Gorzkie słowa Lijewskiego o polskiej piłce ręcznej. "Przespane zostało 10 lat"

miejsce) 2. Dania (3-3-1-1) 3. Niemcy (2-0-1-1) 4. Hiszpania (1-1-3-2) 5. Chorwacja (0-3-4-3) 6. Polska (0-1-2-2) 7. Islandia (0-1-1-0) 8. Szwecja (0-1-0-1) - Norwegia (0-1-0-1) 10. Serbia (0-1-0-0) - Katar (0-1-0-0) 12. Słowenia (0-0-1-1) 13. Węgry (0-0-0-1) Dziękujemy Panowie !

do rzeczy, zacznijmy od początku. Stół, żeby się nie chwiał musi mieć trzy nogi. Dla mnie oznacza to, że trzy aspekty muszą się wzajemnie uzupełniać, żeby w piłce ręcznej działo się dobrze, a ludzie żyli dostatniej. Te nogi to : 1- polityka - rozumiem to – a przynajmniej tak mi się wydaje – jako chęć rządzących ( państwem i lokalnych władców) do kształtowania społeczeństwa w duchu rozwoju aktywnego, chęć pozytywnego pokazania się na tle innych nacji. Jeżeli będzie dobra atmosfera wokół sportu, to i wyniki będą. 2- finanse – to rozumiem jako szeroko pojęty sponsoring – tak ze środków państwowych jak i „prywatnych”. Środki od państwa, sprawa prosta. Środki prywatne, tu musi być za strony państwa jakiś system zachęt, ulg dla firm i nie wiem co jeszcze. Zawsze się zastanawiam jak to jest, że np. w Niemczech czy Hiszpanii ludzie-firmy czekają wiele lat aby móc określić się mianem sponsora, żeby móc dać jakieś środki na klub czy związek ? Czy wyobrażacie sobie taką sytuację u nas ? Ze sponsorami mam pewien problem. Który z „poważnych” sponsorów zechciał coś tworzyć praktycznie od początku ? To szkolenie właśnie młodzieży. O wiele łatwiej i bardziej spektakularne jest danie paru groszy na kadrę narodową czy klub o uznanej marce. Można w miarę szybko wygrać np. Ligę Mistrzów, w miarę bez ryzyka i kłopotów. 3 – rodzice – tu jest przeogromna rola edukacyjna, to oni muszą chcieć żeby ich dziecko poza rozwojem umysłowym miało potrzebę rozwoju fizycznego. Muszą zrozumieć, że jednostki słabe rozmnażają jednostki słabe, jednostki zdrowe rozmnażają jednostki zdrowe. To trudne zadanie aby słabe uzdrowić, ale nie niewykonalne. To także rola sportu, poza tym wielkim wyczynem. Ale na te wybitne jednostki trzeba chuchać jak na skarb największy. Dla swego dziecka są w stanie poświęcić wiele, ale chcieliby też widzieć dla nich jakąś perspektywę. Czy ją widzą ? Coraz częściej nie. Panie Marcinie ! Pozwolę sobie zwrócić się tak bezpośrednio. Po co powielać utarte i powszechnie znane „prawdy”? Pan ze swoim doświadczeniem i dokonaniami, powinien wskazywać drogę, nagłaśniać jak to jest w klubach w których Pan grał, nagłaśniać ewidentne błędy. Nie ma jednoznacznej odpowiedzi dlaczego jest jak jest i kto jest bezpośrednio za to odpowiedzialny. Pisze Pan, że przespano okres Waszych sukcesów. Ale one były i nasze. Czy to, że zdobyliście tak radosne tytuły spowodowało, że ja przestałem wysyłać dziecko na treningi ? Nie, bzdura kompletna. Wręcz przeciwnie. To było powodem jego jeszcze większego zaangażowania i dumy. Że jest tego częścią. To Pan był dla niego wzorem. Nie Aginagalde, nie Strlek, nie …. wielu innych. Pan, Polak od urodzenia. Pan absolutnie nie ma sobie nic do zarzucenia. Propagował Pan handball w Polsce jak mało kto. Spotykał się z młodzieżą, brał udział w spotkaniach pokazowych. Teraz trenuje Pan następców. Oby tak dalej, ale Pana klub jakoś nie dąży do pozyskiwania światowych tuzów. Znajdą się opinie, że to tylko finanse są dla Was przeszkodą. Mam nadzieje, że nie tylko. Przypomnę Panu, że praktycznie wychowankami Wybrzeże doszło bardzo wysoko w europejskich pucharach. To było coś wielkiego. Jednym z powodów, że był Pan tak dobry, było to że Pan grał. Teraz pojawiają się opinie, że jak jest dobry to się przebije, że sam trening z mistrzem da mu więcej niż gra. Bezsens. Wspomina Pan trenera Wentę. Ja na zawsze zapamiętam widok, gdy drużyna z Kielc wygrywa kolejny mecz, a za ławką rezerwowych ( podkreślę : za ławką ) siedzą aktualni reprezentanci Polski. Także ci młodsi utalentowani. Dam Panu jeszcze jeden przykład z życia. Podczas meczu mojego syna, zauważyłem młodego chłopaka. Co tu dużo mówić, wyróżniał się wyraźnie na tle innych. Zapytałem syna kto to jest. Odpowiedź była – Tata to czterokrotny Mistrz Polski Juniorów ( mł. i st). Z Płocka. Więc pytam – dlaczego tu przyjechał ? Dlaczego nie gra w Płocku, mają niezłą drużynę ? Odpowiedź – Bo wiedział, że tam nigdy nie zagra, bo kupią reprezentanta Ukrainy, Rumunii i Bóg wie skąd jeszcze. Dużo się mówi o poziomie polskiej ligi, że rzekomo wzrasta. Ja osobiście tego nie widzę. Czy uważa Pan, że muzyka nauczy się grać zabierając mu instrument ? Dla piłkarza ręcznego gra w meczu jest instrumentem. To gra w meczu weryfikuje jego rzeczywiste umiejętności. Trener Dujszebajew po jednym z przegranych meczów użył bardzo prawdziwego porównania. Stwierdził, że ilość minut występów wszystkich zawodników naszej kadry w Lidze Mistrzów, to mniej niż ilość minut występów tylko jednego z naszych przeciwników. Wspominam to dla tych którzy są zwolennikami importu, to dla tych którzy widzą jakikolwiek postęp naszej ligi. Pozdrawiam.

