W tym artykule dowiesz się o:
Potęgi trzymają się mocno
Cóż tam, panie, w Lidze Mistrzów? Gwiazdy z Paryża i Barcelony nie zawodzą. Wprawdzie w grupie A, "zestawie śmierci", niemal każdy scenariusz wchodził w rachubę, ale wśród faworytów najczęściej przewijały się drużyny PSG i Dumy Katalonii. Wielkie firmy potwierdzają klasę. Piłkarze ręczni z Paryża mają na koncie tylko jedną porażkę (z THW Kiel). Bilans to tylko jedna strona medalu. Mistrzowie Francji w ostatnich spotkaniach potwierdzają, że są drużyną kompletną. Nieprzypadkowo rozbili niepokonaną wcześniej Barcelonę 33:26.
Zresztą Duma Katalonii także zasługuje na sporo ciepłych słów. Nie tyle za wyniki, co za koncepcję budowania składu. Włodarze Blaugrany sięgnęli po jednych z najzdolniejszych młodych rozgrywających świata (Dika Mem, Timothey N'guessan i Lasse Andersson). Barcelona już nie jest domem spokojnej starości. Wielkich talentów nie trzyma się pod kloszem. Ze wsparciem dinozaurów handballa (Kirył Łazarow, Raul Entrerrios) młodzież dojrzewa sportowo na oczach kibiców. I to z jakim skutkiem. Katalończycy po raz pierwszy przegrali dopiero w szóstej kolejce rozgrywek.
Na wyróżnienie zapracowali także przedstawiciele polskiej ligi.
Płockie przebłyski
Redaktor oszalał? Drużyna z jednym zwycięstwem i laniem z Bjerringbro? Takich głosów z pewnością nie braknie. Wyłączając fatalny występ w Silkeborgu, Nafciarze wyglądają co najmniej dobrze. Momentami bardzo dobrze. Wyrwane punkty Veszprem, heroiczne boje z Barceloną i PSG, w końcu wielka victoria z THW Kiel. Przecież ten zespół przeszedł małą rewolucję, a na ławce trenerskiej zasiadł nowicjusz w Lidze Mistrzów, a szczyt możliwości miał przyjść dopiero w kolejnych sezonach.
Faktycznie, do kresu jeszcze daleko, ale występy wicemistrzów Polski z tego sezonu pozostawiają ślad w pamięci kibiców. Gilberto Duarte i Sime Ivicia dzielą lata świetlne od Marko Vujina czy Momira Ilicia, a płocczanie już sobie z nimi radzili. Na miano odkrycia pracuje Lovro Mihić, większej pewności nabrał Tomasz Gębala. Pomimo nie najlepszej pozycji w tabeli, w Płocku idzie ku dobremu.
Prawdziwą rewelacją jest jednak niedoceniany snajper, który przyćmił światowe gwiazdy.
Egzekutor z Holstebro
Magnus Grubb Bramming. Przed sezonem gracz anonimowy nawet dla znawców tematu. Zresztą jeżeli mówiło się Team Tvis Holstebro, to myślało się raczej o tarapatach finansowych klubu. Jakby z boku tych problemów stoi Bramming.
Skrzydłowy wskoczył na niebotyczny poziom. W jednej z najsłabszych drużyn rozgrywek rzucił 48 bramek, co nawet na tle takich "potęg" jak Dinamo Bukareszt zasługuje na uwagę. Zdecydowane prowadzenie w klasyfikacji snajperów w dziewięcioma trafieniami przewagi nad Uwe Gensheimeirem, niekwestionowaną gwiazdą handballa. Brzmi znajomo? W poprzednich rozgrywkach w słabiutkim Besiktasie wybił się Darko Djukić. Wydaje się, że Bramming lada moment będzie mógł przebierać w ofertach jak w ulęgałkach.
Tyle pochwał. Na drugim biegunie m.in. jeden z kandydatów do zwycięstwa w rozgrywkach.
Gwiazdy są, drużyny brak?
