Jaki ojciec, taki syn, czyli tymi samymi śladami na siatkarskim szlaku

Zdjęcie okładkowe artykułu:
zdjęcie autora artykułu

Portal SportoweFakty.pl prezentuje zestawienie ojców i synów w siatkarskim środowisku. Który duet/trio ma największe osiągnięcia?

1
/ 18

Wojciech (ur. 1958) oraz Tomasz (ur. 1985) i Fabian Drzyzga (ur. 1990)

Wojciech Drzyzga to były rozgrywający kadry Polski, której barwy reprezentował w latach 1978-1985, w tym czasie zdobywając trzy srebrne medale mistrzostw Europy (1979, 1981, 1983) i rywalizując na igrzyskach w 1980 roku w Moskwie oraz dwukrotnie na mistrzostwach świata (1978, 1982). Drzyzga senior w swojej karierze grał w Sarmacie Warszawa, której jest wychowankiem, zaś później kolejno występował w klubach: MKS MDK Wola Warszawa, Legia Warszawa (8 medali mistrzostw Polski, w tym trzy złote), Filament Bursa z Turcji i JSA Bordeaux z Francji. Po zakończeniu zawodniczej przygody Wojciech Drzyzga postanowił spróbować swoich jako trener Legii Warszawa, Czarnych Radom, AZS-u Częstochowa oraz ekipy z Kędzierzyna-Koźla. W ostatnich latach tworzy on wraz z Tomaszem Swędrowskim parę głównych komentatorów siatkówki w telewizji Polsat. [ad=rectangle] Tomasz i Fabian Drzyzga postanowili pójść śladami swojego ojca i zdecydowali się na siatkarską karierę. Pierwszy z nich wybrał pozycję przyjmującego, natomiast drugi został rozgrywającym.

Największym sukcesem w karierze Tomasza Drzyzgi było zdobycie srebrnego "krążka" na ME 2003 kadetów. Reprezentował on barwy klubowe SMS-u Spała, AZS Politechniki Warszawskiej, Gwardii Wrocław i Farta Kielce. W 2012 przyjął propozycję ZAKSY i został jej team managerem.

Fabian Drzyzga, który urodził się we francuskim Bordeaux, swoją przygodę z siatkówką rozpoczął w Olsztynie w 2003, lecz rok później przeniósł się do stolicy Polski i przez kolejne pięć lat reprezentował barwy drużyny MOS Wola Warszawa. Jego kariera nabrała rozpędu, kiedy w 2008 roku podpisał kontrakt z występującym w PlusLidze AZS-em Częstochowa. W okresie gry pod Jasną Górą wywalczył on Puchar Challenge 2011/12 i brązowy medal Mistrzostw Europy 2011 wraz z kadrą. W 2012 roku Fabian Drzyzga przeniósł się do AZS PW, jednak już w kolejnym roku zgłosił się po niego zwycięzca PlusLigi, Asseco Resovia Rzeszów, z którym sięgnął po Superpuchar Polski 2013 oraz wicemistrzostwo kraju w sezonie 2013/14. Najwspanialszym osiągnięciem w karierze 24-letniego zawodnika jest zdobycie tytułu mistrza świata podczas turnieju w Polsce.

2
/ 18

Bernardo (ur. 1959) i Bruno Rezende (ur. 1986)

Bernardo Rezende, srebrny medalista igrzysk w 1984 roku jako siatkarz, objął w 2001 roku reprezentację Brazylii, którą doprowadził do największych sukcesów w jej historii. Brazylijczycy w okresie pracy Bernardinho zdobyli trzy tytuły mistrza świata, srebrny medal MŚ, złoty medal IO w Atenach, dwa srebrne "krążki" turnieju olimpijskiego (2008, 2012) oraz osiem złotych medali w Lidze Światowej.

Bruno Rezende swoją przygodę z seniorską siatkówką rozpoczął w 2003 roku. Już trzy lata później wraz z kadrą Canarinhos wygrał Ligę Światową. Ponadto w swoim dorobku ma złoty i srebrny medal mistrzostw świata, dwa srebrne medale igrzysk, zaś w karierze klubowej 5-krotnie zwyciężył w lidze brazylijskiej. Bruninho w ostatnich latach jest uważany za jednego z najlepszych rozgrywających na świecie.

