Historia finałów MPPK

Historia rozgrywek o Mistrzostwo Polski Par Klubowych jest dość krótka i sięga roku 1973. Przez ponad 30 lat rozgrywania tej imprezy, wielokrotnie zmieniano jej formułę. Obecny kształt zawodów obowiązuje od 1990 roku. Dotychczas najwięcej medali w tych rozgrywkach zdobyły drużyny z Bydgoszczy i Gorzowa - po 17. A wśród zawodników najwięcej medali wywalczyli: bracia Gollobowie: Tomasz - 15 (w tym 11 złotych) i Jacek - 8 oraz Piotr Protasiewicz - 12.

W tym artykule dowiesz się o:

Pierwotnie, mistrzostwa były przeprowadzane oddzielnie dla zespołów I i II ligi. Odbywało się to na zasadzie rozegrania dwóch biegów bezpośrednio po spotkaniu ligowym, w których startowali dwaj z trzech zawodników wytypowanych przed sezonem przez klub. Każda para spotykała się ze sobą w sumie czterokrotnie, po dwa razy na torze gospodarza meczu ligowego. O końcowej klasyfikacji mistrzostw decydowała suma punktów biegowych zdobytych w każdym z wyścigów zaliczanych do tych rozgrywek. Pierwszymi mistrzami kraju zostali gorzowianie: Edward Jancarz, Zenon Plech i Bogusław Nowak.

Formułę imprezy zmieniono już w następnym sezonie. Dwa wyścigi rozgrywane po każdym meczu ligowym były zaledwie eliminacją do finałów MPPK zarówno pierwszej jak i drugiej ligi. Tym razem zawodników do każdego z biegów eliminacyjnych można było typować nie przed sezonem jak poprzednio, a tuż po danym meczu. Po zakończonym sezonie, siedem najlepszych ekip startowało w zawodach finałowych obu lig. W praktyce zatem do finałowego turnieju nie awansował zaledwie jeden zespół, gdyż zarówno pierwsza liga jak i druga liczyły wówczas po osiem zespołów. Gospodarzem pierwszego pierwszoligowego finału była Bydgoszczy natomiast druga liga rywalizowała w Ostrowie.

Zasady przyjęte w roku 1974 obowiązywały także i w 1975. Problem jednak był z systemem eliminacji, gdyż zbyt często zawody były nie dokańczane z powodu na przykład złych warunków pogodowych, co uniemożliwiało rozegranie wyścigu MPPK. Rok później wprowadzono zatem modyfikację mistrzostw. Zrezygnowano z rozgrywania oddzielnych finałów dla I i II ligi. Wprowadzono turnieje eliminacyjne, które przybierały różną formę. W niektórych latach rozgrywano wstępne eliminacje dla zespołów II ligi, później półfinały i finały innym razem odbywały się eliminacje jednostopniowe. W niektórych latach organizatorzy finałów musieli startować w eliminacjach tak jak inne zespoły, w innych mieli zapewnione od razu miejsce w turnieju finałowym.

Zmieniano również liczby zespołów startujących w finałach jak i tabele biegów. W latach 1979-1980 i 1990-1991 w finałach MPPK rywalizowało po sześć par. W latach 1975-1978, 1981-1985 i od 1992 roku w finałach występowało po siedem ekip startujących według tabeli dwudziestojednobiegowej. W latach 1986-1989 rozgrywano finały z udziałem dziewięciu zespołów, a w każdym biegu rywalizowało po dwóch zawodników z trzech ekip. Mimo, iż zawody sześcioosobowe były swego rodzaju odskocznią od standardowych rozgrywek to mnożące się wypadki na torze i skomplikowany system rozgrywek sprawiły, że odstąpiono od tej formuły na rzecz dwudziestojednobiegowej tabeli z udziałem siedmiu zespołów, która obowiązuje do dziś.

Medaliści MPPK w poszczególnych latach:

Rok, Gospodarz, Złoto, Srebro, Brąz

1974, Bydgoszcz, Polonia Bydgoszcz, Stal Gorzów, ROW Rybnik

1975, Leszno, Stal Gorzów, Sparta Wrocław, ROW Rybnik

1976, Gdańsk, Stal Gorzów, Sparta Wrocław, Włókniarz Częstochowa

1977, Ostrów, Stal Gorzów, Włókniarz Częstochowa, Kolejarz Opole

1978, Chorzów, Stal Gorzów, Unia Leszno, Sparta Wrocław

1979, Gniezno, Falubaz Zielona Góra, Polonia Bydgoszcz, Start Gniezno

1980, Zielona Góra, Unia Leszno, Stal Gorzów, Start Gniezno

1981, Toruń, Stal Gorzów, Apator Toruń, Kolejarz Opole

1982, Gorzów, Falubaz Zielona Góra, Unia Leszno, Stal Gorzów

1983, Zielona Góra, Falubaz Zielona Góra, Śląsk Świętochłowice, Stal Gorzów

1984, Toruń, Unia Leszno, Stal Gorzów, Wybrzeże Gdańsk

1985, Rybnik, Wybrzeże Gdańsk, Unia Leszno, ROW Rybnik

1986, Toruń, Apator Toruń, Wybrzeże Gdańsk, Falubaz Zielona Góra

1987, Ostrów, Unia Leszno, Stal Gorzów, Wybrzeże Gdańsk

1988, Rybnik, Unia Leszno, ROW Rybnik, Stal Gorzów

1989, Leszno, Unia Leszno, Stal Rzeszów, Stal Gorzów

1990, Rzeszów, Polonia Bydgoszcz, Stal Rzeszów, ROW Rybnik

1991, Bydgoszcz, Polonia Bydgoszcz, Unia Leszno, Apator Toruń

1992, Gorzów, Stal Gorzów, Polonia Bydgoszcz, Apator Toruń

1993, Grudziądz, Polonia Bydgoszcz, Morawski Zielona Góra, Apator Toruń

1994, Leszno, Polonia Bydgoszcz, Unia Leszno, Stal Gorzów

1995, Częstochowa, Polonia Bydgoszcz, WTS Wrocław, Apator Toruń

1996, Gniezno, Polonia Bydgoszcz, Start Gniezno, Apator Toruń

1997, Bydgoszcz, Polonia Bydgoszcz, Apator Toruń, Pergo Gorzów

1998, Gorzów, Pergo Gorzów, Polonia Bydgoszcz, Start Gniezno

1999, Leszno, Polonia Bydgoszcz, Unia Leszno, WTS Wrocław

2000, Wrocław, Polonia Bydgoszcz, Wybrzeże Gdańsk, Włókniarz Częstochowa

2001, Piła, Atlas Wrocław, Polonia Bydgoszcz, Włókniarz Częstochowa

2002, Wrocław, Polonia Bydgoszcz, Apator Toruń, Włókniarz Częstochowa

2003, Leszno, Unia Leszno, ZKŻ Zielona Góra, Apator Toruń

2004, Toruń, Apator Toruń, Unia Tarnów, Wybrzeże Gdańsk

2005, Wrocław, Marma Rzeszów, Polonia Bydgoszcz, KM Ostrów

2006, Bydgoszcz, Włókniarz Częstochowa, Polonia Bydgoszcz, RKM Rybnik

2007, Częstochowa, Unia Tarnów, Atlas Wrocław, Unia Leszno

2008, Toruń, Unibax Toruń, Unia Leszno, ZKZ Zielona Góra

Źródło artykułu: