"Nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych". Siatkarskie środowisko wspomina tych, którzy odeszli

Zdjęcie okładkowe artykułu:
zdjęcie autora artykułu

1 listopada, jak co roku, wspominamy tych, którzy odeszli na zawsze. Siatkarskie środowisko w ciągu ostatnich dwunastu miesięcy opuściły kolejne osoby, które trudno będzie zastąpić.

1
/ 6
Na zdjęciu: Damian Gapiński
Na zdjęciu: Damian Gapiński

Damian Gapiński zm. 30.07.2016 r.

Był jednym z najbardziej znanych i cenionych dziennikarzy w środowisku żużlowym. Jego felietony, analizy i wywiady regularnie pojawiały się na łamach naszego serwisu. Żył żużlem i kochał ten sport. Jego drugą miłością była siatkówka - był Członkiem Zarządu Polskiego Związku Piłki Siatkowej, Przewodniczącym Wydziału Marketingu Polskiego Związku Piłki Siatkowej i Prezesem Wielkopolskiego Związku Piłki Siatkowej.

Bez Damiana na pewno nie udałoby się stworzyć portalu SportoweFakty, który z czasem stał się jednym z wiodących mediów o tematyce sportowej w naszym kraju. Był liderem naszego zespołu, potrafił inspirować do działania i nie bał się realizować najtrudniejszych celów. Dla wielu z nas Damian był autorytetem, kolegą, przyjacielem.

2
/ 6
Na zdjęciu: Andrzej Niemczyk
Na zdjęciu: Andrzej Niemczyk

Andrzej Niemczyk zm. 2 czerwca 2016 roku

Dwukrotnie toczył walkę z nowotworem. Po raz pierwszy dotknął go on w 2005 roku, atakując węzły chłonne. Szkoleniowiec wyszedł z tej walki zwycięsko. - Zapiłem go na śmierć - podkreślał z uśmiechem, nie ukrywając swojego zamiłowania do alkoholu, przede wszystkim whisky. Około dziesięć lat później, nowotwór zaatakował trenera po raz kolejny. Tym razem diagnoza była już bezwzględna: nieoperacyjny rak płuc. Tej bitwy nie dał rady wygrać.

Andrzej Niemczyk był siatkarzem oraz selekcjonerem żeńskiej drużyny narodowej w latach 1975-1977 i 2003-2006. Z Biało-Czerwonymi wywalczył dwa złote medale mistrzostw Europy (2003, 2005).

3
/ 6
Na zdjęciu: Portrety z wizerunkiem Agaty Mróz-Olszewskiej
Na zdjęciu: Portrety z wizerunkiem Agaty Mróz-Olszewskiej

Agata Mróz-Olszewska zm. 4 czerwca 2008

Jedna z najlepszych zawodniczek drużyny, która w 2003 i 2005 roku zdobyła złote medale mistrzostw Europy, zmarła w wyniku komplikacji po operacji przeszczepu szpiku kostnego. Historia, którą napisała Agata, historia dziewczyny gotowej poświęcić wszystko, by urodzić dziecko (gdy zmarła, jej córka Liliana miała zaledwie miesiąc), nie pozwala o niej zapomnieć. Wiele osób, i wcale nie chodzi tylko o kibiców siatkówki, uważa ją za bohaterkę. Dzielnie walczyła o normalne życie - o to, by mieć przyjaciół, być szczęśliwą żoną i matką. I była, choć jedynie przez krótką chwilę.

4
/ 6
Na zdjęciu: Hubert Jerzy-Wagner
Na zdjęciu: Hubert Jerzy-Wagner

Hubert Jerzy Wagner zm. 13 marca 2002 r.

To dzięki niemu, w latach 70-tych, sport, wcześniej dorównujący popularnością w Polsce rozgrywkom ping-ponga, zaczął budzić zainteresowanie narodu podobne do tego, jakim cieszyli się piłkarze prowadzeni przez Kazimierza Górskiego.

Zginął w wypadku samochodowym w Warszawie przy ul. Wspólnej 13 marca 2002 roku. Około godziny 11 stracił panowanie nad samochodem i uderzył w inne pojazdy. Przyczyną był zawał serca. Zmarł pomimo szybko udzielonej pomocy medycznej.