3
/ 18

Hugo (ur. 1963) i Facundo Conte (ur. 1989)

(fot: Twitter)
(fot: Twitter)

Największymi zawodniczymi sukcesami Hugo Conte są wywalczone z reprezentacją Argentyny brązowe medale Mistrzostw Świata 1982 oraz Igrzysk Olimpijskich 1988. Hugo Conte w swoim życiu występował w lidze argentyńskiej, francuskiej oraz włoskiej.

Przyjmujący Facundo Conte to czołowy siatkarz kadry Albicelestes, a w swoim dorobku ma mistrzostwo Polski w 2014 roku z PGE Skrą Bełchatów oraz 4. miejsce w Lidze Światowej 2011 z argentyńską drużyną narodową.

4
/ 18

Daniel (ur. 1961) i Ivan Castellani (ur. 1991)

Daniel Castellani jako zawodnik reprezentacji Argentyny wywalczył brązowe "krążki" MŚ 1982 oraz IO 1988. Castellani senior reprezentował barwy klubów z Argentyny, Brazylii oraz Włoch. Jego największe sukcesy trenerskie są związane z Polską, gdyż doprowadził PGE Skrę do trzech zwycięstw w PlusLidze i "brązu" w Lidze Mistrzów, zaś z polską kadrą sięgnął po tytuł mistrza Europy w 2009 roku. Ponadto wygrał wraz z Fenerbahce Stambuł ligę turecką (2011), a po powrocie do polskiej ligi poprowadził ZAKSĘ do triumfu w Pucharze Polski 2013, srebrnego medalu mistrzostw kraju oraz 4. miejsca w LM.

Ivan Castellani zdecydował się na siatkarską karierę jako atakujący. Przez pewien czas grał w kadrze Argentyny, lecz w ostatnim sezonie nie znalazł uznania w oczach Julio Velasco.

5
/ 18

Władimir (ur. 1966) i Laurent Alekno (ur. 1996)

Władimir Alekno jako zawodnik występował na pozycji środkowego bloku. W swojej karierze grał w lidze Związku Radzieckiego, bułgarskiej, włoskiej oraz francuskiej. Jako trener prowadził Tours VB (1999-2004), Dynamo Moskwa (2004-2007) oraz Zenit Kazań (od 2008 roku do chwili obecnej). Alekno dwukrotnie obejmował reprezentację Rosji (2007-2008, 2011-2012), z którą wygrał Puchar Świata 2011 oraz Igrzyska Olimpijskie 2012.

Laurent Alekno postanowił zostać rozgrywającym i reprezentuje on barwy ekipy z Kazania.

6
/ 18

Jon (ur. 1961) i Nicolas Uriarte (ur. 1990)

(fot: Twitter)
(fot: Twitter)

Jon Uriarte należy do najlepszego pokolenia argentyńskich siatkarzy, gdyż w 1982 roku zdobył wraz z Albicelestes brązowy medal mistrzostw świata, zaś sześć lat później brąz igrzysk w Seulu. Grał on w lidze włoskiej, francuskiej oraz holenderskiej. Swoją karierę trenerską Uriarte rozpoczął w 1991. Od 2011 roku jest szkoleniowcem kadry Australii, którą w ostatnim sezonie doprowadził do Final Six Ligi Światowej oraz II rundy MŚ.

Nicolas Uriarte, rozgrywający reprezentacji Argentyny, w ostatnim czasie zaczyna aspirować do czołówki najlepszych graczy na swojej pozycji. Uriarte junior w ostatnim sezonie osiągnął największy sukces w swojej karierze, wygrywając mistrzostwo Polski z PGE Skrą Bełchatów, a zarazem kwalifikując się do Ligi Mistrzów 2014/15.

7
/ 18

Jarosław Kubiak znany jest przede wszystkim z pracy trenerskiej w Jokerze Piła. W ostatnim czasie opiekował się on Akademią Jastrzębskiego Węgla.

