Wspominamy tych, którzy na zawsze opuścili siatkarskie środowisko
Tradycyjnie 1 listopada w Dniu Wszystkich Świętych, w okresie refleksji oraz zadumy, wspominamy tych, którzy na zawsze opuścili siatkarskie środowisko.
Aleksander Skiba (26.02.1945 - 07.09.2000)
Na początku września 2000 roku we Włoszech odszedł z tego świata Aleksander Skiba, który 210 razy zagrał w barwach reprezentacji Polski, zdobywając z nią w 1974 roku w Meksyku tytuł mistrza świata, a ponadto trzy medale mistrzostw Europy. Skiba był także wielokrotnym medalistą polskiej ligi (3 złote, 2 srebrne, 2 brązowe medale) z AZS-em AWF-em Warszawa oraz Legią Warszawa. Po zakończeniu zawodniczej kariery został trenerem, prowadząc włoskie kluby oraz kadry Italii i Polski (1979-1983).
Wiesław Gawłowski (19.05.1950 - 14.10.2000)
"Mały", bo tak mówili na Wiesława Gawłowskiego koledzy z drużyny, zginął w 2000 roku w wypadku samochodowym w wieku 50 lat. Gawłowski był bardzo utytułowanym siatkarzem, który w swoim dorobku miał złote medale mistrzostw globu z 1974 roku oraz igrzysk w Montrealu, które odbyły się dwa lata później. Ponadto było on 3-krotnym wicemistrzem Europy. Wiesławowi Gawłowskiemu wiodło się również w siatkówce klubowej, a szczególnie w barwach Płomienia Milowice, z którym wywalczył dwa złote, dwa srebrne oraz dwa brązowe krążki w mistrzostwach Polski. Do tego doszło wywalczenie pierwszego oraz trzeciego miejsca w Pucharze Europy Mistrzów Krajowych. Gawłowski po tym jak odszedł na siatkarską emeryturę, tak jak większość swoich kolegów po fachu w tamtym okresie, postanowił zostać trenerem i prowadził drużyny we Włoszech (do 1992 roku). Do Polski wrócił w 1992 roku i potem zajmował się działalnością sportową oraz gospodarczą.
Tadeusz Szlagor (09.09.1929 - 04.03.2002)
Tadeusz Szlagor w swojej karierze siatkarskiej był aż 10-krotnym mistrzem Polski wraz AZS-em AWF-em Warszawa w latach 1952-1961. Jako zawodnik wystąpił wraz z polską drużyną narodową na mistrzostwach świata oraz Europy. Szlagor w 1966 roku został szkoleniowcem biało-czerwonych i był nim do 1973 roku. W tym okresie Polacy zdobyli brązowy medal ME 1967, 5. miejsce na IO 1968 oraz 9. pozycję na igrzyskach w 1972 roku.
Hubert Jerzy Wagner (04.03.1941 - 13.03.2002)
Uważany za najwybitniejszego trenera w historii polskiej siatkówki Hubert Wagner zmarł w tragicznych okolicznościach 13 marca 2002 roku (zawał serca podczas jazdy samochodem). Wagner to były rozgrywający polskiej reprezentacji, w której grał w latach 1963-1971. Jako zawodnik zdobył on brązowy medal Mistrzostw Europy 1967 oraz wystąpił na igrzyskach w 1968 roku. Wagner swoje największe sukcesy w życiu święcił jako szkoleniowiec biało-czerwonych, doprowadzając Polaków do złotego medalu MŚ 1974 oraz zwycięstwa w Igrzyskach Olimpijskich 1976 w Montrealu. Środowisko siatkarskie nadało mu przydomek "Kat", ze względu na jego wysokie wymagania wobec swoich podopiecznych.
