W tym artykule dowiesz się o:
37-letni Francuz podjął decyzję o zakończeniu kariery w połowie grudnia. Na najwyższym poziomie grał równo przez dwie dekady, odkąd w 1994 roku zadebiutował w Ligue 1 w barwach AS Monaco. W 1997 roku sięgnął z klubem z Księstwa po mistrzostwo Francji, a rok później zdobył z reprezentacją Francji mistrzostwo świata. W narodowych barwach zagrał 123 razy i zdobył 51 bramek - najwięcej w historii Trójkolorowych. [ad=rectangle] W 1999 roku trafił do Juventusu Turyn, ale Serie A mu nie służyła i pomocną dłoń wyciągnął do niego menedżer Arsenalu Londyn Arsene Wenger, który wcześniej wprowadzał go do I drużyny Monaco. Henry stał się żywą legendą Kanonierów. Jest najlepszym w historii strzelcem Kanonierów w lidze (176) i licząc wszystkie oficjalne rozgrywki (228). Dwukrotnie wygrał z londyńczykami Premier League (2002, 2004), a do tego dorzucił trzy Puchary Anglii (2002, 2003, 2005) i dwie Tarcze Wspólnoty (2002, 2004).
W 2007 roku zamienił Londyn na Barcelonę, stając się częścią wspaniałej drużyny Josepa Guardioli, która zdominowała światowy futbol. Z Dumą Katalonii zdobył wszystkie możliwe trofea: mistrzostwo Hiszpanii, Puchar Króla, Superpuchar Hiszpanii, Ligę Mistrzów, Superpuchar Europy i Klubowe Mistrzostwo Świata. Od 2010 roku występował w New York Red Bulls, z przerwą na powrót do Arsenalu w 2012 roku.
Bodaj najbardziej utytułowany piłkarz w historii futbolu, jeśli chodzi o laury w piłce klubowej. Wychowanek Manchesteru United całą karierę spędził w swoim macierzystym klubie, a w jej ostatnich tygodniach był grającym menedżerem Czerwonych Diabłów i został pierwszym menedżerem ery Premier League, który sam siebie posłał na boisko - 6 kwietnia w meczu z Hull City zastąpił sobą Thomasa Lawrence'a. [ad=rectangle] 41-letni Walijczyk dla Manchesteru United rozegrał łącznie 963 mecze, co jest absolutnym rekordem klubu. W Premier League zagrał 632 razy - to z kolei rekord rozgrywek! Ma na koncie aż 13 mistrzostw Anglii, po cztery Puchary Anglii i Puchary Ligi, dziewięć Tarcz Wspólnoty. Ponadto dwukrotnie wygrał z Man Utd Ligę Mistrzów, a po razie Superpuchar Europy, Puchar Interkontynentalny i Klubowe Mistrzostwa Świata. To w sumie 35 trofeów!
Od lipca jest asystentem Louisa van Gaala.
Parę pokoleń kibiców Interu Mediolan nie wyobrażało sobie drużyny bez niego, ale od maja muszą żyć w nowej rzeczywistości. 41-letni Zanetti grał dla Nerazzurrich przez 19 lat od 1995 roku, a od 1999 roku był kapitanem mediolańczyków. Rozegrał dla Interu rekordową liczbę 858 spotkań i zdobył z nim pięć mistrzostw Włoch, a wygrywał też m.in. Puchar UEFA. [ad=rectangle] Z 615 występami w Serie A pod tym względem ustępuje tylko słynnemu Paolo Maldiniemu. Jest za to rekordzistą Argentyny pod względem gier w drużynie narodowej (145).
W czerwcu Inter podjął decyzję o zastrzeżeniu nr "4", z którym Zanetti występował na San Siro, a jemu samemu zaproponowano posadę wiceprezydenta klubu.
