Wyniki dzisiejszych sportowców przyprawiłyby o zawrót głowy dawnych mistrzów

Mroczne czasy polskiego sportu. 30 lat bez medalu igrzysk!

W Chamonix wystąpiło zaledwie 314 zawodników z 19 państw. Rywalizowali oni w tylko sześciu dyscyplinach. Dokonaliśmy porównania wyników osiąganych w wybranych konkurencjach przez złotych medalistów ZIO w 1924 roku z rezultatami mistrzów olimpijskich z Soczi 2014. Porównanie jest jedynie poglądowe, ponieważ należy wziąć pod uwagę różnice w sprzęcie, metodach treningowych czy infrastrukturze sportowej.

Jedną z dyscyplin, w jakiej rywalizowano w Chamonix, było łyżwiarstwo szybkie. Rywalizacja odbywała się na czterech dystansach, ponadto przeprowadzony został wielobój. W przypadku biegu na 500 metrów warto zaznaczyć, że obecnie sumuje się czasy z dwóch przejazdów. Michel Mulder pokonał ten dystans o niespełna 9.5 sekundy szybciej niż Amerykanin Charley Jetraw.

Zbigniew Bródka, sensacyjny zwycięzca na 1500 metrów, osiągnął czas o 35.8 sekundy lepszy niż Clas Thunberg, legendarny fiński panczenista, który w swojej karierze wywalczył 5 złotych, srebrny i brązowy medal, zaledwie na dwóch igrzyskach (Chamonix i Sankt Moritz).

W Chamonix rywalizacja w biegach narciarskich toczyła się na dystansie 18 (obecnie 15 km) i 50 km. Dwukrotnie najlepszy był Thorleif Haug. Norweg sięgnął także po złoto w kombinacji norweskiej.

Haug na pokonanie 18 km potrzebował nieco ponad godziny i 14 minut. 90 lat później w Soczi Ilia Czernousow, (de facto trzeci, ale otrzymał złoto po dyskwalifikacjach rywali) w czasie o 32 minuty gorszym pokonał nie 18, a 50 km. Różnica jest zatem ogromna.

W biegu na królewskim dystansie wystąpił w Chamonix jeden Polak. Szczepan Witkowski na pokonanie 50 km potrzebował aż 6 godzin, 25 minut i 58 sekund, przegrałby zatem z Czernousowem o ponad 4,5 godziny.

Dużo zmieniło się również w skokach narciarskich. Od 1924 roku kilkukrotnie modyfikacji ulegał styl i zasady, nie mówiąc już o sprzęcie i skoczniach. W Chamonix odbył się tylko jeden konkurs - na obiekcie o punkcie konstrukcyjnym umieszczonym na 50. metrze.

Najlepszym skoczkiem został Jacob Tullin Tham. Norweg dwukrotnie osiągnął odległość 49 metrów. W Soczi skocznia normalna była niemal dwa razy większa (K-95), a mistrz olimpijski Kamil Stoch skoczył 105.5, a następnie 103.5 metra.

Z każdym rokiem wyniki osiągane przez sportowców stają się coraz bardziej wyśrubowane. Pojawia się zatem pytanie, gdzie znajduje się granica ludzkiej wytrzymałości i jak długo rekordy będą poprawiane.

ZOBACZ WIDEO Liczymy medalowe szanse Polaków w Pjongczangu. "Skoczkowie mogą wywalczyć nawet cztery krążki"