Nowy rok, nowe nadzieje, nowy prezes - Robert Gaszyński przejął stery Wisły Kraków

Robert Gaszyński jest 13. prezesem powołanej do życia w 1997 roku Wisły SA, czyli Wisły "ery Bogusława Cupiała", a drugim po będącym dziś dyrektorem sportowym klubu Zdzisławie Kapce byłym zawodnikiem Białej Gwiazdy w tym gronie. W poniedziałek oficjalnie przejął stery 13-krotnych mistrzów Polski, a w środę po raz pierwszy spotka się z mediami i zabierze głos na temat nowego etapu w dziejach Wisły.
[ad=rectangle]
Gaszyński był bramkarzem, a z Wisłą jest związany od ponad trzech dekad. Na Reymonta 22 trafił z Gwardii Białystok w 1979 roku w wieku 18 lat i występował w Wiśle aż do 1990 roku, czyli do zakończenia kariery. W tym czasie rozegrał dla niej 104 oficjalne mecze, a Biała Gwiazda była jedynym klubem, z którym był związany podczas seniorskiej kariery.

Decyzję o zawieszeniu butów na kołku podjął już w wieku 29 lat, by rozpocząć pracę w biznesie. Zawodową grę w piłkę łączył z nauką - ukończył Akademię Górniczo-Hutniczą na kierunku organizacja przemysłu, a w czasie studiów poznał Mirosława Jankowskiego, który w randze wiceprezesa klubu ds. organizacji i marketingu jest dziś jego prawą ręką w Wiśle. Na początku lat '90 XX wieku Gaszyński był jeszcze menedżerem klubu i kierownikiem drużyny Białej Gwiazdy, by potem na dwie dekady wziąć rozbrat z futbolem.

Słoweniec pierwszym wzmocnieniem Wisły Kraków?

W XXI wieku zajmował kierownicze stanowiska w Telekomunikacji Polskiej SA, a od 2006 roku był związany z SC Johnson. Ostatnie cztery lata spędził na Węgrzech, prowadząc tamtejszy oddział tego amerykańskiego koncernu. Właśnie z tytułu zobowiązań wobec ostatniego pracodawcy nie mógł zostać prezesem Wisły bezpośrednio po zwolnieniu Jacka Bednarza i obowiązki sternika krakowskiego klubu przejął dopiero 5 stycznia.

Gaszyński kazał na siebie czekać Wiśle jednak o wiele dłużej niż tylko ostatni kwartał 2014 roku. 54-latek był na celowniku Bogusława Cupiała już od 2006 roku. Wtedy miał zostać dyrektorem sportowym klubu, ale ostatecznie funkcję tę powierzono Jackowi Bednarzowi i przy Reymonta 22 tego ruchu nie żałowano. Zbudowana przez niego wespół z Maciejem Skorżą drużyna odzyskała dominację w ekstraklasie, a sprowadzenie Marcelo, na którego sprzedaży Wisła zarobiła 3,8 mln euro, było jednym z najlepszych ruchów w nowożytnej historii Białej Gwiazdy.

Druga kadencja Bednarza przy Reymonta 22 nie była jednak już tak udana. W 2012 roku wrócił do Wisły jako wiceprezes ds. sportowych, a od marca 2013 roku był p.o. prezesa krakowskiego klubu. Przypadła mu niewdzięczna rola przeprowadzenia Wisły przez proces restrukturyzacji, ale zapamiętany zostanie przez pryzmat wypowiedzenia wojny środowisku kibicowskiemu, na której nadwątlony budżet klubu ucierpiał jeszcze mocniej.

Bednarzowi przez kilkanaście miesięcy nie udało się też pozyskać poważnych źródeł finansowania klubu, podczas gdy Gaszyński "na dzień dobry" ma poinformować o podpisaniu wielomilionowego sponsorskiego kontraktu z jednym z koncernów spożywczych. A wpływy są potrzebne Wiśle jak tlen. Redukowany systematycznie dług krakowskiego klubu wciąż wynosi ok. 12 mln zł, a planowany na styczeń nadprogramowy finansowy zastrzyk od Tele-Foniki (5 mln zł) całkowicie go nie zniweluje.

Prezesi Wisły Kraków SA:

Ludwik Miętta-Mikołajewicz: Wisłę stać na powrót do Europy