W tym artykule dowiesz się o:
Rok: 1994 Gospodarz: Portugalia Miejsce: 12
Historia mistrzostw Europy w męskiej piłce ręcznej jest krótka i sięga roku 1994. Po raz pierwszy turniej został rozegrany w Portugalii, a dokładniej w dwóch miastach - Porto oraz Almadzie i trwał tylko dziewięć dni. W przeciwieństwie do przyjętego teraz terminarza - zawody odbyły się na początku czerwca.
Bezkonkurencyjni okazali się Szwedzi, którzy odnieśli pięć pewnych zwycięstw w fazie grupowej, w półfinale pokonali Chorwatów, a w meczu o złoto dosłownie rozbili Rosjan, wygrywając z nimi trzynastoma bramkami.
Zgoła inaczej radzili sobie gospodarze. Portugalczycy rywalizowali w tej samej grupie, co Skandynawowie, ale w przeciwieństwie do nich nie udało im się zwyciężyć w ani jednym spotkaniu i swój udział w turnieju zakończyli z zerowym dorobkiem punktowym i dwudziestoma oczkami na minusie w bilansie bramkowym.
Premierowy czempionat Starego Kontynentu nie okazał się łaskawy dla pierwszych gospodarzy.
Rok: 1996 Gospodarz: Hiszpania Miejsce: 2
Druga edycja turnieju znów zawitała na Półwysep Iberyjski. Mecze odbywały się w dwóch miastach - Ciudad Real i Sewilli. Tym razem goszczący imprezę Hiszpanie poradzili sobie zdecydowanie lepiej niż ich poprzednicy i zachodni sąsiedzi. Gospodarze już w pierwszym meczu pokonali wielkich Szwedów i mimo porażki w ostatnim grupowym spotkaniu z Francuzami zakończyli ten etap rozgrywek na pozycji lidera.
W półfinale Hiszpanie dowodzeni przez Talanta Dujszebajewa, zdobywcę siedmiu trafień, pokonali Serbów 27:23. W finale zawodnik CB Cantabrii Santander ponownie rzucił siedem bramek, ale to nie wystarczyło na będących w bardzo dobrej formie Rosjan. Ostatecznie Sborna wygrała tylko jedną bramką 23:22 i mogła się cieszyć z tytułu.
Rok: 1998 Gospodarz: Włochy Miejsce: 11
Trzecie z kolei i ostatnie rozgrywane wiosną mistrzostwa Europy odbyły się we Włoszech. Gospodarze trafili do grupy A razem z Francuzami, Serbami, Niemcami, Litwinami oraz Szwedami. W czterech pierwszych spotkaniach musieli uznać wyższość rywali, chociaż w pojedynkach z Trójkolorowymi oraz Litwinami byli bardzo blisko zdobycia punktów. Przegrali te spotkania tylko jedną bramką, kolejno 22:23 i 18:19. W ostatnim meczu fazy grupowej zaskakująco pokonali Szwedów, późniejszych triumfatorów zawodów.
Dzięki wygranej ze Skandynawami gospodarze uniknęli zajęcia ostatniego miejsca w tabeli.
Rok: 2000 Gospodarz: Chorwacja Miejsce: 6
W roku 2000 mistrzostwa Europy zawitały do Chorwacji. W stosunku do poprzednich turniejów zmieniła się data - styczeń zastąpił przełom maja i czerwca. Dokonano także korekty w systemie rozgrywek, ale dotyczyło to tylko miejsc poza strefą medalową. Do poprzedniego rozkładu dodano jedynie mecze między zespołami, które w grupie zajęły odpowiednio trzecie, czwarte, piąte i szóste lokaty.
Gospodarze trafili do grupy A, tak samo jak reprezentacje Francji, Hiszpanii, Norwegii, Niemiec i Ukrainy. Ten etap turnieju przyniósł im trzy zwycięstwa, jeden remis i porażkę. Zdobyli siedem punktów, ale w tabeli wyprzedzili ich zarówno Francuzi, jak i Hiszpanie. Chorwaci musieli zadowolić się meczem o piąte miejsce. W nim ulegli jednak reprezentacji Słowenii po turnieju pozostał spory niedosyt.