Wojciech Trawczyński (20.04.1979 - 17.10.2004)
Jakub Zagaja (21.02.1982 - 17.10.2004)
Łukasz Jałoza (29.04.1985 - 17.10.2004)
16 października 2004 roku siatkarze Avii Świdnik rozgrywali wyjazdowy mecz z Orłem Międzyrzecz. Po spotkaniu zawodnicy udali się na kolację, a następnie dwoma mikrobusami ruszyli w drogę powrotną. Tej nocy warunki na drodze były jednak fatalne, gdyż padał ulewny deszcz oraz wiał mocny wiatr. Większość zawodników spała, kiedy około godziny 4 nad ranem na trasie Warszawa - Lublin kierowca jednego z mikrobusów najprawdopodobniej chciał ominąć gruby konar i gwałtownie skręcił w bok, a pojazd z siatkarzami Avii zderzył się z tirem. W tym tragicznym wypadku zginęły cztery osoby: trzech zawodników i kierowca mikrobusu. Zawodnikami ze Świdnika, którzy odeszli 17 października 2004 roku byli: Łukasz Jałoza, Wojciech Trawczyński i Jakub Zagaja - najstarszy z nich w chwili wypadku miał 25 lat.
Zdzisław Ambroziak (01.01.1944 - 23.01.2004)
23 stycznia 2004 siatkarska Polska straciła "narkomana siatkówki", gdyż tak sam siebie określał Zdzisław Ambroziak, który kolejno był siatkarzem, dziennikarzem oraz komentatorem sportowym. "Dzida", bo taki miał pseudonim, swoją siatkarską karierę związał głównie z warszawskimi klubami: Orłem, Spójnią, AZS-em i Skry. W latach 1972-1984 występował on w lidze włoskiej, gdzie, jak uważało wielu, przecierał szlaki polskim siatkarzom. Drugą pasją Zdzisława Ambroziaka było dziennikarstwo, z którym przygodę rozpoczął w 1966 roku w redakcji pisma "Sportowiec". Jako redaktor nie bał się trudnych tematów i niepopularnych stwierdzeń, pisał mądrze odważnie, oryginalnie.
[nextpage]
Jan Strzelczyk (25.06.1942 - 31.08.2007)
Strzelczyk jako zawodnik trzykrotnie wygrywał polską ligę w barwach AZS-u AWF-u Warszawa (1963, 1965, 1966). Jednak zasłynął on z pracy w Asseco Resovii Rzeszów, stając się lokalną legendą, gdyż w latach siedemdziesiątych XX wieku poprowadził on rzeszowian do wywalczenia trzech złotych (1971, 1974, 1975) oraz dwóch brązowych (1970, 1977) medali mistrzostw Polski. Jan Strzelczyk jako pierwszy wprowadził do polskich rozgrywek zagranie, które jest zwane "podwójną krótką". Jego czci w Rzeszowie poświęcono memoriał.
Paweł Dziekanowski (12.06.1985 - 21.03.2008)
Michał Pajor (04.10.1987 - 21.03.2008)
21 marca 2008 roku w wypadku przed Gościmiem swoje życie stracili dwaj siatkarze I-ligowego Orła Międzyrzecz: 23-letni Paweł Dziekanowski i 21-letni Michał Pajor. Siatkarze po treningu jechali samochodem na dworzec kolejowy w Krzyżu, skąd pociągiem mieli udać się do swoich rodzin na Święta Wielkanocne, na które niestety nie dotarli.
Agata Mróz-Olszewska (07.04.1982 - 04.06.2008)
Krzysztof Kowalczyk (9.05.1968 - 10.01.2010)
Krzysztof Kowalczyk, były siatkarz oraz trener, w styczniu 2010 roku przegrał swoją walkę z chorobą nowotworową. W 2008 roku został on samodzielnym szkoleniowcem AZS Politechniki Warszawskiej. Kowalczyk sprawował również funkcję menedżera i szefa banku informacji w reprezentacji Polski.
Mirosław Schlief (10.01.1930 - 10.12.2011)
Mirosław Schlief największe sukcesy jako siatkarz święcił wraz z zespołem Legii Warszawa w latach 1955-1964 (dwa złote, pięć srebrnych i trzy brązowe medale mistrzostw Polski). Schlief w swojej karierze reprezentował barwy polskiej reprezentacji, w której wystąpił w 141 spotkaniach, między innymi podczas mistrzostw Europy oraz świata.
Janusz Soból (1959-2011)
Pochodzący z Radomia Janusz Soból był jednym z najlepszych sędziów siatkówki w Polsce. Prowadził on najważniejsze spotkania polskiej ligi mężczyzn oraz kobiet. Zmarł w 2011 roku na zawał serca.
