Raport SportoweFakty.pl: Jest życie po T-Mobile Ekstraklasie?

Jose Maria Bakero (Polonia Warszawa 2009-2010, Lech Poznań 2010-2012)

We wtorek dziennik Sport poinformował, że największe szanse na zostanie nowym dyrektorem sportowym FC Barcelony ma znany z pracy w Lechu Poznań i Polonii Warszawa Jose Maria Bakero. Bask ma zastąpić w tej roli zwolnionego 5 stycznia Andoniego Zubizarretę, który pracował na Camp Nou od lipca 2010 roku. Schedę po nim mógł przejąć Carles Puyol, który od czerwca był asystentem Zubizarrety, ale w ramach solidarności z przełożonym sam podał się do dymisji. [ad=rectangle]

Nazwisko nowego dyrektora sportowego Barcelony ma być ogłoszone w środę, a według Sportu największe szanse na objęcie wakatu ma Bakero. 52-letni Bask to - podobnie jak zwolniony Zubizarreta - członek słynnego katalońskiego dream teamu, który na początku lat '90 XX wieku zdominował ligę hiszpańską pod wodzą Johana Cruyffa. Bakero występował w Barcelonie w latach 1988-1997, zdobywając z nią w sumie 14 różnych trofeów.

Karierę szkoleniową rozpoczął w 1999 roku od krótkiej pracy w meksykańskim Puebla FC. W 2006 roku został trenerem Malagi B, a później przez parę miesięcy prowadził Real Sociedad San Sebastian, w którym uprzednio był dyrektorem sportowym. Od listopada 2009 do września 2010 roku pracował w Polonii Warszawa, do której ściągnął go Józef Wojciechowski, a od listopada 2010 do lutego 2012 roku prowadził Lecha Poznań. Potem pracował w peruwiańskim Juan Aurich Chiclayo i od 15 miesięcy jest poza zawodem. Ostatnio realizował się jako komentator katarskiej stacji beIN Sports.

Czarne Koszule za jego kadencji zdobyły 33 punkty w 22 meczach, a dorobek Kolejorza pod jego wodzą to 62 oczka w 39 spotkaniach. Ponadto z Lechem w sezonie 2011/2012 awansował do 1/16 finału Ligi Europejskiej.

Dorobek Jose Mari Bakero w T-ME:

Dragomir Okuka (Legia Warszawa 2001-2003, Wisła Kraków 2006)

W 2002 roku poprowadził Legię do pierwszego w XXI wieku mistrzostwa Polski, ale rok później wypadł z nią poza ligowe podium i opuścił Łazienkowską 3. Po pierwszej przygodzie z polską ekstraklasą został selekcjonerem młodzieżowej reprezentacji Serbii, z którą w 2006 roku awansował aż do półfinału MME.

Kolejnym przystankiem w jego karierze była Wisła Kraków, w której we wrześniu 2006 roku zastąpił Dana Petrescu, ale po serii rozczarowujących wyników opuścił Reymonta 22 już po trzech miesiącach. Nieudany epizod w Białej Gwieździe nie rzucił się cieniem na jego CV. Pracował w Omonii Nikozja, Lokomotiwie Sofia i AO Kavala, aż w 2011 roku wylądował w Chinach, gdzie wrócił na trenerski szczyt. Z Jiangsu Shuntian sięgnął po wicemistrzostwo Chin, ustępując tylko drużynie samego Marcello Lippiego. Mimo to to właśnie Okuka został jednak trenerem roku 2012 w Chinach i taki sam laur otrzymał w ojczyźnie. Parę miesięcy temu był na poważnie brany pod uwagę przy obsadzie fotela selekcjonera reprezentacji Chin. Obecnie pracuje w Changchun Yatai.

Dorobek Dragomira Okuki w T-ME:

Werner Liczka (Polonia Warszawa 2001-2002, Górnik Zabrze 2004, Wisła Kraków 2004-2005, Groclin Dyskobolia Grodzisk Wlkp. 2005-2006)

Były reprezentant Czechosłowacji trafił do polskiej ligi w 2001 roku za sprawą Polonii Warszawa i był związany z Polską w sumie - choć z przerwami - przez pięć lat. Z Czarnymi Koszulami osiągnął przyzwoity wynik, ale już w Górniku Zabrzu, który przejął po Waldemaru Fornaliku szło mu przeciętnie. Mimo to w grudniu 2004 roku zastąpił w Wiśle Kraków Henryka Kasperczaka i z samograjem zostawionym mu w spadku przez "Henry'ego" sięgnął po mistrzostwo Polski. Latem 2005 roku zastąpił go jednak Jerzy Engel, a Liczka odnalazł się w Groclinie Dyskobolii Grodzisk Wlkp., w którym rozczarował.

