Za bardzo chciałem, poniosło mnie - rozmowa z Klemensem Murańką

strony środowiska jak i rodziców, którzy traktują swoje dziecko jako przyszły fundusz emerytalny. Niemniej w tej pogoni za pieniędzmi, sławą i wynikami, trzeba zachować zdrowy rozsądek i umiar. Zawsze w sporcie [b]osobiście ceniłem poszanowanie dla rywala, ciężką pracę i pokorę[/b], myślę że są to [b]wartości uniwersalne[/b], które przydają się każdemu sportowcowi. W sportach drużynach, dla przykładu w takiej siatkówce zawsze podobało mi się, że nikt z zawodników nie podważał decyzji personalnych trenera. Wiadomo na zgrupowaniu pojawia się większa grupa zawodników, na najważniejsze turnieje jedzie ich zwykle czternastu. W tym miejscu pojawia się to niezrozumiałe i złowieszcze dla niektórych słowo [b]„selekcja”[/b]. W ciągu ostatnich lat nie przypominam sobie takiej sytuacji w kadrze siatkarzy aby któryś z zawodników publicznie podważał decyzje trenera i formę kolegów, mówiąc: [i]„przez cały sezon grałem lepiej od niego i czuje się oszukany brakiem miejsca w kadrze na turniej”[/i]. Mimo, że decyzji trudnych w tym czasie nie brakowało, zawsze spotykało to się z akceptacją ze strony tych, których zabrakło. Komentarze i wypowiedzi, które zwykle pojawiały się później w mediach były w zupełnie innym tonie: [i]„ciężko pracowaliśmy razem na treningach, mam nadzieję, że chłopaki poradzą sobie na turnieju i będę trzymał za nich kciuki”[/i]. Właśnie o to w sporcie również chodzi aby umieć akceptować pewne decyzje nawet jeśli wydaje się nam, że jest inaczej. Jedyną słuszną drogą na pokazanie swoich racji jest dobra forma, tudzież równa gra, fenomenalne bramki, dalekie skoki itd.. Na pewno jest to o wiele lepsze rozwiązanie aniżeli publiczne i medialne wyżalanie się, które powoduje jedynie ferment. Właśnie takiego smrodu w środowisku naszych skoczków narobił niestety [b]Klimek[/b], na temat, którego obszerniej rozpisywałem się już w innych wątkach. Jak wszyscy wiemy powodem do podważania decyzji trenera i braku szacunku dla kolegów z kadry, był brak miejsca w kadrze na Igrzyska Olimpijskie w Sochi. Z tym, że chwilę później [b]Murańka[/b] pojechał na Mistrzostwa Świata Juniorów w Predazzo, miał tam okazję pokazać trenerowi Kruczkowi, że być może pomylił się w swoich wyborach. Niestety dla niego samego stało się zupełnie inaczej, w konkursie indywidualnym spisał się gorzej niż rok temu w Libercu (2 miejsce), natomiast w zawodach drużynowych potwierdził jedynie, że nie wytrzymuje jeszcze presji drugiego skoku. Z mojego punktu widzenia wybory i decyzje Kruczka są jak najbardziej zasadne i nie wdawałbym się w zbędne polemiki. Ten smród jest o tyle gorszy, że sam Klimek publicznie nie powiedział jeszcze słowa „przepraszam”, które należy się zarówno trenerowi jak i kolegom z kadry bez względu na wynik jaki osiągną w Sochi. [quote] Jaka jest teraz atmosfera między panem a kadrą? Relacje się zepsuły? - Nie umiem odpowiedzieć na to pytanie. [/quote] Za bardzo mnie to nie zdziwi jak reszta kadry odwróci się do niego plecami. Zapracował sobie na to sam do spółki z nadgorliwym tatusiem. [quote] Rozpamiętuje pan jeszcze tamte chwile czy już "machnął pan na to ręką"? - "Machnąłem na to ręką", nie ma co do tego wracać. Taka drużyna została wybrana i już się tego nie zmieni. Nie myślę o tym. [/quote] Nie jestem przekonany co do szczerości tych słów, odnoszę wrażenie że Klimek jest z takich ludzi, którzy takie zadry długo noszą w sercu. Wydaje mi się również, że w przypadku niepowodzeń kolegów w zawodach drużynowych będzie czuł swego rodzaju satysfakcję i utwierdzał się jedynie w swym błędnym przekonaniu. Ciężko pracuj, nabierz pokory i szacunku dla innych, dobrze i równo skacz a za 4 lata możesz zdominować walkę o olimpijskie medale, niemniej wcześniej wypadałoby powiedzieć publicznie „przepraszam trenerze i przepraszam koledzy”.