Rok: 2002 Gospodarz: Szwecja Miejsce: 1
Po ośmiu latach mistrzostwa po raz pierwszy przeniesiono z południa na północ Europy. Organizacja imprezy przypadła Szwedom, którzy na swoim koncie mieli już trzy triumfy w tych zawodach oraz byli aktualnymi wicemistrzami olimpijskimi i świata.
Po raz pierwszy w turnieju wzięło udział szesnaście ekip. Najpierw rywalizowały one w czterech grupach, z których trzy najlepsze drużyny z zachowaniem punktów awansowały do drugiej rundy. Tam rozegrały kolejne trzy spotkania i w ten sposób wyłoniono cztery drużyny, które zmierzyły się ze sobą w półfinałach.
Szwedzi okazali się bezkonkurencyjni w pierwszej rundzie, w drugiej ulegli tylko Duńczykom, przez co zostali przez nich wyprzedzeni w tabeli,. Mimo to, awansowali do półfinału, a tam rozbili jedenastoma bramkami Islandczyków.
W spotkaniu o złoty medal pokonali Niemców i byli pierwszą ekipą w historii, która ana własnym parkiecie sięgnęła po mistrzostwo Europy. Dwoma najskuteczniejszymi zawodnikami w finale byli Stefan Lövgren i Staffan Olsson.
Rok: 2004 Gospodarz: Słowenia Miejsce: 2
Słoweńcy byli prawdziwym objawieniem mistrzostw, które odbyły się w ich kraju w dniach 22 stycznia - 1 lutego. Gospodarze rok wcześniej na czempionacie globu zajęli 11. pozycję i chociaż do swojego turnieju przystępowali z wielkimi nadziejami, to nie w roli faworytów.
Już od pierwszego spotkania radzili sobie jednak bardzo dobre. Najpierw pokonali Islandczyków, później Czechów, a na koniec pierwszej rundy zremisowali z Węgrami i dzięki lepszemu bilansowi bramkowemu uplasowali się na pierwszej pozycji w tabeli.
Druga runda przyniosła im dwa zwycięstwa i tylko jedną porażkę - z Niemcami. Ta przegrana kosztowała ich wygraną grupy II, ale w półfinale Słoweńcy pokonali Chorwatów i po raz pierwszy w swojej historii awansowali do finału imprezy rangi mistrzowskiej.
W meczu o złoto ponownie ulegli jednak Niemcom, tym razem 25:30. Mimo porażki w ostatnim spotkaniu i tak osiągnęli wynik, którego nie udało im się poprawić do dzisiaj. W najlepszej siódemce turnieju znalazł się prawoskrzydłowy Vid Kavticnik, a w drużynie był doskonale znany polskim kibicom z występów w PGNiG Superlidze Uros Zorman.
Rok: 2006 Gospodarz: Szwajcaria Miejsce: 14
Po dwóch turniejach szczęśliwych dla gospodarzy przyszedł czas na rozegranie imprezy w Szwajcarii, państwie, które nie mogło pochwalić się sukcesami w męskiej piłce ręcznej.
Szwajcarzy trafili do grupy A, gdzie spotkali się ze Słoweńcami, Polakami i Ukraińcami. W meczu inauguracyjnym przegrali z wicemistrzami Europy tylko czterema trafieniami, a w drugim pojedynku zremisowali z reprezentacją Polski. W trzecim starciu zdecydowanie jednak przegrali z Ukraińcami i z dorobkiem jednego puntu zajęli ostatnie miejsce.
Remis z Biało-Czerwonymi sprawił, że gospodarze ostatecznie uplasowali się na 14. pozycji, ponieważ ani Portugalczycy, ani Słowacy nie zdołali zdobyć żadnego punktu.
Rok: 2008 Gospodarz: Norwegia Miejsce: 6
Apetyty na dobry wynik wśród norweskich kibiców rozbudziła bardzo dobra pierwsza część turnieju w wykonaniu ich reprezentantów. Gospodarze ósmych mistrzostw Europy z kompletem punktów wygrali grupę B, w której pokonali Duńczyków, Rosjan i Czarnogórców.
