System rozgrywania siatkarskich Mistrzostw Świata 2014

Siatkarskie mistrzostwa świata od 1949 roku przeszły wiele zmian, między innymi tych dotyczących sposobu ich rozgrywania. Próbowano już wielu mniej lub bardziej sprawiedliwych formuł mierzenia ze sobą uczestników najważniejszej po turnieju olimpijskim siatkarskiej imprezy, jedne z nich chwalono, inne nie doczekały się aprobaty, a zdarzały się i takie mistrzostwa, których system zgodnie krytykowano za zbytnie skomplikowanie i stworzenie możliwości "ustawiania" wyników spotkań na swoją lub czyjąś korzyść, co miało miejsce w 2010 podczas światowego czempionatu we Włoszech.
[ad=rectangle]

To, w jakim sposób przebiegać będzie siatkarski mundial w 2014 roku, wiedziano już trzy lata wcześniej. Zarząd FIVB, biorąc pod uwagę surowe sądy na temat MŚ 2010 oraz ME 2011 i słynnego już meczu Polska - Słowacja (przegranego celowo przez biało-czerwonych w celu uniknięcia w dalszej fazie turnieju Rosjan), zatwierdził wtedy nowy system rozgrywek, w którym po raz pierwszy od 2002 pojawiła się faza ćwierćfinałowa, a pewny udział w turnieju mieli zapewnieni jedynie jego gospodarze. Prezes Mirosław Przedpełski porównywał nowe turniejowe regulacje do tych, które zastosowano podczas piłkarskich mistrzostw globu z 2006 roku. Miało być czytelniej i sprawiedliwiej: - Wyniki meczów z pierwszej fazy będą się liczyły w drugiej rundzie. Nikomu nie opłaci się przegrywać - podkreślał włodarz PZPS.

Pierwsza faza grupowa (30 sierpnia - 7 września)

W pierwszej rundzie fazy grupowej 24 uczestników MŚ zostało podzielone na cztery grupy (A, B, C i D) po sześć zespołów w każdej. Polska jako gospodarz turnieju została rozstawiona w pierwszym szeregu grupy A. Następnych jedenaście reprezentacji przydzielono kolejno do każdej z grup metodą "serpentyny" na podstawie rankingu FIVB z dnia 7 października 2013. Utworzyły one trzy pierwsze szeregi każdej z grup, natomiast kolejne trzy składały się z ekip nierozstawionych (tj. z miejsc rankingu FIVB dalszych niż dwuanste), które dolosowano z 3 koszyków (przyporządkowanie do danego koszyka odbywało się na podstawie miejsca w rankingu FIVB) z zastrzeżeniem, że w jednej grupie nie mogły się znaleźć więcej niż trzy zespoły z tej samej strefy kontynentalnej.

Awans do dalszej fazy turnieju z każdej grupy uzyskają po cztery najlepsze zespoły.

Druga faza grupowa (10-14 września)

Czołowa szesnastka MŚ utworzy dwie grupy złożone z ośmiu drużyn. Ekipy z grupy A zagrają z zespołami z grupy D, a reprezentacje z grupy B analogicznie zmierzą się z rywalami z grupy C. W tej fazie znaczenie będą miały mecze rozegrane w pierwszym etapie mistrzostw między drużynami z tych samych grup, ich wyniki zostaną uwzględnione w ostatecznym rozrachunku po czterech meczach, jakie rozegra każdy z 16 uczestników. Jeżeli polscy siatkarze awansują do drugiej fazy grupowej MŚ, jej terminarz zostanie tak zmieniony, by biało-czerwoni rozegrali wszystkie swoje mecze w Łodzi.

Awans uzyskają po trzy najlepszej ekipy każdej z grup.

Trzecia faza grupowa (16-18 września)

Zwycięzcy grupy E i F trafią na finiszu mundialowych zmagań do złożonych z trzech zespołów grup G i H, natomiast ich rywale zostaną dolosowani, co ma na celu wyeliminowanie jakiejkolwiek możliwości kombinowania w drugiej fazie grupowej i rozgrywania jej spotkań tak, by trafić do teoretycznie łatwiejszej grupy w kolejnym etapie imprezy. Rywalizacja w obu grupach odbędzie się w systemie każdy z każdym; dwa najlepsze zespoły dostaną się do półfinałów MŚ, natomiast dwa ostatnie zmierzą się o piąte miejsce w mistrzostwach.

Faza finałowa: