Andrzej Bargiel: Zdobycie pieniędzy na wyprawę na K2 to większy wyczyn niż samo wejście na szczyt

Michał Bugno 22 Czerwca 2017, 16:00

Materiały prasowe / Materiały Andrzej Bargiel - K2 Ski Challenge

Michał Bugno, WP SportoweFakty: Czas lecieć do Pakistanu i rozpocząć narciarską wyprawę na legendarnej górze K2. Są duże emocje?

Andrzej Bargiel: Są emocje, ale bardziej związane z przygotowaniami. Zdobycie finansowania na wyprawę to chyba dziesięć razy większy wyczyn niż samo wejście na K2. W Polsce ciągle są z tym duże problemy. A jeżeli chodzi o samą wyprawę, to wyzwanie faktycznie jest wielkie. Widziałem K2, kiedy byłem na znajdującym się w pobliżu Broad Peak i wydaje mi się, że da się stamtąd zjechać na nartach. Oczywiście, trzeba mieć sporo szczęścia do warunków i precyzyjnie wybierać momenty, w których można będzie działać.

Rosnące zainteresowanie mediów na pewno może w tym pomóc. Dwa tygodnie temu spotkaliśmy się na konferencji prasowej, po której było sporo wywiadów. Teraz spotykamy się na lotnisku tuż przed pana wylotem, a zainteresowanie mediów znów jest spore. Aż strach myśleć, co będzie się działo po powrocie, jeżeli uda się panu dokonać narciarskiego zjazdu z K2.

• Startuje narciarska wyprawa Andrzeja Bargiela na K2

Jak wyglądały pana przygotowania do wyprawy w ostatnich tygodniach?

Miałem okazję przygotowywać się we Francji w rejonie Chamonix i Mont Blanc, gdzie panują optymalne warunki śniegowe. Dzięki temu mogłem przedłużyć swóój sezon narciarski i sporo pojeździć na nartach. Bo przed wyprawą na K2 najważniejsze jest, żeby świetnie się czuć w trudnym terenie na eksponowanych zboczach. Biegałem na Mont Blanc, jeździłem na rowerze i wspinałem się. Myślę, że moje przygotowanie fizyczne przełoży się na działania górskie w Pakistanie.

Zjazd na nartach ze szczytu K2 to oczywiście absolutne ekstremum, ale już samo zdobywanie wierzchołka tak trudnej góry to wielkie wyzwanie sportowe. Planuje pan zdobywać tę górę w stylu zbliżonym do alpejskiego? Co z aklimatyzacją?

Określenie "styl alpejski" bardzo się rozmyło. Generalnie polega on na tym, że przyjeżdża się pod górę i od razu idzie się na szczyt. W tym przypadku zadanie jest zbyt trudne, żeby sobie na coś takiego pozwolić. Celem numer jeden jest dla nas zjazd narciarski z wierzchołka. Chcę go zrealizować niezależnie od tego, jak długo i w jakim stylu będę miał wchodzić na szczyt. Chodzi o to, żeby na wierzchołku K2 być w jak najlepszej kondycji i być w stanie zjechać z niego na nartach.

Zdobywanie aklimatyzacji planuje pan bezpośrednio na K2 czy w innym miejscu?

Będziemy aklimatyzować się po drodze. Lecimy do Islamabadu, a później do Skardu. Następnie maszerujemy przez sto kilometrów maszerujemy po najdłuższym lodowcu świata. Tam będę wbiegał na szczyty leżących w pobliżu gór. Na miejscu planujemy też zrobić kilka wyjść aklimatyzacyjnych i założyć trzy obozy, które będą zabezpieczeniem podczas samego ataku. Będziemy zabezpieczać trudne miejsca na ścianie, bo koniec końców bezpieczeństwo jest najważniejsze.

Słyszałem, że bilety powrotne do Polski macie zarezerwowane na 9 sierpnia, ale pan ma zamiar "uwinąć się" z tym K2 wcześniej.

Zakładam, że potrwa to krócej. Mam nadzieję, że już pod koniec lipca będę z powrotem w Warszawie jako zdobywca K2, który zjechał ze szczytu tej legendarnej góry zjechał na nartach.

Autor na Twitterze: Obserwuj @Michal_Bugno