Od lat celują w Ligę Mistrzów. Było już blisko, bardzo blisko, ale w gablocie Veszprem nadal czeka wolne miejsce. I wygląda na to, że może się tam nazbierać jeszcze trochę kurzu. Węgierski dream team rozczarowuje. Trzecie miejsce w tabeli i dorobek ośmiu punktów nie wyglądają najgorzej. Styl gry nadal jest jednak daleki od oczekiwań.
Na wszystkich pozycjach trener Xavier Sabate dysponuje 2-3 zawodnikami ze światowego topu. Każdy z prawych rozgrywających (Marko Kopljar, Laszlo Nagy i Gabor Ancsin) zasługuje na miano lidera. Podobnie w środku, na lewej stronie, na skrzydłach i kole. Drużyna kompletna, może nawet zbyt kompletna. Na razie to bardziej zlepek indywidualności niż monolit. Gdy tryby się zazębią, mogą być nie do ugryzienia. Pytanie jednak, czy w takim zestawieniu i tym samym szkoleniowcem.
Poniżej oczekiwań prezentuje się także jeden z ubiegłorocznych ćwierćfinalistów.
Kocioł bałkański
Veselin Vujović nigdy nie uchodził za trenera potulnego jak baranek. Z kilkoma podopiecznymi było mu nie po drodze (patrz: konflikty w słoweńskiej kadrze). Oczywiście, na trenera RK Prvo plinarsko drustvo Zagrzeb nie można zrzucać całej winy za obecny stan rzeczy (jedno zwycięstwo, ósme miejsce w grupie B).
ZOBACZ WIDEO Nowiński: ten styl biało-czerwonych... Jestem zaskoczony (źródło: TVP SA)
{"id":"","title":"","signature":""}
W stołecznej drużynie od początku rozgrywek nie wszystko zagrało tak jak należy. A skład predysponuje nawet do walki o powtórzenie ubiegłorocznego ćwierćfinału. Stipe Mandalinić i jego wielka forma to za mało. Chorwata musieliby mocniej wspomóc koledzy z drugiej linii, którzy przy liderze wypadają blado. Wiele nie wniósł także Igor Vori. Gwiazda bałkańskiej piłki ręcznej mocno przygasła. Zresztą jak cały zespół. Szczytem możliwości RK będzie szóste miejsce w grupie B. Już z nowym opiekunem, Silvio Ivandiją.
Ciekawym przypadkiem jest natomiast jedna z niemieckich drużyn, zaliczająca się nawet do faworytów Ligi Mistrzów.
Dr. Jekyll & Mr. Hyde
SG Flensburg-Handewitt. Drużyna o dwóch twarzach. Do bólu skuteczni w Bundeslidze, bardzo przeciętni w Lidze Mistrzów. Skąd taka dysproporcja? To samo pytanie zadaje sobie trener Ljubomir Vranjes. Na krajowych parkietach Wikingowie dopiero w 11. kolejce dość pechowo musieli uznać wyższość THW Kiel. Trzecią młodość przeżywa Holger Glandorf, w razie potrzeby rolę strzelca wyborowego przejmują Johan Jakobsson czy Kentin Mahe. A na środku rozegrania jest jeszcze Thomas Mogensen ze swoimi przebłyskami geniuszu.
Odrębna historia to Liga Mistrzów. Dwie porażki, w tym jedna gładka z PSG (22:27), a przede wszystkim niemrawość, wręcz bezpłciowość w grze. Gdyby nie świetni Mattias Andersson i Kevin Moller między słupkami, dorobek Flensburga mógłby być znacznie gorszy. Bramkarze uratowali Wikingom triumf nad Orlen Wisłą Płock. Triumf w meczu, w którym zawodnikom z północy Niemiec nie szło niemal nic. Być może receptą na sukces będzie powrót po kontuzji Rasmusa Lauge Schmidta. Duńczyk za kilka tygodni powinien dojść do optymalnej dyspozycji.
na Instagramie 
na Facebooku 