Polskich siatkarzy doprowadził do złotego medalu ME 1975 (II miejsce), MŚ 1974 w Meksyku oraz IO 1976 w Montrealu i ME 1983 (II miejsce). Jako zawodnik z drużyną narodową stawał na podium ME 1967 (III miejsce).

W latach 1978-1979 prowadził kobiecą reprezentację Polski.

5
/ 6
Na zdjęciu: Arkadiusz Gołaś
Na zdjęciu: Arkadiusz Gołaś

Arkadiusz Gołaś zm. 16 września 2005

Jego śmierć była jedną z największych tragedii w polskim sporcie. Arkadiusz Gołaś był wówczas na szczycie. Obdarzony dużym talentem siatkarz ruszył na podbój włoskiej ligi. Był w drodze na prezentację swojej nowej drużyny - Lube Banca Macerata. We Włoszech miał rozwinąć swoje umiejętności, zostać najlepszym środkowym na świecie.

Zginął w wypadku, do którego doszło na austriackiej autostradzie A2 w Griffen niedaleko Klagenfurtu. Samochód, w którym podróżował zawodnik, zjechał w prawo, uderzył w betonową ścianę. Kilka godzin później 24-letni siatkarz zmarł w pobliskim szpitalu.

Polscy siatkarze, którzy na mistrzostwach świata 2006 w Japonii zdobyli srebrny medal, zadedykowali go Gołasiowi. Na podium weszli w koszulkach z numerem 16, tym samym, z którym grał tragicznie zmarły środkowy.

6
/ 6
Na zdjęciu: Sara Anzanello
Na zdjęciu: Sara Anzanello

Zmarli w ostatnich dwunastu miesiącach:

Sara Anzanello zm. 25 października 2018

Jedna z najbardziej utytułowanych zawodniczek, przez wiele lat była filarem reprezentacji Włoch. Miała zaledwie 38 lat. Na razie nie wiadomo, co dokładnie było przyczyną śmierci. Zawodniczka w ostatnich latach przeżywała spore problemy ze zdrowiem: w 2013 roku musiała nagle przerwać karierę sportową z powodu zapalenia wątroby, które wymagało jak najszybszej transplantacji tego organu.

Zbigniew Rusek zm. 7 sierpnia 2018

Był legendą polskiej siatkówki. Ponad sto razy wystąpił w drużynie narodowej. Pracował jako trener i działacz. W latach 1992-2000 pełnił funkcję wiceprezesa PZPS ds. szkoleniowych. Zasiadał także w komisji trenerskiej FIVB.

Krzysztof Petrowski zm. 2 czerwca 2018

Były drugim trenerem siatkarek Budowlanych Toruń i sędzią siatkarskim. Był bardzo zaangażowany w rozwój siatkówki w regionie. Jako zawodnik występował w trzeciej lidze w barwach AZS Toruń. Po studiach na AWF w Gorzowie Wielkopolskim oddał się pracy szkoleniowej.

Piotr Koczan zm. 27 listopada 2017

Był wychowankiem AZS Olsztyn, z którym wywalczył m.in. mistrzostwo Polski w 1978. W 1975 został brązowym medalistą mistrzostw Europy juniorów. Wystąpił w 59 spotkaniach reprezentacji Polski seniorów, zdobywając wicemistrzostwo Europy. Po zakończeniu kariery zawodniczej był m.in. trenerem reprezentacji Polski w siatkówce plażowej (2002-2004). Był także mistrzem świata weteranów (2002), w 2005 zdobył brązowy medal mistrzostw świata weteranów.

Wojciech Szuppe zm. 7 października 2018

Były reprezentant Polski, trener, pracownik naukowy Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. W barwach AZS-u AWF Warszawa dziesięć razy z rzędu sięgał po mistrzostwo Polski. W reprezentacji Polski zagrał 69 razy. Z kadrą zdobył brązowy medal Letniej Uniwersjady w 1959 roku.

Ryszard Kruk zm. 26 stycznia 2018

Był trenerem Biało-Czerwonych w latach 1993-1994. Pod jego wodzą Polacy zdobyli srebrny medal Uniwersjady, która w 1993 roku odbyła się w Buffalo. Rok 1993 w był najlepszym w trenerskiej karierze Kruka, który przed objęciem posady selekcjonera poprowadził Chełmca Wałbrzych do zdobycia Pucharu Polski 1992/1993, co jest największym sukcesem w historii tego klubu.