Przyjmujący Michał Kubiak, który w przeszłości grał w "plażówkę" w parze ze Zbigniewem Bartmanem, to złoty i brązowy medalista Ligi Światowej, brązowy medalista ME 2011, srebrny medalista Pucharu Świata 2011 oraz zwycięzca Mistrzostw Świata 2014. W swojej karierze występował w lidze polskiej, izraelskiej oraz włoskiej, zaś w kolejnym sezonie zagra w Turcji. Największe klubowe sukcesy Kubiak święcił z Jastrzębskim Węglem, z którym zdobył klubowe wicemistrzostwo świata 2011, brązowy medal LM 2014, a także dwa brązowe krążki mistrzostw Polski.

8
/ 18

Leon (ur. 1949) i Zbigniew Bartman (ur. 1987)

Leon Bartman to były siatkarz Elany Toruń i Vlocławii Włocławek. Był on ponadto trenerem klubu MOS Wola Warszawa, menedżerem siatkarskim oraz działaczem PZPS-u.

Zbigniew Bartman to wieloletni reprezentant Polski, z którą zdobył on złoty i brązowy medal mistrzostw Europy, złoty oraz brązowy medal Ligi Światowej oraz "srebro" w Pucharze Świata 2011. Bartman to siatkarski obieżyświat, gdyż występował on w lidze polskiej, włoskiej, rosyjskiej oraz tureckiej. ZB w 2008 roku wywalczył wicemistrzostwo Turcji z Halkbankiem Ankara, w 2011 z Jastrzębskim Węglem sięgnął po klubowe wicemistrzostwo świata, zaś dwa lata później wygrał PlusLigę z Asseco Resovią Rzeszów.

9
/ 18

Eric (ur. 1959) oraz Swan (ur. 1992) i Earvin N'Gapeth (ur. 1991)

Eric N'Gapeth to były siatkarz reprezentacji Francji oraz Kamerunu. Z Francuzami wywalczył on w 1987 roku wicemistrzostwo Europy, a przez całą swoją zawodniczą karierę występował w Ligue A. W 1991 roku rozpoczął przygodę jako trener siatkówki, a w ostatnim sezonie prowadził rosyjski Kuzbass Kemerowo.

Swan N'Gapeth to przyjmujący zespołu Stade Poitevin.

Earvin N'Gapeth to gwiazda kadry Francji i jeden z najlepszych przyjmujących na świecie. Przez większość swojej kariery był związany z Tours VB oraz Bre Banca Lannutti Cuneo, z którą to ekipą wywalczył srebrny medal w Lidze Mistrzów 2012/13. N'Gapeth przez ostatni czas reprezentował barwy Casy Modena.

10
/ 18

Maciej (ur. 1959) oraz Marcin (ur. 1980) i Jakub Jarosz (ur. 1987)

Maciej Jarosz występował w reprezentacji Polski w latach 1977-1982, trzykrotnie zdobywając z nią srebrny medal mistrzostw Europy (1977, 1979, 1981). Wraz z kadrą grał na na mistrzostwach świata, igrzyskach w Moskwie oraz Pucharze Świata. Jarosz po zakończeniu zawodniczej kariery podjął się pracy jako trener, doprowadzając AZS Częstochowa do mistrzostwa Polski 1998/1999.

Marcin Jarosz to były przyjmujący klubów z Wrocławia, Gorzowa Wielkopolskiego, Nysy oraz Nikozji. Nie tak dawno był szkoleniowcem I-ligowej Avii Świdnik.

Jakub Jarosz to wielokrotny reprezentant Polski, z którą wywalczył złoty i brązowy medal mistrzostw Europy, "złoto" oraz "brąz" w Lidze Światowej, a ponadto srebrny medal w Pucharze Świata. W ostatnim sezonie ani razu nie wystąpił w polskiej kadrze. Atakujący Jarosz w swojej karierze grał w lidze polskiej oraz włoskiej, zaś kolejne rozgrywki spędzi w Transferze Bydgoszcz.

11
/ 18

Hubert (1941-2002) i Grzegorz Wagner (ur. 1965) oraz Iwo Wagner (ur. 1991)

Hubert Wagner to były rozgrywający polskiej reprezentacji, w której grał w latach 1963-1971. Jako zawodnik zdobył on brązowy medal Mistrzostw Europy 1967 oraz wystąpił na igrzyskach w 1968 roku. Wagner swoje największe sukcesy w życiu święcił jako trener biało-czerwonych, doprowadzając Polaków do złotego medalu MŚ 1974 oraz zwycięstwa w Igrzyskach Olimpijskich 1976. Środowisko siatkarskie nadało mu przydomek "Kat", ze względu na jego wysokie wymagania wobec swoich podopiecznych.

Grzegorz Wagner, podobnie jak swój ojciec, został rozgrywającym i także reprezentował on barwy drużyny narodowej, z którą wystąpił na MŚ 2002. Po zakończeniu przygody zawodniczej postanowił spróbować swoich sił jako szkoleniowiec kolejno Jadaru Radom, BBTS-u Bielsko-Biała, AZS-u Częstochowa, Aluprofu Bielsko-Biała oraz Farta Kielce.

Iwo Wagner, syn Grzegorza, ukończył Szkołę Mistrzostwa Sportowego w Spale, gdzie grał jako rozgrywający. W ostatnich latach pracował jako statystyk w ekipach z Bielska-Białej, Kielc, Radomia, a także żeńskiej reprezentacji Polski.

12
/ 18

Adam (ur. 1968) i Bartosz Kurek (ur. 1988)

Adam Kurek to 83-krotny reprezentant Polski i były przyjmujący Chełmca Wałbrzych, Gwardii Wrocław, AZS-u Częstochowa oraz Stali Nysa, z którą wywalczył srebrny (1994/1995) i brązowy (1995/1996) medal mistrzostw Polski.

Bartosz Kurek, olimpijczyk z Londynu, to w ostatnich latach jeden z najlepszych polskich siatkarzy. Wraz z polską kadrą wygrał złoty i brązowy medal mistrzostw europy, złoty oraz brązowy medal w Lidze Światowej i srebrny medal podczas Pucharu Świata 2011. Swoje największe sukcesy klubowe osiągnął z PGE Skrą Bełchatów, z którą 3-krotnie triumfował w PlusLidze, zwyciężył trzy Puchary Polski, sięgnął po srebrny i brązowy krążek w LM. W ostatnim sezonie Kurek wywalczył mistrzostwo Włoch z ekipą Lube Banca Macerata.

13
/ 18

Ljubomir (ur. 1954) i Dragan Travica (ur. 1986)

Ljubomir Travica swoje najlepsze lata kariery zawodniczej (1983-1990) spędził w lidze włoskiej w zespołach z Modeny, Mediolanu i Padwy. W 1979 roku na mistrzostwach Europy wywalczył wraz z kadrą Jugosławii brązowy medal. Swoją przygodę trenerską rozpoczął w 1993 roku i przez wiele lat pracował we Włoszech. Od sezonu 2008/2009 do 2010/2011 prowadził Asseco Resovię Rzeszów, z którą zdobył srebrny i dwa brązowe medale mistrzostw Polski. Wcześniej w latach 2003-2006 był selekcjonerem Serbii i Czarnogóry, która sięgnęła po dwa srebrne i jeden brązowy medal w Lidze Światowej oraz brąz na ME 2005.

Rozgrywający Dragan Travica, urodzony w chorwackim Zagrzebiu, to wielokrotny reprezentant Włoch. Od 2000 do 2013 występował w Serie A, po czym przeniósł się do rosyjskiego Biełogorie Biełgorod, z którym wygrał Ligę Mistrzów 2013/14 oraz KMŚ 2014. Wraz z kadrą Italii dwukrotnie był wicemistrzem Europy, zwyciężył dwa brązowe medale LŚ oraz zapracował na brązowy "krążek" igrzysk w Londynie.

14
/ 18

Wiaczesław (ur. 1952) i Iwan Zajcew (ur. 1988)

Wiaczesław Zajcew swego czasu reprezentował barwy Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (1971-1988), z którym święcił największe sukcesy w swojej karierze. Zajcew wraz z ekipą ZSRR wygrał złoty i dwa srebrne medale igrzysk olimpijskich, dwa razy był mistrzem świata oraz siedmiokrotnym mistrzem Europy.