Po opuszczeniu Polonii w 2002 roku przez półtora roku był selekcjonerem młodzieżowej reprezentacji Czech, a po odejściu z Groclinu został dyrektorem sportowym Banika Ostrawa.

Dorobek Wernera Liczki w T-ME:

Dusan Radolsky (Groclin Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski 2003-2005, Ruch Chorzów 2007-2008, Polonia Warszawa 2009)

Były opiekun słowackiej "młodzieżówki" zawitał do Polski w 2003 roku, wiążąc się z Groclinem Dyskobolią Grodzisk Wielkopolski, z którym sięgnął po srebrny medal MP i krajowy puchar, a w Pucharze UEFA ograł Herthę Berlin i Manchester City, zatrzymując się dopiero na Girondins Bordeuax.

Po prawie trzech latach w Groclinie wrócił na Słowację i objął Duklę Bańska Bystrzyca, ale szybko ponownie zameldował się w Polsce, podejmując pracę w Ruchu Chorzów. W sezonie 2007/2008 utrzymał będących beniaminkiem T-ME Niebieskich w lidze, ale na starcie kolejnego sezonu podziękowano mu za współpracę. Odnalazł się w Żylinie, by w 2009 roku wrócić do Polski, obejmując Polonię Warszawa, ale już po dwóch miesiącach Józef Wojciechowski go zdymisjonował.

W latach 2010-2011 prowadził Spartak Trnava, by potem dwukrotnie pracować w I-ligowej Termalice Bruk-Bet Nieciecza. Podtarnowskiego klubu nie udało mu się jednak wprowadzić do T-ME.

Dorobek Dusana Radolsky'ego w T-ME:

Bohumil Panik (Lech Poznań 2003, Pogoń Szczecin 2004-2005, 2005, 2006)

W Ostrawie przez pewien czas pomagał mu były trener Lecha Poznań i Pogoni Szczecin, a także zarządca brazylijskiej szkółki Antoniego Ptaka - Bohumil Panik. Jego praca w Polsce nie odbiła się szerokim echem. W Lechu Poznań pracował wiosną 2003 roku, a później trzykrotnie obejmował "ptakową" Pogoń Szczecin. Po odejściu z Banika zajął się propagowaniem futbolu w swoim regionie.

Dorobek Bohumila Panika w T-ME:

Libor Pala (Lech Poznań 2003, Pogoń Szczecin 2007)

Epizodysta, a według niektórych epizodysta-parodysta. W polskiej lidze Czech zaliczył tylko siedem meczów na ławce trenerskiej w dwóch różnych klubach, ale z Lecha Poznań po fatalnym starcie sezonu 2003/2004 pogonili go kibice, a z Pogoni Szczecin szybko zwolnił go sam Antoni Ptak.

Po opuszczeniu Szczecina na krótko wylądował w II-ligowym wówczas Baniku Ostrawa, gdzie dyrektorem sportowym był Werner Liczka, a następnie wrócił do Polski i pracował z ME Polonii Warszawa i Wisłą Płock. Zasłynął tym, że kazał czerpać swoim piłkarzom... energię z kosmosu bądź oceanu. Teraz pracuje w libańskim Racingu Bejrut, z którym dwa razy zdobył brązowy medal mistrzostw kraju.

Dorobek Libora Pali w T-ME:

Drazen Besek (Zagłębie Lubin 2003-2005)

Przypadek Chorwata jest o tyle inny od pozostałych, że ma on na koncie awans do T-ME z jej zaplecza. W 2004 roku dokonał tego z Zagłębiem Lubin, choć po latach okazało się, że Miedziowi wspomagali się korupcją. Po odejściu z Lubina pracował w Słowenii i Chorwacji, a w 2010 roku wylądował w Chinach, gdzie pracował jako asystent I trenera w Szanghaj Szenszua i olimpijskiej reprezentacji Następnie sam prowadził drużynę z Szanghaju, by związać się z NK Zagrzeb. W 2013 roku wrócił do Chin i pracował w Hunan Billows i Wuhan Zall, a od tego roku prowadzi Tianjin Songjiang. Większych sukcesów na koncie jednak nie ma.

Dorobek Drazena Beska w T-ME:

Miroslav Copjak (Świt Nowy Dwór Mazowiecki 2003)

Copjak, podobnie jak Besek, sam wywalczył sobie awans do T-ME i zapisał się tym samym w historii Świtu Nowy Dwór Mazowiecki, ale w ekstraklasie już tak dobrze mu nie poszło. W 10 meczach na najwyższym szczeblu pod jego wodzą mazowiecka ekipa zdobyła tylko cztery punkty i Czech został zwolniony. Jego dalsza kariera to praca w polskich klubach z niższych lig. W 2011 roku przejął slowacki FK Bodva i... słuch o nim zaginął.