Jacek Banasik zm. 22 maja 2018

Pracował jako trener siatkówki w klubach warszawskich: w latach 1993-2002 w RKS SKRA Warszawa, 2002-2004 w UKS Hubert Warszawa, 2003-2007 KU AZS Warszawa, 2010-2016 w MOS Wola Warszawa.

Tadeusz Sąsara zm. 1 stycznia 2018

Zmarł w wieku 80 lat. Kierował związkiem siatkarskim w latach 1978-88 i w 2002 r., a od 1998 r. był prezesem honorowym polskiej federacji. W swojej działalności w sporcie Sąsara pełnił również funkcje wiceprezesa PZPS (1976-78) oraz wiceprezesa Polskiego Związku Kolarskiego (w latach 1960-63). Był odznaczony Krzyżami: Zasługi, Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim.

Jan Zaremba zm. 11 kwietnia 2018

Zmarł w wieku 75 lat. W latach 2000-2014 pełnił funkcję wiceprezesa zarządu Profesjonalnej Ligi Piłki Siatkowej. Był żywą legendą organizacji. Zaczynał w momencie, gdy spółka raczkowała i pracował aż do zdobycia mistrzostwa świata przez biało-czerwonych w 2014 roku. Angażował się również w sprawy światowej siatkówki. Przez lata zasiadał w komisjach finansowych CEV i FIVB.

Vinicius Soronha zm. 17 września 2018

Kilka miesięcy przed śmiercią zakończył jeden z najlepszych sezonów w swoim życiu. Został mistrzem kraju, wywalczył puchar i Superpuchar, na dodatek wybrano go najlepszym libero całej hiszpańskiej ligi. Ekipa, w której występował od trzech lat - Club Voleibol Tereul - wiązała z nim wielkie nadzieje. Zawodnik zmarł we własnym łóżku, prawdopodobnie bez udziału osób trzecich. Miał zaledwie 26 lat.

Ryszard Szostakowski zm. 29 września 2018

W BBTS-ie Bielsko-Biała pełnił funkcje kierownika drużyna oraz dyrektora działalności gospodarczej. To wtedy bielska siatkówka przeżywała najlepsze lata, zespół awansował do po kolejnych szczeblach ligowych, sięgnął również po Puchar Polski.

Po zakończeniu kariery zasiadał w zarządzie klubu, działał także aktywnie w siatkarskiej centrali, zostając m.in. pierwszym przewodniczącym komisji siatkówki plażowej w Polsce.

Halina Aszkiełowicz-Wojno zm. 22 czerwca 2018

W reprezentacji Polski seniorek zadebiutowała 7 sierpnia 1965. W 1966 wystąpiła na mistrzostwach Europy juniorek, zajmując z zespołem 5 miejsce. Miała udział największych sukcesach reprezentacji II połowy lat 60. i początku lat 70. zdobywając kolejno wicemistrzostwo Europy w 1967, brązowy medal olimpijski w 1968 i brązowy medal mistrzostw Europy w 1971. Uczestniczyła także w mistrzostwach świata w 1970. Ostatni raz w biało-czerwonych barwach wystąpiła 4 października 1973 w towarzyskim spotkaniu z Meksykiem. W reprezentacji Polski seniorek wystąpiła w 177 spotkaniach, w tym 138 oficjalnych.

Zdzisław Stankiewicz zm. 18 listopada 2018

Przez lata był ważną postacią trójmiejskiego sportu. Prezesem Gedanii został w 2001 roku. Za jego kadencji klub wychował lub ukształtował wiele znakomitych zawodniczek, przyszłych reprezentantek Polski (m.in. Izabela Bełcik, Berenika Tomsia, Maja Tokarska, Joanna Wołosz, Tamara Kaliszuk czy Natalia Kurnikowska).

Źródło artykułu: WP SportoweFakty
Komentarze (3)
avatar
Black_Hawk
1.11.2018
Zgłoś do moderacji
0
0
Odpowiedz
Sama Agata przed śmiercią powiedziała: bądź szczęśliwy. Można powiedzieć, że w ten sposób realizuje ostatnią wolę swojej żony. Inna sprawa, że on akurat walczył o nią do ostatnich sekund, więc Czytaj całość
avatar
FAN SPEEDWAYA nr 1
1.11.2018
Zgłoś do moderacji
0
0
Odpowiedz
..szkoda,że mąż Agaty Mróz..tak szybko o niej zapomniał..a tak zapewniał..wstyd..((