusz Kędzierski 29 Czerwca 2016, 21:05

WP SportoweFakty / Łukasz Trzeszczkowski / Marek Cieślak

WP SportoweFakty: Skąd pomysł na napisanie książki o Marku Cieślaku?

Wojciech Koerber: Do tej pory książki o żużlu były głównie oparte o liczby i statystyki, a nie o ludzi i twarze. My chcieliśmy pokazać tę ludzką twarz żużla i sport od środka. Ja zawsze starałem się pisać nie tak, jak wypada, ale jak jest naprawdę. Przyznam, że wcześniej myślałem o napisaniu książki o Sławku Drabiku. Być może ten pomysł też z czasem zrealizuję. Czemu powstała książka o Marku Cieślaku? Jeśli chodzi o żużel, Marek robił wszystko ze wszystkimi. Co więcej, zawsze ma swoje zdanie. Jako zawodnik trzykrotnie startował w finałach Indywidualnych Mistrzostw Świata. Przypomnę, że sam awans do finału był przecież wielkim wydarzeniem. Dwa razy jeździł na legendarnym Wembley i zdobywał medale Drużynowych Mistrzostw Świata. Jako trener jego sukcesy są dość świeże, więc powszechnie znane. Był również toromistrzem i menedżerem. On łączy i scala pokolenia starych żużlowców z młodymi. Wciąż się świetnie trzyma - on może nie pamiętać co jadł wczoraj na obiad, ale te szufladki z wiedzą o żużlu lat minionych otwierają się w jego głowie błyskawicznie. Naprawdę byłem pod wrażeniem jego pamięci, co było widać przy wyborze zdjęć. Kiedy zamówiliśmy zdjęcia z lat 70-tych z ligi anielskiej, to on tylko spojrzał na jedną fotografię i powiedział: - O! Mecz z Hull, 23 punkty wtedy zrobiłem!

Jak to się stało, że to pan napisał tę książkę?

- Marek spędził dziesięć lat we Wrocławiu, więc zdążyliśmy się w tym czasie dobrze poznać. Pomysł pojawił się w głowie dlatego, że Marek jest ciekawą osobowością. Najpierw zwróciłem się do Marka i zapytałem, czy by reflektował. Marek wyraził zgodę jeszcze, gdy pomysł był w powijakach. Zwróciłem się wtedy do dwóch wydawnictw. Krakowskie wydawnictwo Sine Qua Non odpowiedziało mi, że są zainteresowani. Poprosili jednak o przesłanie szkicu rozdziałów plus dwa rozdziały na próbę, żeby mieć pewność czy to ma sens. Wykonaliśmy to razem z Markiem - ja go przepytałem i wszystko spisałem, a następnie wysłałem. Wydawnictwu bardzo się spodobało i podpisaliśmy kontrakt. Tak to się zaczęło.

Marek Cieślak niejednokrotnie zaznaczał, że nie jest pisarzem i sam swojej autobiografii nie stworzy. Trafiliście na siebie i efekt w postaci książki "Pół wieku na czarno" jest widoczny.

- Tak. Moją rolą - dziennikarza - jest to, by nie spieprzyć takiego potencjału, jaki Marek w sobie przechowuje. To jest tylko tyle i aż tyle. Musi trafić swój na swego. Marek potrafił w żołnierskich słowach bardzo fajnie wszystko opisać. On ma swój charakterystyczny styl i też zauważyłem, że jest zadowolony z tego, że ludzi mówią, że ta książka jest faktycznie napisana jego językiem, bo to jest bardzo ważne.

Marek Cieślak wspomniał, że chciał ocenzurować przekleństwa. Pan postawił jednak na to, żeby język był taki, jakiego właśnie używa Marek.

- Zgadza się. Język jest też taki, jaki jest żużel. Często trzeba przekazywać komendy w krótkich, żołnierskich słowach. Swego czasu podczas Grand Prix w Pradze sędzia Marek Wojaczek przetrzymał na starcie Tomasza Golloba i on schodząc do parkingu mówił: - Pedał! Normalnie k**** polski pedał! Nie napiszemy przecież w stylu "Motyla noga! Sędzia Marek Wojaczek zrobił mnie w konia!" Faktycznie jeden z przyjaciół Marka odradzał mu, żeby te przekleństwa się tam znalazły, natomiast ja mówiłem: - Marek, to musi być szczere i prawdziwe. Taki jest żużel i tylko wtedy to ma sens. Poza tym w tej książce jest mnóstwo anegdot, których nie da się sprzedać bez słów, które rzeczywiście wtedy padły. Ostatecznie Marek dał się przekonać. Oczywiście nie chodzi o to, żeby z każdej strony te bluzgi wyskakiwały, bo wtedy to się robi tragikomiczne. Marek jest poważną postacią, która wciąż funkcjonuje w żużlu. On nie jest bajarzem, który sobie siedzi przy kominku i opowiada, co to nie on w życiu zrobił. Przekonałem Marka, że to wszystko ma być prawdziwe i z tego się cieszę. Szczerze mówiąc, gdybyśmy mieli ocenzurować te słowa, ja bym się na to nie pisał.

Dlaczego warto kupić tę książkę?

- Bo z dobrą książką jest trochę tak jak z kobietą - lubimy sobie popatrzeć na efektowne opakowanie, ale najważniejsze jest jednak wnętrze, czyli nie tylko okładka i mocny tytuł, ale treść. To właśnie na treści się skupiliśmy. Jest to kopalnia anegdot - coś dla kibiców starszych i młodszych. Pełen przekrój i żużel od kuchni.

A czuję pan satysfakcję z reakcji środowiska żużlowego na biografię Marka Cieślaka?

- Na pewno jest to bardzo miłe. Tych recenzji pojawia się sporo i faktycznie gdzieś przeczytałem, że jest to jedna z najlepszych książek biograficznych sportowych obok "Spalonego" Andrzeja Iwana i biografii Paula Mersona "Jak nie być profesjonalnym piłkarzem". Po cichu liczyliśmy, że książka spotka się z zainteresowaniem i będzie się sprzedawać. Pierwotnie liczyłem, że wyjdzie już jesienią zeszłego roku. Marek troszeczkę odroczył to w czasie, ponieważ w tym roku przypada 50 lat jego bytności w żużlu. I dobrze się stało, że wydaliśmy książkę w tym roku, bo to przecież piękna rocznica.