Nie było łatwo o zwycięstwa w czasach Eddy'ego Merckxa. Durante, z pomocą partnerów: Legnano, Ignisa, Salvaraniego, Maxa Meyera i Scica, triumfował we włoskich wyścigach jednodniowych: Giro del Lazio, Piemoncie, Kampanii, Romanii, Bernocchi, Mediolan-Vignola. Był drugi w klasyku w Lombardii (1963), i w wyścigu Dookoła Flandrii (1966).
W historii kolarstwa zapisał się etapowym zwycięstwem w Tour de France w 1965 roku, a taże trzema innymi w Giro d'Italia. W największym włoskim klasyku Mediolan-Sanremo dwukrotnie stawał na podium, a w 1966 roku przegrał sprint tylko z "Kanibalem" Merckxem, który odniósł wtedy tam pierwszy z siedmiu triumfów.