Dorobek Miroslava Copjaka w T-ME:

Josef Csaplar (Wisła Płock 2005-2007)

Z Nafciarzami zdobył Puchar Polski, ale i sprowadził ich na dno ekstraklasowej tabeli, przez co pożegnali się z T-ME, do której jeszcze nie wrócili. Po odejściu z Płocka nie wrócił do pracy na poziomie, na którym funkcjonował przed pojawieniem się w Polsce. Krótko prowadził Viktorię Żiżkov, a następnie był opiekunem juniorskich reprezentacji Czech.

Dorobek Josefa Csaplara w T-ME:

Dan Petrescu (Wisła Kraków 2006)

95-krotny reprezentant Rumunii pracował przy Reymonta 22 od stycznia do września 2006 roku. Poprowadził Białą Gwiazdę w 23 oficjalnych meczach, wygrywając 14 z nich, 6 remisując i tylko 3 przegrywając. Choć miał jeden z wyższych współczynników zwycięstw spośród wszystkich szkoleniowców pracujących przy Reymonta 22 w "erze Bogusława Cupiała ", musiał odejść z klubu, bowiem nie znalazł wspólnego języka z drużyną.

Po odejściu z Wisły przez trzy lata prowadził Unireę Urziceni, z którą zdobył mistrzostwo Rumunii i awansował do Ligi Mistrzów. W latach 2009-2012 prowadził Kubań Krasnodar, który wprowadził z kolei do rosyjskiej ekstraklasy, a przez ostatnie dwa lata pracował w Dynamie Moskwa. Ze stołecznego klubu został zwolniony na początku kwietnia 2014 roku. Od czerwca do grudnia 2014 pracował w katarskim Al-Arabi.

Dorobek Dana Petrescu w T-ME:

Robert Maaskant (Wisła Kraków 2010-2011)

"Złotousty Robert" poprowadził Wisłę do jej ostatniego mistrzostwa Polski, ale już do Champions League Białej Gwiazdy nie wprowadził. Choć przy Reymonta 22 obowiązywało wówczas hasło "Liga Mistrzów albo śmierć", pozostał na stanowisku mimo fiaska, ale pożegnał się z Wisłą parę tygodni później, gdy ta doznała porażki w derbach Krakowa.

Po wyjechaniu z Polski na chwilę zakotwiczył w pół-amatorskiej drużynie w Stanach Zjednoczonych, ale szybko wrócił do Europy i przejął FC Groningen, z którym zajął 7. miejsce w Eredivisie. Mimo tak dobrego jak na możliwości klubu wyniku nie otrzymał nowego kontraktu. W 2013 roku pracował w Dynamie Mińsk, miniony rok spędził jako asystent I trenera w Columbus Crew. Od 2 stycznia znów jest w Eredivisie jako trener NAC Breda, z którego w 2010 roku trafił na Reymonta 22.

Dorobek Roberta Maaskanta w T-ME:

Frantisek Straka (Arka Gdynia 2011)

W Gdyni nie wspominają go dobrze, bo walnie przyczynił się do spadku Arki z T-ME w sezonie 2010/2011 - pod jego wodzą zespół zdobył tylko dziewięć punktów w 11 meczach i dał się przeskoczyć Cracovii. Spadek z polskiej ligi nie popsuł mu nazwiska i szybko wylądował w Slavii Praga, co było jednak sporym zaskoczeniem, bo niemal całą karierę piłkarską spędził w praskiej Sparcie. Na tym stracił, bo nie dość, że Slavia za jego kadencji miała słabe wyniki, to jeszcze znienawidzili go kibice obu klubów. Odnalazł się w czeskim 1.FK Przybram, który w sezonie 2012/2013 utrzymał w ekstraklasie, ale po słabym starcie kolejnych rozgrywek wylądował na bruku. W czerwcu minionego roku niespodziewanie objął świeżo upieczonego mistrza Słowacji - Slovan Bratysława. Do Ligi Mistrzów go nie wprowadził, ale wygrał krajowy superpuchar i wylądował z nim w fazie grupowej Ligi Europejskiej. Mimo to 7 października został zwolniony.

Dorobek Frantiska Straki w T-ME:

Pavel Hapal (Zagłębie Lubin 2011-2013)

Hapal prowadził Miedziowych od października 2011 roku do sierpnia 2013 roku. Pod jego wodzą Zagłębie rozegrało w sumie 51 ligowych spotkań, w których zdobyło 70 punktów (20 zwycięstw, 11 remisów i 21 porażek). Został zwolniony z Lubina już po 2. kolejce sezonu 2013/2014.

W marcu 2014 roku Hapal objął FK Senica, z którym w minionym sezonie zajął 5. miejsce w słowackiej ekstraklasie, a na półmetku bieżących rozgrywek jego zespół jest na 3. miejscu.

Na początku 2015 roku poinformowano, że Czech, który wcześniej pracował m.in. w Baniku Ostrawa, FC Nitra, Mladzie Bolesław i MSK Żylina, został selekcjonerem młodzieżowej reprezentacji Słowacji.

Dorobek Pavla Hapala w T-ME:

Stanislav Levy (Śląsk Wrocław 2012-2014)

Sympatyczny czeski szkoleniowiec prowadził Śląsk od września 2012 roku, gdy zastąpił w WKS-ie Oresta Lenczyka, do lutego 2014 roku, gdy w jego miejsce zatrudniono Tadeusza Pawłowskiego. Choć sięgnął ze Śląskiem po brązowy medal MP, to wyniki jego pracy były gorsze od tych Lenczyka i Pawłowskiego. Były reprezentant Czechosłowacji szybko jednak znalazł nową pracę - dziś jest dyrektorem technicznym Omonii Nikozja.

Dorobek Stanislava Levego w T-ME:

Jose Rojo Martin (Korona Kielce 2013-2014)

"Pacheta" pracował w Koronie od sierpnia 2013 do czerwca 2014 roku. W minionym sezonie poprowadził złocisto-krwistych do spokojnego utrzymania w T-Mobile Ekstraklasie - kielczanie zapewnili sobie ligowy byt na dwie kolejki przed końcem rozgrywek, a w fazie finałowej nie zbliżyli się do strefy spadkowej na bliżej niż 5 punktów.

Koronę prowadził w 33 meczach ligowych, w których ta zdobyła 43 punkty (10 zwycięstw, 13 remisów, 10 porażek). To średnio 1,30 pkt. na spotkanie, a średnia jego poprzednika, czyli wielbionego przy Ściegiennego Leszka Ojrzyńskiego wynosiła 1,35 pkt. na mecz.

Hiszpan nie zdecydował się na przedłużenie umowy z Koroną i przyjął propozycję z III-ligowego Herculesa Alicante, w którym pracuje do dziś. Jego zespół jest aktualnie wiceliderem tabeli i ma spore szanse na awans na zaplecze La Liga.

Dorobek Jose Rojo Martina w T-ME:

Ricardo Moniz (Lechia Gdańsk 2014), Jorge Paixao (Zawisza Bydgoszcz (2014), Joaquim Machado (Lechia Gdańsk 2014)

Ricardo Moniz prowadził Lechię od marca do czerwca 2014 roku. Po dobrym finiszu minionego sezonu na PGE Arenie wiązano z nim spore nadzieje, ale ten zdecydował się na wypowiedzenie kontraktu, gdy otrzymał ofertę z TSV 1860 Monachium. W stolicy Bawarii pracował tylko do września i teraz jest bezrobotny. Ostatnio był łączony z pracą w roli... selekcjonera reprezentacji Filipin.

Jego następcą w Lechii został Quim Machado, któremu podziękowano już 21 września. Machado poprowadził gdańszczan w dziewięciu ligowych meczach, w których biało-zieloni zdobyli 12 punktów. Oceniono ten dorobek jako niespełniający oczekiwań, a tymczasem w 10 kolejnych ligowych spotkaniach rozegranych pod wodzą najpierw Tomasza Untona, a następnie Jerzego Brzęczka, Lechia zdobyła tylko dziewięć oczek. Po zwolnieniu z Lechii 48-latek stosunkowo szybko znalazł nową pracę, bo już 7 października przejął CD Tondela. Gdy rozpoczął pracę na Estadio Joao Cardoso, zespół zajmował 10. miejsce w tabeli portugalskiej II ligi, a teraz jest wiceliderem.

Jorge Paixao natomiast zastąpił w Zawiszy Ryszarda Tarasiewicza i zaczął pracę od zdobycia Superpucharu Polski, ale potem było tylko gorzej. W siedmiu meczach pod jego wodzą niebiesko-czarni zdobyli tylko trzy punkty i 1 września Portugalczyk został zwolniony. Dziś pracuje w II-ligowym portugalskim SC Olhanense, który zajmuje 17. miejsce w tabeli.

Dziś w T-ME pracuje trzech zagranicznych trenerów: Jan Kocian (Pogoń Szczecin), Henning Berg (Legia Warszawa) i Angel Perez Garcia (Piast Gliwice). Rosjaninem jest prowadzący Górnika Łęczna Jurij Szatałow, ale on od 23 lat nieprzerwanie mieszka i pracuje w Polsce.

Dorobek Ricardo Moniza w T-ME:

Dorobek Jorge'a Paixao w T-ME:

Dorobek Joaquima Machado w T-ME: