Lotto Ekstraklasa - Liga (bez) Mistrzów

Maciej Kmita 08 Sierpnia 2018, 11:26

WP SportoweFakty / Agnieszka Skórowska / Na zdjęciu: Michał Probierz

• Gianni De Biasi nie będzie trenerem Legii Warszawa

Klafurić pożegnał się z Łazienkowską 3 w ubiegłym tygodniu po tym, jak Legia odpadła z el. Ligi Mistrzów ze słowackim Spartakiem Trnawa (0:2, 1:0). Tymczasowo zastępuje go Aleksandar Vuković, ale póki co Dariusz Mioduski nie wytypował docelowego następcy Chorwata.

Zwolnienie Klafuricia oznacza, że w Lotto Ekstraklasie nie pracuje w tej chwili żaden szkoleniowiec, który mógłby się pochwalić zdobyciem mistrzostwa Polski. Mało tego, tylko dwóch szkoleniowców ma w dorobku jakiekolwiek trofeum. Tymi rodzynkami są Michał Probierz i Zbigniew Smółka. Pierwszy to dobywca Pucharu i Superpucharu Polski z Jagiellonią Białystok, ale pracujący dziś w Cracovii trener odniósł te sukcesy jeszcze w poprzedniej dekadzie (2010). Z kolei Smółka zdobył w tym roku zdobył Superpuchar Polski z Arką Gdynia i to jego pierwszy laur w karierze.

Specjaliści od awansów

W polskiej lidze brak trenerów, którzy zapełniają gabloty trofeami, ale w Lotto Ekstraklasie pracuje w tym sezonie kilku szkoleniowców, którzy przeszli szkołę życia w niższych ligach i znają smak awansów do wyższych klas. Prawdziwym specjalistą od awansów jest Ireneusz Mamrot z Jagiellonii Białystok, który pracował dosłownie na  każdym szczeblu rozgrywkowym, począwszy od kompletnie amatorskiej Klasy B.

Pierwszy awans zrobił na początku kariery szkoleniowej, wprowadzając w 2003 roku Polonię Trzebnica do IV ligi, która była wówczas dosłownie czwartą ligą, a nie - jak dziś - piątą klasą rozgrywkową. Potem z Wulkanem Wrocław (2004-2009) wspiął się z Klasy B do IV ligi, by wrócić do Trzebnicy i wprowadzić Polonię do III ligi. Na zatrudnienie w Jagiellonii Białystok zasłużył natomiast bezpośrednio mrówczą pracą w Chrobrym Głogów, który prowadził aż przez 6,5 roku, awansując z nim najpierw do II, a następnie do I ligi.

Mamrot ma w CV siedem (!) awansów, ale na pochwały zasługuje też Marcin Brosz, który w 2006 roku wprowadził Polonię Bytom na zaplecze ekstraklasy, a rok później awansował z Koszarawą Żywiec do ówczesnej III ligi, która dziś nazywana jest II. W 2012 roku zameldował się w ekstraklasie z Piastem Gliwice, a pięć lat później powtórzył ten sukces z Górnikiem Zabrze. Mało tego, w obu przypadkach prowadzeni przez niego beniaminkowie awansowali do Ligi Europy!

Czterema awansami legitymuje się też wyszydzany w momencie przejęcia Korony Kielce Gino Lettieri. Szwajcar wprowadził swoje zespoły do IV (SpVgg Weiden) i III (FC Augsburg, SpVgg Bayreuth) ligi niemieckiej oraz na zaplecze Bundesligi (MSV Duisburg). Największym sukcesem prowadzącego dziś Pogoń Szczecin Kosty Runjaicia jest z kolei awans z SV Darmstadt 98 do niemieckiej III ligi (2011).

W tym roku, po wielu latach pracy na zapleczu ekstraklasy, w najwyższej lidze zameldował się w końcu Dominik Nowak. Awans do Lotto Ekstraklasy z Miedzią Legnica był jego trzecim w karierze - wcześniej rok po roku (2009-2010) wprowadził Górnika Polkowice z III do I ligi.