Iwan Zajcew zadecydował się na grę dla kraju, w którym się urodził, czyli we Włoszech. Iwan Zajcew, mistrz Włoch 2013/14 z Lube Banca Macerata, to obecnie jeden z najlepszych atakujących świata. Wraz z kadrą Italii wygrał dwa srebrne krążki mistrzostw Europy, dwa brązowe medale Ligi Światowej oraz brąz Igrzysk Olimpijskich 2012 w Londynie. W kolejnym sezonie Zajcew zagra w rosyjskim Dynamie Moskwa.

15
/ 18

Wojciech (ur. 1954) i Michał Baranowicz (ur. 1989)

Wojciech Baranowicz to były reprezentant Polski (1976-1983) i pięciokrotny mistrz polskiej ligi (1976, 1978 - z AZS-em Częstochowa, 1980, 1981, 1982 - z Gwardią Wrocław).

Rozgrywający Michał Baranowicz, posiadający polskie i włoskie obywatelstwo, zdecydował się na grę dla kadry Włoch. W sezonie 2010/2011 występował on w Asseco Resovii Rzeszów, zaś od 2013 roku jest zawodnikiem ekipy Lube Banca Macerata.

16
/ 18

Glenn i Christopher (ur. 1988) oraz Nicholas Hoag (ur. 1992)

Kanadyjczyk Glenn Hoag to były siatkarz, a obecnie uznawany jest za jednego z najlepszych trenerów na świecie. Kanadyjczycy pod jego wodzą z roku na rok radzą sobie coraz lepiej, a podczas Mistrzostw Świata 2014 zajęli 7. miejsce.

Christopher Hoag to zawodnik francuskiego Tourcoing VB, zaś Nicholas Hoag w ostatnim sezonie reprezentował barwy mistrza Francji, Tours VB.

17
/ 18

Lech (ur. 1956) i Michał Łasko (ur. 1981)

Urodzony w Świdniku Lech Łasko to jeden z najbardziej utytułowanych polskich siatkarzy w historii. W latach 1975-1984 rozegrał on 261 spotkań w kadrze Polski, zdobywając mistrzostwo olimpijskie w 1976 roku oraz cztery srebrne medale mistrzostw Europy (1975, 1979, 1971, 1983). Łasko senior występował w Starcie Lublin, Avii Świdnik i Gwardii Wrocław, a swoim dorobku ma łącznie sześć medali polskiej ligi.

Michał Łasko, podobnie jak Michał Baranowicz, posiada polskie i włoskie obywatelstwo. Zdecydował się on na grę w barwach włoskiej reprezentacji, z którą sięgnął po złoty (2005) i srebrny (2011) medal mistrzostw Europy oraz brązowy krążek Igrzysk Olimpijskich 2012 w Londynie. W latach 1997-2011 Łasko występował w lidze włoskiej, po czym zdecydował się na transfer do Jastrzębskiego Węgla, z którym to zapracował na dwa brązowe medale mistrzostw Polski, brą" w Lidze Mistrzów oraz klubowe wicemistrzostwo świata.

18
/ 18

Laurent (ur. 1963) i Kevin Tillie (ur. 1990)

Laurent Tillie, urodzony w Algierii, to były przyjmujący reprezentacji Francji (1982-1995), w której zaliczył ponad czterysta występów. Jako zawodnik grał on w lidze francuskiej. Przez większość swojej kariery trenerskiej był związany z AS Cannes (2001-2012), a później objął kadrę Trójkolorowych, którą doprowadził do czwartego miejsca Mistrzostw Świata 2014.

Przyjmujący Kevin Tillie to podstawowy siatkarz francuskiej kadry. Grał on w lidze amerykańskiej, włoskiej, zaś sezon 2014/15 spędzi w Turcji.

Źródło artykułu: WP SportoweFakty
Komentarze (2)
avatar
Ryszard Kot
29.09.2014
Zgłoś do moderacji
0
0
Odpowiedz
Całe szczęście że Fabian nie poszedł do Włoch czy gdzie indziej aby ,,grzać" ławkę.  
douce_katarina
28.09.2014
Zgłoś do moderacji
0
0
Odpowiedz
Boris i Jenia Grebennikov