Włodzimierz Winkler (1948 - 2012)
Włodzimierz Winkler związany był głównie z siatkówką w Wielkopolsce. Był założycielem i wiceprezesem Jokera Piła oraz pełnił funkcję wiceprezesa do spraw szkoleniowych w Polskim Związku Piłki Siatkowej.
Witold Charmo (15.09.1950 - 14.02.2012)
Witold Charmo był sędzią, siatkarskim działaczem oraz pełnił rolę komisarza PlusLigi. Charmo był członkiem Zarządu Mazowiecko-Warszawskiego Związku Piłki Siatkowej oraz przewodniczącym Wydziału Gier i Dyscypliny M-WZPS. Od 2004 roku był wiceprzewodniczącym Wydziału Rozgrywek Polskiego Związku Piłki Siatkowej. W latach 2001-2005 był współzałożycielem i prezesem MUKS Sparta Warszawa.
Romuald Mazurek (27.05.1929 - 20.02.2013)
Romuald Mazurek w swojej karierze był wielokrotnym medalistą mistrzostw Polski z CWKS Warszawa. W polskiej kadrze wystąpił w 36 spotkaniach, grając podczas MŚ 1956 oraz ME 1958.
Józef Wołyniec (19.03.1941 - 22.01.2013)
Doktor Józef Wołyniec to autor kilkudziesięciu prac naukowych i metodycznych z zakresu teorii i praktyki gry w siatkówkę. Wołyniec po raz pierwszy w Polsce - jako współautor - zastosował wspomaganą komputerowo metodę obserwacji gry w piłkę siatkową, a ponadto stworzył autor program informatyczny "Volleyball" do wieloaspektowej oceny gry. W 1971 roku był drugim trenerem reprezentacji siatkarek, a w latach 1965-80 prowadził AZS Wrocław. Pracował też z zespołami w USA i Francji. Laureat licznych nagród resortowych i państwowych, otrzymał między innymi: Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznakę "Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej" oraz Złotą Honorową Odznakę PZPS.
Roman Fomin (1941 - 2013)
Roman Fomin zmarł po długiej i ciężkiej chorobie. Był sędzią klasy państwowej, a wcześniej zawodnikiem i trenerem. W 1990 roku uznany został za najlepszego polskiego sędziego. Organizował rozgrywki dla dzieci i amatorów.
Jarosław Janiak (1962 - 2013)
Przez kilka lat cierpiał on na nieuleczalną chorobę. Jednym z jej skutków było zapalenie płuc, które dopadło go w ostatnich dniach życia. Janiak sędzią szczebla centralnego PZPS klasy państwowej oraz Sędzią Honorowym PZPS i MWZPS.
Stefan Bednaruk (1940 - 2014)
Stefan Bednaruk przez wiele lat pełnił funkcję dyrektora BKS Stal. Był on także trenerem siatkarek z Bielska-Białej, które w 1990 roku doprowadził do tytułu mistrza Polski.
Marek Kisiel (1950 - 2014)
Marek Kisiel zmarł po długiej chorobie 30 marca 2014 roku. Był on wieloletnim prezesem Śląskiego Związku Piłki Siatkowej i osobą znaną ze swojej pracy trenerskiej z młodzieżą. Kisiel w strukturach PZPS był przewodniczącym Wydziału ds. Młodzieży, poza tym działał w samorządach oraz w komisji sportu, dzieci i młodzieży Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu w Katowicach. Przez całe swoje życie związany był z rodzinnym Będzinem. Przez wiele lat prowadził drużyny młodzieżowe, między innymi reprezentację Polski kadetów, którzy później, już jako juniorzy, sięgnęli po złoty medal mistrzostw Europy (1996) i świata (2003).
Eugeniusz Szymczyk (1940 - 2014)
Eugeniusz Szymczyk przez długi okres był związany z bełchatowską siatkówką, pełniąc rolę trenera, kierownika zespołu i wiceprezesa zarządu klubu Skra Bełchatów.
Leopold Łazar (1932 - 2014)
Łazar był działaczem sportowym i współzałożycielem klubu z Piły. Od 1993 roku zasiadał w Zarządzie Pilskiego Towarzystwa Piłki Siatkowej.
Ryszard Wiklik (1958 - 2014)
Na początku października 2014 roku siatkarskie środowisko opuścił Ryszard Wiklik, prezes klubu BKS Stal Bielsko-Biała. Był on Członkiem Honorowym bialskiego klubu.