MŚ 2018. Rosja. Wielkie oczekiwanie

Getty Images / Adam Pretty / Na zdjęciu: reprezentacja Rosji
Getty Images / Adam Pretty / Na zdjęciu: reprezentacja Rosji

Rosjanie oczekują wielkiego sukcesu. Największe państwo na globie nie wyprodukowało do tej pory graczy, którzy stanęliby na podium MŚ! Kiedy poprawić bilans, jeśli nie na swoich murawach? Problemem jest jednak przeciętna generacja piłkarzy.

W tym artykule dowiesz się o:

W reprezentacji Sbornej próżno szukać nazwisk z pierwszych stron gazet. Z kadrą pożegnali się półfinaliści Euro 2008 - Andriej Arszawin i Roman Pawluczenko, karierę zakończył Aleksander Kierżakow, miejsce na środku defensywy zwolnili bliźniacy Bierezuccy i jeszcze starszy Siergiej Ignaszewicz. Godnych następców nie widać.

Trener Stanisław Czerczesow ma do dyspozycji raptem kilku solidnych piłkarzy - nie do końca spełnionego Ałana Dzagojewa (strzelił Polsce bramkę na Euro 2012), bramkarza Igora Akinfiejewa, na lewej stronie wciąż bezkonkurencyjny jest 34-letni Jurij Żyrkow. Już mało kto pamięta, że Chelsea wyłożyła za niego 18 milionów funtów! Za strzelanie bramek odpowiadają najlepsi snajperzy ligi rosyjskiej Aleksandr Kokorin i Fiodor Smołow, ale obaj nie są już młodzieniaszkami i wątpliwe, by jeszcze zaistnieli w silniejszej lidze.

Tyle jakości. Czerczesow łata dziury "farbowanymi lisami". Roman Neustaedter i Konstantin Rausch prawie całe piłkarskie życie spędzili w Niemczech. Przed Euro 2012 identyczną taktykę stosował Franciszek Smuda. Lepiej nie przypominać, jak się skończyło.

Selekcjoner: Stanisław Czerczesow

Polskim kibicom nie trzeba go przedstawiać. Spędził rok na stanowisku trenera Legii Warszawa, wywalczył mistrzostwo Polski i otrzymał propozycję od rosyjskiej federacji. O jego zamordyzmie i katorżniczych treningach krążyły legendy. Piłkarze przyznawali, że pod jego wodzą harowali jak nigdy wcześniej. Fakt faktem, zespoły Czerczesowa imponują przygotowaniem fizycznym.

ZOBACZ WIDEO: Paris Saint-Germain powiększa przewagę nad rywalami [ZDJĘCIA ELEVEN SPORTS]

Karierę trenerską zaczął w 2004 roku, dwa lata po zejściu z murawy. Do 39 roku życia strzegł bramki Tirolu Innsbruck. Z reprezentacją Rosji wystąpił na MŚ 1994 i ME 1996.

Gwiazda: Igor Akinfiejew

Symbol CSKA Moskwa, gdzie debiutował jako 17-latek. Mimo wielu propozycji z najsilniejszych lig Europy, nie opuścił stołecznego klubu. Na Euro 2004 pojechał jeszcze po naukę, wkrótce potem stanął między słupkami i strzeże posterunku po dzień dzisiejszy. Na jego koncie 103 występy w reprezentacji i pewnie jeszcze wyśrubuje ten wynik, bo ma dopiero 31 lat. Kilka dni temu o Akinfiejewie zrobiło się głośno - po 11 latach (!) i 44 meczach udało mu się zachować czyste konto w Lidze Mistrzów.

Występy w mistrzostwach świata:

Jako ZSRR: 4. miejsce (1966), ćwierćfinał (1958, 1962, 1970), II faza grupowa (1982), 1/8 finału (1986), faza grupowa (1990)

Jako Rosja: faza grupowa (1994, 2002, 2014)

Największe sukcesy:

Jako ZSRR: 4. miejsce na MŚ 1966, mistrzostwo Europy 1960, finaliści (1964, 1972, 1988), złoty medal olimpijski (1956, 1988).

Jako Rosja: półfinał ME 2008

Eliminacje 

Gdy reszta piłkarskiego świata biła się o mundial, Sborna spokojnie planowała sparingi. W nich raczej nie zachwycała. Zwyciężała z rywalami na swoim poziomie (Węgry, Korea Południowa), ale po szalonych meczach potrafiła zremisować z Belgią i Hiszpanią 3:3. Poważniejszym testem był Puchar Konfederacji - dwie porażki (z Meksykiem i Portugalią) oraz wygrana z Nową Zelandią nie dały awansu do półfinału.

[color=#1D2129]Warto wiedzieć:

- Miejsce w rankingu FIFA: 65

- Sukces na MŚ pozostaje marzeniem pokoleń kibiców. ZSSR, którego spadkobiercą jest rosyjska kadra, tylko w 1966 roku awansował do półfinału. Medalu nie zdobyła generacja z wielkim Lwem Jaszynem w bramce, ani podziwiani w latach 80. zdobywca Złotej Piłki Oleg Błochin czy Rinat Dasajew.

- W 1974 roku ZSSR pożegnał się z mistrzostwami na własne życzenie. Radzieccy piłkarze dostali nakaz "z góry", by nie przystąpić do barażów z Chile. Powód? Protest przeciwko puczowi w Chile.

- Przez sześć miesięcy reprezentacja funkcjonowała jako drużyna Wspólnoty Niepodległych Państw. W jej skład wchodziło 11 federacji. Nowy twór wystąpił na Euro 92, gdzie zdobył dwa oczka i odpadł po fazie grupowej. Co ciekawe, w składzie znalazł się Gruzin Kachaber Cchadadze, pomimo że jego ojczyzna nie należała wtedy do WNP.

- Rekordzista pod względem liczby występów, Siergiej Ignaszewicz, ostatnie, 120. spotkanie rozegrał jako 37-latek. Na zgrupowaniach stawiał się przez 14 lat.

[/color]

Źródło artykułu: