W poszukiwaniu złotego środka. Pięć wniosków po Golden League

jakiś trener kadry był na takiej imprezie ? Czy związek przespał pewien okres ? Nie wiem, to kluby wolały w imię swoich interesów kontraktować słabych obcokrajowców niż stawiać na swoich. Nie da się oczywiście ukryć, że związek ma też swoją niechlubną kartę. Chyba głównie w szkoleniu młodzieży. Użyję nieco trącącej populizmem myśli : szkolenia utalentowanego muzyka nie zaczyna się od zabrania mu instrumentu. do Mariusz7 : Tkaczyk - przebił się siedząc na ławce w Warszawiance. Pan Karol - przebił się siedząc na ławce w Kielcach. Jureccy - przebili się siedząc na ławce w Chrobrym. Wymieniać dalej ? Czy nie było wcześniej silnych polskich klubów ? Śląsk Wrocław - finał Pucharu Europy - odpowiednik Ligi Mistrzów. Wybrzeże Gdańsk, to samo dwukrotnie. Pomimo mizerii, medal olimpijski i MŚ. Medal MŚ Młodzieżowców. To były lata 70-80. Po roku 1990 zmieniło się. Pojawiły się możliwości gry za granicami. Mimo to liga była bardzo wyrównana. A kadra miała zawsze pod górkę. Dlaczego ? Trzeba zapytać trenerów. Niestety tych samych, twórców hasła, że piłka juniorska to zupełnie co innego niż seniorska. A skąd się wzięli seniorzy ? Nie potrafią przenieść dzieciaka w dorosłość. 18 czy 20-latek to nadal materiał do szkolenia, to jeszcze nie w pełni wyszkolony zawodnik. Mają mnóstwo energii i chęci, ale brak im rutyny i tzw boiskowego cwaniactwa. To przychodzi z grą. Ale trzeba im dać szansę tego pomacać. Wspomniałeś piłkę skandynawską. Dla mnie to wzorzec. Tylko tam nikt nie boi się postawić na juniora w swojej drużynie. Wymienię dla przykładu : Lauge Schmid - 18 lat - rozgrywający w drużynie Danii - na ME. Czy u nas ktoś by zaryzykował ? Nie lepiej postawić na młodego, utalentowanego, 27-latka. Czy ktoś ma uzasadnione pretensje do VIVE czy Wisły o stan naszej kadry ? Chyba nie. A swoją drogą chętnie obejrzę rozwój Moryty, czy przebije Djukica czy Janca. Na dzisiaj wątpię. Już tam był trener który stworzył drużynę gdzie reprezentanci Polski nawet nie siedzieli na ławce rezerwowych. Pozdrawiam i czekam na styczeń.

(co byłoby nadzwyczaj dziwne) czy też z jakiegoś naturalnego przyzwyczajenia (które powinno być korygowane i w klubie i w kadrze). Takim manewrem Tomek nie tylko naraża się na faule w ataku, ale również spowalnia grę i zamyka nam opcje w budowaniu akcji. Zwyczajnie nie ma on predyspozycji do takiego grania, co chyba jest widoczne i oczywiste. To jest zawodnik, którego trzeba wyprowadzić na rzut na 9-10 metr, ma on być bombardierem, bo do tego jest stworzony. Jeśli tego mu mało, to widzę tutaj duże pole do popisu do gry dwójkowej z Kamilem Syprzakiem. Były chyba 2-3 takie akcje zbudowane na turnieju w Danii. Tomek Gębala (212 cm) w wyskoku podający do Syprzaka (207 cm) na kole. Żadna filozofia, a taka akcja pozostaje poza zasięgiem znakomitej większości obron na świecie. Chyba techniki i przeglądu pola na takim minimalnym poziomie możemy oczekiwać od reprezentanta Polski? Dlaczego nie wykorzystujemy tych atutów, tego potencjału? Odnoszę wrażenie, że moja wypowiedź przekazuje pewnego rodzaju oczywistości, które gołym okiem widzi nawet niewprawny fan ręcznej. A mimo to, cały czas Tomek pcha ten atak do środka, więc potem nie można się dziwić, że ludzie się na to denerwują, bo ileż można powtarzać notorycznie te same błędy?

zawodników do polskiej ligi. Niech się młodzi przypatrują, niech trenują z najlepszymi. Przypomina to lizanie cukierka przez papierek. Moim zdaniem wszystko musi być zrównoważone. Moim zdaniem "nasi" powinni jak najwięcej grać przeciwko najlepszym, nie mylić z siedzeniem w stroju klubowym na ławce. To dobre dla kibiców. Dlaczego gra i wyniki były jakie były ? Wystarczy odpowiedzieć sobie ilu i ile grają nasi w LM. Dopóki się tego nie zrównoważy będzie jak jest. Będziemy się cieszyć i entuzjastycznie podchodzić do nikłych ale jednak porażek. Sprowadzać, sprowadzać i jeszcze raz sprowadzać jak najwięcej. Ogrywać obcokrajowców. Będzie radość z sukcesów Kielc i może Płocka, ale na pewno nie "Polski".

pomysłowości"??