Po awansie na koncie do ekstraklasy mają na koncie też Dariusz Dudek (2018 z Zagłębiem Sosnowiec) i Piotr Stokowiec (2015 z Zagłębiem Lubin), a Dariusz Dźwigała, który zastąpił w Wiśle Płock Jerzego Brzęczka, w 2008 roku wprowadził Start Otwock do II ligi - do dziś to jego jedyny sukces w trenerskiej karierze.

Sześciu z 16 pracujących dziś w Lotto Ekstraklasie trenerów nie może się natomiast pochwalić ani jednym sukcesem. Nawet Waldemar Fornalik, który w latach 2012-2013 był selekcjonerem reprezentacji Polski, nie ma czego odkurzać na szafce.

Gdzie ci mistrzowie?

To gdzie dziś są trenerzy, którzy wygrywali polską ligę w ostatnich dziesięciu sezonach, skoro nie ma ich w Lotto Ekstraklasie? Zacznijmy od Polaków. Maciej Skorża, mistrz Polski z lat 2008, 2009 i 2015 i zarazem najbardziej utytułowany polski szkoleniowiec wszech czasów, od marca 2018 roku jest selekcjonerem olimpijskiej reprezentacji Zjednoczonych Emiratów Arabskich.

Jacek Zieliński (2010) w minionym sezonie spadł z Bruk-Betem Termalicą Nieciecza do Nice I ligi, ale pozostał na stanowisku i teraz ma poprowadzić Słonie do powrotu do Lotto Ekstraklasy. 77-letni Orest Lenczyk (2012) jest bez zatrudnienia od czterech lat, ale oficjalnie przejścia na emeryturę jeszcze nie ogłosił. Jan Urban (2013) ostatnio pracował w Śląsku Wrocław, z którego został zwolniony w lutym bieżącego roku. Z kolei Jacka Magierę (2017) po zwolnieniu z Legii Warszawa przejął PZPN i "Magic" ma przygotować reprezentację U-20 do udziału w mistrzostwach świata, które odbędą się w naszym kraju na przełomie maja i czerwca przyszłego roku.

A obcokrajowcy? Robert Maaskant (2011) po odejściu z Wisły Kraków przez chwilę prowadził pół-amatorską drużynę w Stanach Zjednoczonych (2012), ale szybko wrócił do Europy i przejął FC Groningen (2012-2013). Potem pracował w Dynamie Mińsk (2013), jako asystent w Columbus Crew (2014) i znów samodzielnie w NAC Breda (2015) i Go Ahead Eagles (2017). Ani NAC, ani GA Eagles nie udało mu się utrzymać w Eredivisie. W lipcu 2017 roku ogłosił odejście z futbolu, ale w marcu bieżącego roku wrócił do piłki w roli dyrektora technicznego II-ligowego Almere City.

Henning Berg (2014) po zwolnieniu z Legii znalazł zatrudnienie w Videotonie Szekesfehervar, ale nie przepracował na Węgrzech nawet pełnego sezonu - został zwolniony przed końcem rozgrywek 2016/2017. Od 4 lipca jest trenerem walczącego o utrzymanie w norweskiej ekstraklasie Stabek JF.

Najlepiej po wywalczeniu mistrzostwa Polski poradził sobie Stanisław Czerczesow. Po mistrzowskim sezonie 2015/2016 sam zrezygnował z pracy w Legii, a pół roku później został selekcjonerem reprezentacji Rosji, z którą na MŚ 2018 dotarł aż do ćwierćfinału i w nagrodę przedłużył kontrakt z federacją do 2020 roku.

ZOBACZ WIDEO Demolka! Girona FC nie miała litości dla Melbourne City [ZDJĘCIA ELEVEN SPORTS]