ROW uratowały w tym roku transfery. Strasznie szkoda nam Woryny (noty)

Michał Wachowski 09 Października 2018, 16:15

WP SportoweFakty / Arkadiusz Siwek / Na zdjęciu: Kacper Woryna

• ROW - Falubaz: my powinniśmy ten baraż oglądać w telewizji (komentarze)

Andrzej Lebiediew. Rybniczanie trafili w dziesiątkę, sprowadzając go w trakcie sezonu. Przez długi czas był drugim najmocniejszym ogniwem zespołu. Można chyba zaryzykować stwierdzenie, że bez jego wsparcia play-offów w Rybniku by nie było. - Daliście mi tu w ROW-ie nowe sportowe życie - powiedział w niedzielę.

Troy Batchelor. Niby dziesiąta średnia w lidze, ale większość punktów zdobywał po wygranym starcie. Na słabych rywali to wystarczyło, ale gdy przyszło mu rywalizować o Ekstraligę, jego słabości zostały obnażone. Ciekawe, co na to prezes Krzysztof Mrozek.

Andriej Karpow. W niektórych meczach był niczym dziecko we mgle. Dobre momenty też mu się jednak zdarzały. Wystarczy wspomnieć o rewelacyjnej postawie w meczu finałowym Nice 1. Ligi, gdy zdobył dziesięć punktów. Gdyby nie uraz Bewleya, siedziałby jednak na ławce.

Lars Skupień. Zapamiętamy go przede wszystkim za rewelacyjny mecz w finale Nice 1. Ligi, gdy zdobył dziesięć punktów. Potencjał ma naprawdę spory i oby tego nie zmarnował. Celem na przyszły rok powinny być w jego przypadku punktowa regularność i rozwaga na torze. Komentator Polsatu Sport, Ryszard Dołomisiewicz, podczas jednej z transmisji mówił, że Skupień "rozrabia jak pijany zając w kapuście".

Mateusz Szczepaniak. Często mówi się, że jesteś tak dobry, jak twój ostatni dzień. Jeżeli tak, to Szczepaniak może pukać nawet do Ekstraligi. W barażowym spotkaniu z Falubazem ciągnął wynik drużyny, zdobywając dwanaście punktów i trzy bonusy. Zawodnik przeprosił za nieudany początek sezonu. Także potem zdarzało mu się jechać w kratkę. Końcowe wrażenie jest jednak całkiem pozytywne.

Robert Chmiel. Jak przyznał w wywiadzie, żużel wygrał u niego z górnictwem. I bardzo dobrze, że tak się stało. Rozwija się, a w tym sezonie nabrał cennego doświadczenia. Widać, że nie zawsze radzi sobie jeszcze z presją. W meczu z Falubazem pokazał jednak, że potrafi jeździć nie jak nieopierzony junior, ale jak stary ligowy wyga. Nie boi się walki na pierwszym łuku.

Daniel Bewley. Młody Brytyjczyk wzmocnił drużynę w trakcie sezonu i pomógł jej w awansie do fazy play-off. Można jedynie gdybać jak potoczyłaby się walka o Ekstraligę, gdyby Bewleya nie zatrzymała kontuzja. Patrząc na wsparcie, jakie okazuje mu ROW, dalsza owocna współpraca obu stron jest pewna. Jeszcze o tym zawodniku usłyszymy.

Craig Cook. Od zawodnika startującego w Grand Prix oczekiwalibyśmy znacznie lepszej postawy. Cztery mecze i każdy z nich do zapomnienia.

Artur Czaja. Jego wielką pasją są traktory i jeśli w jego karierze nie nastąpi przełom, to być może będzie musiał się na nie przerzucić. Nie dziwimy się, że w kluczowej fazie sezonu na niego nie stawiano. Pomyśleć, że niektórzy widzieli w nim drugiego krajowego lidera zespołu.

Przemysław Giera. Trudno go oceniać, bo nie otrzymał zbyt wielu szans.

Jarosław Dymek. Uratowały go w dużym stopniu wzmocnienia takimi zawodnikami jak Lebiediew czy Bewley. Gdyby nie oni, to menedżer mógłby stanąć na głowie, ale play-offów dla ROW-u by nie uratował. Nie winimy go za brak awansu do elity. W kluczowych momentach decydowały błędy poszczególnych zawodników. A temu nawet najlepszy taktyk nie mógłby zapobiec. Trudno mieć do niego większe zastrzeżenia odnośnie prowadzenia zespołu. Powinien zostać na przyszły rok.

ZOBACZ WIDEO PGE Ekstraliga 2018: finał Fogo Unia Leszno - Cash Broker Stal Gorzów