TBL pod lupą: PBG Basket Poznań

Czytaj również: AZS, Zastal, Polonia, Kotwica, Siarka

Damian Kulig (silny skrzydłowy) - wielki talent polskiej koszykówki. W 2009 roku zadebiutował na parkietach ekstraklasy w barwach Polpharmy Starogard Gdański. Wcześniej biły się o niego także inne kluby. W ekipie Farmaceutów pokazał, dlaczego to właśnie ten zawodnik był tak łakomym kąskiem na rynku transferowym. Trener Milija Bogicević dawał mu wówczas sporo szans, a ten w pełni je wykorzystywał. Pod koniec sezonu nabawił się jednak dosyć poważnej kontuzji, przez co musiał pauzować jeszcze na początku minionych rozgrywek. Nie da się ukryć, że drużynie z Poznania oczekiwanie na tego gracza wyszło na dobre.

Kulig po wyleczeniu kontuzji nadal świetnie się prezentował

Polski skrzydłowy do gry wprowadzany był stopniowo. Z meczu na mecz nabierał jednak pewności siebie. Szczególnie dobrze prezentował się w spotkaniach fazy play-off przeciwko ekipie PGE Turowa Zgorzelec. Należą się wielkie słowa uznania dla Kuliga za to, że po tak długiej absencji, potrafił pozbierać się i w równie dobrym stylu co wcześniej, powrócić na parkiety TBL.

Damian Kulig w świetle statystyk:

Ocena portalu SportoweFakty.pl: 5*

Piotr Stelmach (silny skrzydłowy) - po bardzo udanym sezonie w barwach Kotwicy Kołobrzeg, trener Bogicević postanowił sprowadzić go do Poznania. Stelmach na pewno nie zawiódł oczekiwań kibiców, choć miewał lepsze i gorsze momenty. Na początku regularnie pojawiał się w pierwszej piątce zespołu. Później stracił tam miejsce na rzecz Kuliga. Sezon może jednak zaliczyć do udanych.

Piotr Stelmach w świetle statystyk:

Ocena portalu SportoweFakty.pl: 4

Łukasz Wiśniewski (rzucający obrońca) - jego talent eksplodował w barwach Polpharmy Starogard Gdański, która pozyskała go po tym, jak nie sprawdził się w ekipie AZS-u Koszalin. Trener Bogicević był na tyle zadowolony z usług tego zawodnika, że postanowił pociągnąć go za sobą do Poznania. Tam Wiśniewski grał już nieco mniej i również nieco słabiej. Mimo tego zaliczył kilka znakomitych pojedynków.

Wiśniewski zyskał sobie zaufanie trenera Bogicevicia

Trener Bogicević stawiał na Wiśniewskiego. Często to w jego rękach lądowała piłka w najważniejszych momentach meczu. Przed sezonem wielokrotnie podkreślał, że siła zespołu z Poznania tkwi przede wszystkim w tym, że większość zawodników dobrze się już zna ze sobą. - Myślę, że to będzie wielki plus tego zespołu. Pewnych rzeczy nie będziemy musieli zaczynać od nowa. Wiemy, czego możemy się po sobie spodziewać - mówił wówczas Wiśniewski.

Łukasz Wiśniewski w świetle statystyk:

Ocena portalu SportoweFakty.pl: 3,5

Piotr Dąbrowski (rzucający obrońca) - typowy boiskowy zadaniowiec. Można powiedzieć nawet, że Dąbrowski to człowiek od czarnej roboty na parkiecie. Jego domeną jest walka w defensywie. Bez wątpienia to jeden z najlepszych polskich specjalistów w tym elemencie. Ten polski obrońca wystawiany jest zawsze przeciwko najlepszym strzelcom na obwodzie przeciwnych zespołów, przez co znacząco ogranicza ich poczynania. Nadal ma jednak braki w ofensywie, choć potrafi celnie przymierzyć z dystansu. Ze swojej niewdzięcznej roli wywiązuję się jednak wzorowo.

Piotr Dąbrowski w świetle statystyk:

Ocena portalu SportoweFakty.pl: 4

Grzegorz Surmacz (niski skrzydłowy / silny skrzydłowy) - silny fizycznie zawodnik, stworzony do twardej walki. Po powrocie do Polski (Surmacz wychował się w Kanadzie) trafił do zespołu AZS-u Koszalin, gdzie prezentował się jednak przeciętnie. Obserwatorzy spodziewali się, że jego talent może eksplodować w minionych rozgrywkach. Większość fanów na tym zawodniku się jednak zawiodła. Poza paroma przebłyskami, Surmacz wielkiej koszykówki nie pokazał.

Grzegorz Surmacz w świetle statystyk:

Ocena portalu SportoweFakty.pl: 2,5

Tomasz Ochońko (rozgrywający) - określany jest mianem boiskowego walczaka. Preferuje ostrą walkę w obronie, nierzadko nawet na granicy faulu. W ataku jednak nadal ma spore braki. Ochońko to kolejny zawodnik z zaciągu trenera Bogicevicia (on także grał wcześniej w Polpharmie). Z jego usług serbski szkoleniowiec korzystał jednak najmniej. - Po tak udanym sezonie w Starogardzie Gdańskim nie mogłem zrobić w zasadzie nic innego jak tylko iść za nim - mówił przed sezonem Ochońko. Czy rzeczywiście może być jednak z tego posunięcia zadowolony? W tej kwestii zdania są podzielone.

Tomasz Ochońko w świetle statystyk:

Ocena portalu SportoweFakty.pl: 2,5

Eddie Miller (rzucający obrońca) - jego głównym zadaniem było zdobywanie punktów i z tej roli Amerykanin wywiązywał się bardzo solidnie. Można powiedzieć, że Miller jest już graczem obytym na polskich parkietach. Minione rozgrywki wydawały się jednak być najsłabsze w wykonaniu tego zawodnika. Mimo to warto w tym miejscu zaznaczyć, że ekipa z Poznania prezentowała nieco inny basket, niż zespoły, w których wcześniej występował. Przede wszystkim Miller musiał odnaleźć się w ułożonej koszykówce i atakach. Trener Bogicević wymagał też większego zaangażowania w defensywie.

Miller - najlepszy strzelec drużyny z Poznania

Ten amerykański strzelec uchodzi w Polsce za gracza nie tylko efektywnego, ale też efektownego. Warto przypomnieć, że w 2010 roku podczas Meczu Gwiazd, odbywającego się wówczas w Lublinie, Miller wygrał konkurs wsadów. Miniony sezon, poza małymi przestojami, może zaliczyć do udanych.

Eddie Miller w świetle statystyk:

Ocena portalu SportoweFakty.pl: 5

Vladimir Tica (silny skrzydłowy / środkowy) - doświadczony, obyty już z polskimi parkietami serbski skrzydłowy, który świetnie odnajduje się również w roli środkowego. Zawodnik z podstawowego składu drużyny PBG Basketu. Tica prezentował się dosyć stabilnie. Uchodził za gracza bardzo skutecznego, który z reguły nie oddaje nieprzemyślanych rzutów. Trener Bogicević na pewno mógł być zadowolony z jego usług.

Vladimir Tica w świetle statystyk:

Ocena portalu SportoweFakty.pl: 5

Cliff Hawkins (rozgrywający) - w zespole z Poznania pełnił rolę podstawowego rozgrywającego. Po udanym sezonie w barwach Trefla Sopot, na pewno warto było na niego postawić. Hawkins nie zawiódł, choć trener Bogicević ukrócił nieco jego poczynania w ataku. Amerykanin miał bowiem przede wszystkim skupić się na konstruowaniu gry. Z tej roli wywiązywał się nienagannie.

Hawkins sprawdził się w roli pierwszego playmakera PBG Basketu

Amerykański rozgrywający tylko jeden raz nie pojawił się w wyjściowym składzie poznańskiej ekipy. Miał pełne zaufanie szkoleniowca. - Powiem szczerze, że gra w Polsce sprawia mi przyjemność i z wielką chęcią tutaj wracam - mówił przed kilkoma miesiącami Hawkins.

Cliff Hawkins w świetle statystyk:

Ocena portalu SportoweFakty.pl: 4,5

Sasa Ocokoljić (rozgrywający) - zawodnik ten po raz drugi zagościł w zespole z Poznania. Wcześniej pokazał, że potrafi nie tylko dobrze kreować grę, ale również pełnić rolę czołowego strzelca. Szeregi poznańskiej ekipy zasilił w trakcie sezonu. Ocokoljić miał być solidnym zmiennikiem dla Hawkinsa i takim graczem rzeczywiście się okazał. Serb udowodnił, że ma aspiracje, by pełnić funkcję podstawowego playmakera. Trener Bogicević przydzielił mu jednak inne zadanie, przez co gracz ten nie był w stanie w pełni rozwinąć wachlarza swoich umiejętności.

Sasa Ocokoljić w świetle statystyk:

Ocena portalu SportoweFakty.pl: 4

Mujo Tuljković (silny skrzydłowy) - kolejny zawodnik, który zasilił szeregi PBG w trakcie rozgrywek. Bośniak wyrobił sobie już wcześniej dobrą markę na polskich parkietach, przez co można było w ciemno na niego postawić. Tuljković nie był już jednak tak skuteczny, jak w poprzednich sezonach. Warto jednak zaznaczyć, że bośniacki skrzydłowy długo leczył poważny uraz (nadciągnięte więzadła krzyżowe i uszkodzona łękotka).

Mujo Tuljković w świetle statystyk:

Ocena portalu SportoweFakty.pl: 3

Punkty: Eddie Miller - 28 punktów przeciwko drużynie Zastalu Zielona Góra

Zbiórki: Vladimir Tica - 14 zbiórek przeciwko drużynie Anwilu Włocławek

Asysty: Cliff Hawkins - 9 asyst przeciwko drużynie AZS-u Koszalin

Straty: Damian Kulig - 5 strat przeciwko drużynie AZS-u Koszalin

Przechwyty: Cliff Hawkins - 4 przechwyty przeciwko drużynie Zastalu Zielona Góra

Bloki: Damian Kulig - 2 bloki przeciwko drużynie Energi Czarnych Słupsk

Eval: Eddie Miller - 25 przeciwko drużynie Zastalu Zielona Góra

Drużyna, którą zbudował trener Bogicević dysponowała sporym potencjałem, co udowodniła zresztą w fazie play-off. Poznański team był o krok od wyeliminowania z dalszej rywalizacji PGE Turowa Zgorzelec. Zawodnikom zabrakło jednak nieco zimnej krwi. Szczególnie w decydującym meczu, podopieczni trenera Bogicevicia nie sprostali presji pojedynku o tak wysoką stawkę. Gdyby nie to, być może Serb ponownie powalczyłby o medal w rozgrywkach PLK. Nie da się jednak ukryć, że po raz kolejny zbudował on solidnie spisujący się się zespół, zwłaszcza jeżeli chodzi o defensywę. Sam awans do fazy play off być może wielkim sukcesem nie był, jednak poznański team wreszcie prezentował ciekawą koszykówkę, czego w ostatnich latach brakowało w tym mieście. Sezon można uznać zatem za udany, choćby przez wzgląd na styl gry drużyny, która od kilku lat czeka na sukcesy. Kto wie, być może przyjdą one już w przyszłym sezonie.

*Skala od 1-6