36-letni Puyol musiał zakończyć karierę ze względu na przewlekłe problemy ze zdrowiem i od czerwca realizuje się na nowym polu - jest wicedyrektorem Barcelony ds. sportowych. [ad=rectangle] Puyol to wychowanek Dumy Katalonii, a przez ostatnią dekadę był jej kapitanem. Dla klubu z Camp Nou rozegrał 593 spotkań - to drugi wynik w historii klubu. Po sześć razy zdobył z Barceloną mistrzostwo i Superpuchar Hiszpanii, trzykrotnie wygrał z nią Ligę Mistrzów, a po dwa razy sięgnął po Puchar Hiszpanii, Superpuchar Europy i Klubowe Mistrzostwo Świata.
W reprezentacji Hiszpanii zaliczył 100 występów i to 9. wynik w historii La Furia Roja. W 2008 i 2012 roku został mistrzem Europy, a w 2010 roku sięgnął z drużyną narodową po mistrzostwo świata.
19 grudnia przejście na emeryturę ogłosił Eric Abidal. 67-krotny reprezentant Francji ostatnio występował w Olympiakosie Pireus. W Grecji grał od lipca, a wcześniej związany był z AS Monaco, LOSC Lille, Olympique Lyon i FC Barceloną. Najdłużej, bo przez sześć sezonów w latach 2007-2013 występował w Dumie Katalonii, będąc członkiem wspominanej już znakomitej drużyny Josepa Guardioli. [ad=rectangle] Z Barceloną 35-letni dziś Abidal zdobył wszystkie możliwe trofea: mistrzostwo Hiszpanii (2009, 2010, 2011, 2013), Puchar Króla (2009, 2012), Superpuchar Hiszpanii (2009, 2010, 2011), Ligę Mistrzów (2009, 2011), Superpuchar Europy (2009, 2011) i Klubowe Mistrzostwo Świata (2009, 2011). Wcześniej z Lyonem trzykrotnie został mistrzem Francji (2005, 2006, 2007).
Dla Tricolores zagrał w sumie 67 razy w latach 2004-2013. Podczas MŚ w 2006 roku sięgnął z Francją po srebrny medal.
W kwietniu 2011 roku Abdidal poinformował opinię publiczną o nowotworze wątroby. Rok później przeszedł operację przeszczepienia narządu, a na boisko wrócił w kwietniu 2013 roku.
Urodzony w Surinamie Clarence Seedorf jest jednym z najsłynniejszych wychowanków szkółki Ajaksu Amsterdam. Zwieńczeniem jego przygody z macierzystym klubem było wygranie Ligi Mistrzów w 1995 roku, po którym przeniósł się do Sampdorii Genua, a rok później był już w Realu Madryt. Lata 2000-2002 spędził w Interze Mediolan, a na 10 kolejnych sezonów związał się z Milanem. W dwóch ostatnich latach występował w brazylijskim Botafogo. [ad=rectangle] Jest jedynym piłkarzem w historii, który aż cztery razy wygrał Ligę Mistrzów, a do tego też jedynym, który triumfował w tych rozgrywkach z trzema różnymi klubami: w 1995 roku z Ajaksem, w 1998 roku z Realem oraz w 2003 i 2007 roku z Milanem. Ponadto ma na koncie mistrzostwa Holandii, Hiszpanii i Włoch, triumfy w krajowych pucharach tych krajów oraz w Pucharze Interkontynentalnym i Klubowych Mistrzostwach Świata.
Zakończenie kariery ogłosił 14 stycznia, a dwa dni później został trenerem Milanu, ale Rossonerich prowadził tylko do czerwca.
Mistrz świata z 2002 roku zakończył karierę po tym, jak wystąpił w jednej drużynie ze swoim 18-letnim synem Rivaldinho. Do tego niecodziennego wydarzenia doszło w lutym podczas meczu Mogi Mirim, którego Rivaldo jest prezydentem z XV de Piracicaba. [ad=rectangle] 42-letni Brazylijczyk w ciągu trwającej 23 lata zawodowej kariery występował łącznie w 14 klubach w Brazylii, Hiszpanii, Włoszech, Grecji, Uzbekistanie i Angoli. Najdłużej, bo przez pięć lat (1997-2002) był związany z FC Barceloną, ale mistrzostwa Hiszpanii z nią nie zdobył.