Drugą rundę Norwegowie zaczęli jednak od remisu z Polakami, później przyszła porażka ze Szwedami, a w meczu ostatniej szansy podzielili się punktami z Chorwatami, którzy dzięki temu wyprzedzili ich w tabeli i awansowali do półfinału.
Rozgoryczeni gospodarze nie zdążyli pozbierać się przed meczem o 5. miejsce i ulegli w nim Szwedom 34:36.
Rok: 2010 Gospodarz: Austria Miejsce: 9
Dla Austrii organizacja mistrzostw Europy była sporym wydarzeniem. Męska reprezentacja piłki ręcznej dzięki temu zagrała po raz pierwszy w imprezie tej rangi. Gospodarze poradzili sobie z debiutem nadspodziewanie dobrze.
Dzięki zwycięstwu z Serbią i remisowi z Islandią Austriacy awansowali do drugiej rundy. Tam ulegli jednak Norwegom i Chorwatom, ale pokonali Rosjan i w grupie I uplasowali się na piątej pozycji, co w ostatecznym rozrachunku dało im dziewiąte miejsce.
Rok: 2012 Gospodarz: Serbia Miejsce: 2
Po ośmiu latach od awansu do finału europejskiego czempionatu reprezentacji Słowenii w 2012 roku znów organizatorzy mogli cieszyć się z gry o złoty medal tej prestiżowej imprezy.
Tym razem niesieni dopingiem swoich kibiców w ostatnim meczu imprezy zagrali Serbowie. I podobnie jak Słoweńcom także im nie udało się zwyciężyć. Na drodze gospodarzom stanęli rozpędzeni Duńczycy i po emocjonującym pojedynku wygrali dwiema bramkami 21:19. Stawką meczu było nie tylko złoto ME, ale także bezpośredni awans do Igrzysk Olimpijskich.
Serbowie przekonali się jednak, że co się odwlecze, to nie uciecze. W kwietniu zawodnicy z Bałkanów wywalczyli przepustki do Londynu w turnieju w Alicante, gdzie po drodze pokonali reprezentację Polski.
Rok: 2014 Gospodarz: Dania Miejsce: 2
Dwa lata po triumfie w Belgradzie reprezentanci Danii mieli wielką szansę by obronić tytuł. Tym razem to oni byli organizatorami mistrzostw i w trakcie trwania imprezy wszystko układało się po ich myśli. Zarówno pierwszą, jak i drugą rundę zakończyli z kompletem zwycięstw i pewnie awansowali do półfinału. Tam wygrali z Chorwatami i wydawało się, że w spotkaniu finałowym z Francją stworzą niesamowite widowisko.
Zdziwienie i rozpacz duńskich kibiców były więc ogromne, gdy w hali w Herning oglądali bezradność swoich graczy i jednostronne widowisko stworzone przez niesamowitych Francuzów. Trójkolorowi rozbili Skandynawów różnicą dziesięciu trafień.
Rok: 2016 Gospodarz: Polska
W jedenastu turniejach o czempionat Starego Kontynentu gospodarze dotarli do finału pięć razy, ale tylko raz triumfowali. Czterokrotnie musieli uznać wyższość swoich gości i przełknąć gorycz porażki na oczach tysięcy zawiedzionych kibiców. Przegrać w ostatnim meczu turnieju to spore rozczarowanie, ale wiele musiało poradzić sobie z większym - nie dotarciem podczas imprezy w swojej ojczyźnie do strefy medalowej. W historii mistrzostw Europy najwyżej sklasyfikowanymi drużynami, które nie grały w finale były Chorwacja i Norwegia i uplasowały się dopiero na szóstej pozycji.
15 stycznia kolejny turniej rozpocznie się w Polsce. Biało-Czerwoni będą rywalizowali w Krakowie.
- Mistrzostwa Europy to najtrudniejsza impreza. Doskonale wiemy, że jest dziesięć a nawet jedenaście drużyn, które mogą zdobyć tytuł i nikt nie będzie zdziwiony, bo poziom jest tak wyrównany. Gospodarzom zawsze gra się trochę trudniej, bo ciąży na nich większa presja, ale my chcemy dołączyć do tego grona i zdobyć szósty medal - powiedział Bartosz Jurecki.
na Instagramie 
na Facebooku 
