Dyskusja na temat zmian w systemie oceniania siatkarek Superligi ożywiła się po słowach trenera José Roberto Guimarãesa, którego Amil Campinas został niedawno wyeliminowany z walki o finał ligi przez Sollys Osasco. Szkoleniowiec mistrzyń olimpijskich z Londynu jest jednym z największych krytyków systemu, który miał zapewnić wyrównane składy drużyn brazylijskiej ekstraklasy pań i tym samym poziom rozgrywek godny Kraju Kawy. O ile w lidze siatkarzy system punktowego rankingu zdaje się spełniać swoje założenia, o tyle u siatkarek trudno mówić o wyrównaniu szans, kiedy to od ośmiu sezonów czołowe lokaty zajmują wyłącznie ekipy z Osasco i Rio de Janeiro. Pozostałe ekipy, nie mogąc przełamać dwóch lokalnych hegemonów na parkiecie, próbują tego dokonać przy okazji zmian w regulaminie rozgrywek, ale brak konsensusu skutecznie torpeduje ich plany.
Specyficzny wynalazek brazylijskiej siatkówki, jakim jest system oceny siatkarzy i siatkarek poprzez ich ranking (szczegóły poniżej) pozwolił przez swoje niedoskonałości na to, by zespół Sollys Osasco mógł sprowadzić w swoje szeregi większość uznanych reprezentantek Brazylii jak Jaqueline, Thaisa Menezes czy Fernanda Garay. Patrząc na skład drużyny, która w tym roku zdobyła klubowe mistrzostwo świata, nie sposób dziwić się jej dominacji w ostatnich latach. To właśnie casus Osasco stał się jedną z głównych przyczyn spotkania władz 9 klubów Superligi i CBV (brazylijskiej federacji siatkówki). Podczas niego trzy kluby: Unilever, Sesi-SP i Minas przedstawiły swoje propozycje na usprawnienie rankingu, jednak żadna z nich nie została poparta przez uczestników dyskusji. Kluby i CBV postanowiły wstrzymać się z wiążącymi decyzjami do zakończenia rozgrywek męskiej Superligi, czyli 14 kwietnia. Jednak już wiadomo, że bardziej niż pewne są zmiany dotyczące oceny tegorocznych złotych medalistek olimpijskich: wartość ich rankingu wzrośnie z 6 do 7.
System rankingu w Superlidze kobiet i mężczyzn w Brazylii:
- Aby wyrównać poziom zespołów w czołowych brazylijskich ligach, od sezonu 1992/3 wprowadzono w nich system klasyfikacji zawodników, tzw. ranking. Po corocznym zakończeniu rozgrywek ligowych władze federacji w porozumieniu z klubami przyznają każdemu występującemu w Superlidze ranking o wartości od 1 do 7, w zależności od takich czynników jak np. narodowość, występy w klubie i reprezentacji oraz dotychczasowe osiągnięcia czy miano wychowanka klubu;
- Nieprzekraczalny limit punktów, jaki przysługuje każdemu z klubów, wynosi 32. Każdy zespół może mieć w swoich szeregach maksymalnie 3 zawodników z rankingiem 7. Wychowankowie klubów mają zerowy ranking, podobnie jak siatkarze, którzy wracają do Brazylii po pobycie w zagranicznych klubach i gracze poniżej 17 roku życia;
- Każdy klub może mieć w swoim składzie dwóch zawodników z zagranicy. W pierwszym sezonie gry w Superlidze nie są im liczone punkty;
- W przypadku Sollys Osasco dwie zawodniczki: Adenizia i Jaqueline Carvahlo mają ranking zerowy, choć według części klubów Superligi nie powinno mieć to miejsca. Siatkarki wciąż są uznawane za wychowanki Finasa Osasco, które upadło w 2009, a na jego miejscu w tym samym mieście powstał nowy klub, Sollys.