W 2002 roku sięgnął z Canarinhos po ich piąte mistrzostwo świata. Z 35 bramkami w 73 występach jest siódmym najlepszym strzelcem w historii reprezentacji Brazylii.
73-krotny reprezentant Argentyny podczas trwającej dwie dekady kariery zaliczył dziewięć klubów, w tym potężne Manchester United i Chelsea Londyn. Wychowanek Estudiantes La Plata, w barwach których kończył też karierę, występował także w Boca Juniors, Sampdorii Genua, Parmie, Lazio Rzym i Interze Mediolan. Jego CV zdobią m.in. mistrzostwa Argentyny, Anglii i Włoch, Puchar UEFA czy Copa Libertadores. W 2006 i 2009 roku został wybrany piłkarzem roku w Argentynie.
35-latek, który przeszedł na emeryturę po sezonie 2013/2014, jest rekordzistą francuskiej Ligue 1 pod względem występów - w rodzimej ekstraklasie rozegrał aż 618 spotkań. Jest wychowankiem FC Nantes i w barwach Kanarków zadebiutował w Ligue 1 już w wieku 17 lat, a ostatni mecz w ekstraklasie rozegrał jako zawodnik Bastii przeciwko... Nantes właśnie. [ad=rectangle] W reprezentacji Francji zagrał w sumie 11 razy, ma w dorobku srebrny medal MŚ 2006, a znalazł się też w kadrze Trójkolorowych na ostatni mundial w Brazylii.
Przez 18 lat zawodowej kariery Landreau występował w Nantes (1993-2006), Paris Saint-Germain (2006-2009), LOSC Lille (2009-2012) i Bastii (2013-2014).
W 2014 roku karierę zakończył też jeden z najlepszych wykonawców stałych fragmentów gry w historii futbolu. 39-letni Juninho z rzutów wolnych zdobył ponad 100 goli. [ad=rectangle] Występował w Sport Recife, Vasco da Gama, Olympique Luon, katarskm Al-Gharafa i New York Red Bulls, a karierę zakończył jako gracz Vasco da Gama. W reprezentacji Brazylii zaliczył 40 występów w latach 1999-2006, ale na zwycięski dla Canarinhos mundial w 2002 roku się nie załapał.
W latach 2002-2008 zdobył z Olympique Lyon siedem tytułów mistrza Francji z rzędu, a we francuskiej Ligue 1 strzelił w sumie aż 75 goli.
84-krotny reprezentant Francji zakończył karierę jako gracz australijskiego Perth Glory w połowie 2014 roku. Wcześniej występował w Caen, Olympique Marsylia, Chelsea Londyn, Arsenalu Londyn i Tottenhamie Hotspur. W Premier League grał łącznie 12 lat, zaliczając w niej aż 321 występów. Ma w dorobku dwa mistrzostwa Anglii wywalczone z Chelsea Londyn i wicemistrzostwo świata, po które sięgnął z Trójkolorowymi w 2006 roku.
37-letni pomocnik to prawdziwa legenda greckiego futbolu. W drużynie narodowej zagrał w sumie 139 razy i to krajowy rekord. Występował w Panathinaikosie Ateny, Interze Mediolan, Benfice Lizbona i Fulham Londyn, kończąc karierę w barwach tego ostatniego klubu.
W 2004 roku poprowadził Greków do historycznego mistrzostwa Europy, ale jego kariera nie była bogata w sukcesy - mistrzostwo Grecji zdobył tylko raz, a do tego dorzucił krajowy puchar i to samo trofeum wywalczył w Italii.
72-krotny reprezentant Argentyny jest wychowankiem Newell's Old Boys i w tym samym klubie zakończył karierę. W międzyczasie występował w Realu Valladoid, Sportingu Lizbona, PSG, Manchesterze United, Realu Madryt, Olympique Marsylia i AS Romie. Wygrywał z tymi klubami mistrzostwa Argentyny, Anglii, Hiszpanii i Francji oraz sięgał z nimi po krajowe puchary.
na Instagramie 
na Facebooku 
