Trudne decyzje w karierze Marka Cieślaka. Ile razy miał nosa?

Tomasz Janiszewski 25 Lipca 2016, 18:30

Cieślak uderzył się w pierś: "to powołanie było błędem"

Po mistrzowskim hat-tricku w latach 2009-2011, przed kolejną edycją DPŚ zmianie uległ regulamin. Składy drużyn tym razem miały składać się z czterech zawodników, co potencjalnie miało wyrównać szanse i sprawić, by mająca wielu wysokiej klasy zawodników Polska raz po raz nie dominowała w mistrzostwach. Tym razem jednak największym problemem Cieślaka były kontuzje. Wykluczyły one z udziału Hampela i prezentującego wysoką formę w lidze Janusza Kołodzieja.

Do łask powrócił tym samym Walasek, dla którego był to powrót do kadry od czasu nieudanego finału w Vojens. Wychowanek klubu z Zielonej Góry korzystnie prezentował się w barwach rzeszowskiej Marmy i - jak przyznał później trener Cieślak - miał wykorzystać znajomość toru w Bydgoszczy, gdzie odbywał się półfinał. Popularny "Greg" zawiódł jednak na całej linii, zdobywając tylko 2 punkty i przegrywając w jednym z wyścigów nawet z dawno niewidzianym w Europie Billy'm Hamillem, który start w Bydgoszczy traktował czysto hobbystycznie. Trener kadry po czasie przyznał, że danie szansy Walaskowi było błędem.

Polska przegrała z Rosją i chcąc mieć szansę na obronę pucharu im. Ove Fundina musiała zwyciężyć w barażu w Malilli. Oczywista wydawała się wymiana Walaska na innego zawodnika. Wybór padł na Krzysztofa Buczkowskiego, dla którego miał to być absolutny debiut w reprezentacji seniorów. Pojawiło się wiele obaw czy grudziądzanin da sobie radę. Okazało się, że "Buczek" spisał się znakomicie i obok Golloba był najjaśniejszą postacią w kadrze. Wysokie aspiracje potwierdzili jednak wzmocnieni Nickim Pedersenem Duńczycy i to oni zdobyli bilety na finał, który następnie wygrali.

Jak się wkrótce okazało, turniej w Szwecji był ostatnim w reprezentacji dla jej legendy, kapitana i wielokrotnie doradcy Marka Cieślaka.