Gheorghe Cretu: W tym sezonie dwóch rozgrywających umiało grać środkiem

Agata Kołacz 28 Kwietnia 2016, 12:00

WP SportoweFakty: Cuprum Lubin zakończyło sezon PlusLigi na piątym miejscu. To dobry wynik?

Gheorghe Cretu: To ogromna rzecz, że to, co było naszym celem, w co wierzyliśmy od początku, udało się zrealizować. Jasne, że mieliśmy nową kadrę, z czego wcześniej kilku zawodników częściej siedziało na ławce rezerwowych niż grało. Jednak krok po kroku zaczęliśmy poprawiać nasze zachowanie w trudnych momentach. Można było to zrobić jeszcze lepiej, jednak ten sezon był naprawdę niesamowity. Wprawdzie mieliśmy swoje wzloty i upadki, ale kto w tym roku ich nie miał. Nawet najbogatsze kluby, które rywalizowały o najwyższe cele, musiały się zmierzyć z kryzysem formy. Po prostu ten sezon był trochę szalony i nie można się było tego ustrzec. Jednak my jesteśmy bardzo zadowoleni z tego, co udało się nam osiągnąć.

Cuprum Lubin rozegrało dziewięć tie-breaków, z czego aż siedem w pierwszej rundzie. To dość sporo. Prezentowaliście dość nierówną formę, z czego to wynikało?

- Nie wiem nawet, czy nie rozegraliśmy tych tie-breaków najwięcej ze wszystkich, a jeśli nie, to na pewno byliśmy w czołówce. Ale to wszystko było spowodowane naszą nierówną dyspozycją. Przegrywaliśmy 0:2 i potrafiliśmy rozstrzygnąć mecz na swoją korzyść, ale równie dobrze nie potrafiliśmy wygrać, kiedy prowadziliśmy 2:0. Poziom PlusLigi jest naprawdę wysoki i musisz być skupiony. Nie możesz sobie przed meczem przyznać punktów, nawet jeśli grasz z teoretycznie słabszą drużyną. Dlaczego np. PGE Skra Bełchatów nie wygrała 3:0 z BBTS-em Bielsko-Biała? W tych rozgrywkach każdy może mieć lepszy i gorszy dzień. Jeśli masz lepszy, nie jest powiedziane, że nie pokonasz silniejszego od siebie przeciwnika. Mieliśmy trzech młodych zawodników na kluczowej pozycji, jaką jest atakujący. Zaczęliśmy z Mateuszem Malinowskim, który ma 23 lata, później grał Szymon Romać, też 23-latek. Na koniec sezonu na pozycji atakującego występował Łukasz Kaczmarek, o dwa lata młodszy od nich. Wszyscy wymienieni tak naprawdę dopiero zaczęli grać w siatkówkę na najwyższym poziomie. Mateusz Malinowski do tej pory w Jastrzębskim Węglu spędził więcej czasu na ławce niż na boisku, Szymon zaczął grać w połowie poprzedniego sezonu. Więc to było do przewidzenia, że na początku rozgrywek nasza dyspozycja będzie daleka od idealnej. Często było tak, że robiliśmy dwa kroki do przodu, a później jeden do tyłu. Nasza siła brała się z drużyny, dobrej atmosfery i ciężkiej pracy. Gdy mieliśmy trudne momenty, to wychodziliśmy z nich razem, nigdy się nie poddawaliśmy, tylko walczyliśmy. Pokazywaliśmy charakter. Oczywiście, w niektórych sytuacjach brakowało nam doświadczenia. Mieliśmy szanse nawet na awans do "czwórki". Ale z drugiej strony, jeśli drużyny takie jak Asseco Resovia Rzeszów, PGE Skra Bełchatów czy Lotos Trefl Gdańsk grałyby na swoim normalnym poziomie, to na pewno wszystko wyglądałoby zupełnie inaczej. Jednak sezon był wyczerpujący i trudny nie tylko dla nas.

• Zobacz końcową klasyfikację PlusLigi 2015/2016. Które drużyny z awansem do europejskich pucharów?

W zeszłym roku pana podopiecznym był Dmytro Paszycki, który miał za sobą fantastyczny sezon. Po przejściu do Asseco Resovii Rzeszów już tak nie błyszczał. Dlaczego?

- Grzegorz Łomacz umie wykorzystać potencjał środkowych - twierdzi Gheorghe Cretu

- Ale przecież zanim Dima przyszedł do Rzeszowa, grał trzy lata we Francji, w ekipie Cannes. To nie jest tak, że on w PlusLidze wziął się znikąd. W trakcie tych trzech lat także był najlepszym zawodnikiem, podobnie jak we wcześniejszym sezonie w Cuprum. Liga francuska wcale nie stoi na bardzo niskim poziomie, mają tam dobre drużyny i doświadczonych siatkarzy. Moja opinia jest taka, że Dima zasłużył na grę w Asseco Resovii Rzeszów. Tyle tylko, że to całkowicie zupełnie inny zespół niż nasz. Tutaj był wykorzystywany o wiele częściej, bo wynika to z innego charakteru zawodników, a co za tym idzie samej drużyny. Nie wiem, jak sytuacja wyglądała w Rzeszowie, ale w Lubinie Dmytro był gotowy, by zaatakować każdą piłkę. Podobnie jak Marcus, czy w drugiej części sezonu Marcin Możdżonek, kiedy doszedł już do swojej formy.

Jak wygląda pańska przyszłość? Zostaje pan w Lubinie?

- Tak, mam ważny kontrakt do 2017 roku. Po poprzednim sezonie podpisaliśmy dwuletnią umowę. Wspólnie zaczęliśmy pewien projekt i krok po kroku go realizujemy. Mamy nadzieję, że uda się nam go kontynuować w przyszłym roku. Chcemy się rozwijać jako klub, bo dwa lata temu zaczynaliśmy praktycznie od zera.

Można powiedzieć, że wasza sytuacja przypomina drogę przebytą przez Cerrad Czarnych Radom.

- I tak, i nie. Owszem, jeszcze cztery lata temu radomianie grali w I lidze, my do PlusLigi dołączyliśmy dwa lata temu. Z tą różnicą, że jednak Czarni mają ogromne tradycje siatkarskie. A w Lubinie nigdy nie było PlusLigi, ludzie nie wiedzieli, co to jest. Kiedy przyszedłem tutaj pracować, akurat w sierpniu oddano do użytku halę. Powstał pomysł, żeby stworzyć drużynę. My nie mieliśmy żadnych tradycji, tymczasem mieliśmy grać w halach, gdzie o każdej jednej można byłoby napisać książkę o wielkich siatkarskich wydarzeniach. W ciągu tych dwóch lat udało się zachęcić wielu ludzi do przychodzenia na nasze mecze, klub naprawdę robi wszystko, by to dobrze funkcjonowało.