Wenty czy ściąganie zagranicznych trenerów (TD) nic nie da, ponieważ nasza młodzież posiada braki w wyszkoleniu. Dla dobra samego Piotra powinien zrezygnować z prowadzenia Wisły, tak abyście mogli oceniać go nie przez pryzmat prowadzenia naszego klubu. P.S. domyślam się, że łapki w dół są tylko i wyłącznie od konkurencyjnego stowarzyszenia kibiców ;)

trenerem reprezentacji był Bogdan Wenta. To on grał cały czas jednym składem, kieleckim składem, i to on w żadnym momencie nie wprowadzał młodzieży do swojego teamu. Liczyło się tylko dobro jego klubu z Kielc i jego zawodników. Czy jego powrót coś dałby naszym młodym chłopakom? Być może, ale należy pamiętać, że tamten skład Lijewskich, Jurasików, Jureckich czy Bieleckiego mógłby sam grać bez trenera. Oni byli jak z innej epoki. Dzisiejszym składem trzeba dużo grać, zmiany trenerów im nie pomogą, a może jeszcze bardziej ich zdołują. Im potrzeba czasu, którego znowu my kibice nie mamy. Proszę nie łączyć mojej wypowiedzi z atakiem tylko dlatego, że jestem z Płocka. Napisałem to jako kibic reprezentacji.