Ten sportowiec nie miał tyle szczęścia co Kozakiewicz. Sowieci oszukali go na oczach całego świata

Marek Bobakowski 27 Lutego 2017, 07:25

Pierwszy skok był jedynie przygrywką do większego skandalu. W trzeciej próbie Campbell wylądował za flagą, która wskazywała rekord olimpijski (17,39 m). Dawało mu to prowadzenie w zawodach i pewny złoty medal (ostatecznie zwycięzca Uudmae zaliczył zaledwie 17,35 m). Australijczyk oszalał z radości, podniósł ręce w geście triumfu. - Kątem oka widziałem, że wylądowałem daleko za rekordem, poczułem się mistrzem olimpijskim - przyznał.

Radość trwała zaledwie kilka sekund. Campbell spojrzał na sędziego i zobaczył czerwoną flagę.

Zobacz tę sytuację.

***

- Panie sędzio, co pan w ogóle pokazuje? - w oczach Campbella było widać nie tylko łzy, ale i bezradność.

- Skok spalony - odpowiedział arbiter, którego zadaniem była ocena, czy zawodnik wybił się prawidłowo, przed belką.

- Jak spalony? Proszę mi pokazać ślad na plastelinie - Australijczyk błagalnym tonem próbował coś ugrać.

Sędzia nic nie odpowiedział. Patrzył tępo przed siebie. Campbell podbiegł do belki, chciał obejrzeć plastelinę i... Jeden z pracowników technicznych właśnie zakończył procedurę czyszczenia. Belka była już przygotowana dla kolejnego zawodnika.

- Skandal! - wołał Campbell podbiegając do stolika sędziowskiego. - Zgłaszam protest.

Sędziowie patrzyli na zawodnika jak na kosmitę. Jeden z nich znacząco spojrzał za siebie. Prawie dwumetrowy osiłek ubrany w garnitur podszedł do Campbella, żelaznym uściskiem chwycił go za rękę i odprowadził kilkanaście metrów na bok. Tam patrząc mu głęboko w oczy stanowczo powiedział:

- Nie fikaj człowieku. Bo nie wyjedziesz żywy z Moskwy.

• Ojciec go katował, musiał wyjechać z Polski. Dramatyczna historia Kozakiewicza

Po czym, jak gdyby nigdy nic wrócił na swoje miejsce. Zamroczony Campbell próbował sobie przypomnieć skąd zna ten głos, ten akcent. Skąd zna człowieka mówiącego łamaną angielszczyzną. No tak. Hotel, nocny telefon...

***

Po 35 latach specjaliści z uniwersytetu w Melbourne - na podstawie nagrania z Moskwy - stwierdzili, że skok Campbella nie był spalony i jednocześnie obliczyli, że Australijczyk uzyskał odległość 17,51 m. - Z dokładnością do czterech centymetrów - napisano w specjalnym liście skierowanym do IAAF. - Tak czy siak, nasz zawodnik na pewno uzyskał o wiele lepszy rezultat niż ówczesny triumfator. Dlatego żądamy rozpoczęcia śledztwa, które powinno doprowadzić do zmiany w tabelach olimpijskich oraz przekazaniu złotego medalu Campbellowi.

To nie jedyny taki dowód. BBC przekazała nagranie, z którego wynika, że Campbell wylądował nawet jeszcze dalej. Uzyskał 17,60 m. - Australijczyk został ofiarą jednego z największych oszustw w historii sportu - napisali dziennikarze tej stacji telewizyjnej.

Poszło o buty?

Ostatecznie zawody wygrał Uudmae (17,35) przed Saniejewem (17,24) oraz de Oliveirą (17,22). Campbell, który zaliczył zaledwie jeden (z sześciu) skok, zajął piątą lokatę z wynikiem 16,72 m.

Australijski dziennikarz Roy Masters - w swojej książce "Higher, Richer, Sleazier" - wysnuł tezę, że Campbell został ofiarą międzynarodowego konfliktu, do którego doszło po ceremonii otwarcia igrzysk. - Międzynarodowy Komitet Olimpijski dogadał się z japońską firmą Mizuno, że członkowie sztafety olimpijskiej, którzy zapalali znicz, będą mieli na nogach obuwie właśnie tego producenta - napisał Masters. - Okazało się jednak, że w ostatniej chwili przedstawiciele ZSRR zmienili decyzję i kazali sztafecie założyć obuwie marki Adidas.

Przewodniczący MKOl - Michael Killanin - chcąc zapobiec międzynarodowej aferze zażądał od radzieckich działaczy, aby w ramach przeprosin, to właśnie w butach Mizuno ich lekkoatleci zdobywali złote medale. Sowieci zgodzili się na takie rozwiązanie, ale tylko pod warunkiem, że ze stadionu zostaną wyproszenie wszyscy sędziowie spoza ZSRR. - Porozumienie zostało zawarte i w efekcie podczas zawodów lekkoatletycznych dochodziło do tak skandalicznych wydarzeń, jak choćby nieuznanie skoku Campbella - napisał Masters.

• Do dzisiaj nie wiemy, ilu kibiców zmarło 35 lat temu na Łużnikach. Akta zostały utajnione

Półtora roku po igrzyskach w Moskwie Campbell doznał kontuzji stawu skokowego, która doprowadziła do przedwczesnego zakończenia kariery sportowej.

***

Czekał na samolot. Sala odlotów była zapełniona sportowcami z całego świata. Panował ogromny zgiełk. Do Campbella nic jednak nie docierało. Siedział i patrzył w nieistniejący punkt, gdzieś w oddali. Nadal nie mógł pogodzić się z tym, co wydarzyło się na Łużnikach.

Nagle. Tak! To on. Ten człowiek, który najpierw do niego dzwonił nocą, do hotelu. A potem już na stadionie stanowczo odradził jakiekolwiek protesty. - Muszę go zapytać, o co tutaj chodzi - pomyślał australijski sportowiec.

Pomyślał i pobiegł za tajemniczym typem. Wbiegł do pustego i długiego korytarza. Wydawało mu się, że właśnie tutaj wszedł ten facet. Hm... Pusto. Może zdążył już przejść do drzwi, który były na końcu?

Campbell pobiegł z całych sił. W połowie drogi poczuł na twarzy cios. Przewrócił się, nie mógł złapać oddechu. Ujrzał nad sobą twarz "znajomego" osiłka. Znów był ubrany w nienaganny garnitur, którego nie powstydziłby się prezydent Australii. - Chłopcze, nie zadzieraj z KGB, wracaj do siebie i nie przyjeżdżaj więcej do Moskwy - znów ten specyficzny akcent.

Campbell ciężko podnosząc się z podłogi widział kątem oka, jak jego oprawca spokojnym krokiem wraca w kierunku hali odlotów.

***

Marek Bobakowski
Obserwuj @MarekBobakowski

Chcesz przeczytać wcześniejsze odcinki Poniedziałkowego deja vu - kliknij TUTAJ >>