Schmitt, Hannawald, Schlierenzauer, Ammann i inni. TCS rozpoczynali od wygranej. A jak kończyli?
Severin Freund wygrał w Oberstdorfie pierwszy konkurs 64. Turnieju Czterech Skoczni. Ile razy lider po 1/4 zwyciężał w klasyfikacji końcowej tych zawodów?
Anton Innauer
W gronie zawodników będących liderami TCS po 1/4 jest Anton Innauer. W sezonie 1975/1976 Austriak wygrał aż trzy konkursy, ale mimo to nie został zwycięzcą klasyfikacji generalnej. W Innsbrucku był 24. i spadł na czwarte miejsce w rankingu łącznym. Wygrał w Bischofshofen, zmniejszył stratę do czołowej trójki, ale do trzeciego zawodnika zabrakło mu zaledwie siedmiu dziesiątych punktu. Tym samym po raz pierwszy w historii zdarzyło się, aby zawodnik, który prowadził po 1/4 TCS i uczestniczył we wszystkich czterech konkursach, nie uplasował się w czołowej trójce klasyfikacji końcowej.
Pierwszy raz triumfatora inauguracji zabrakło w trójce najlepszych w sezonie 1955/1956. Był to wyjątkowy turniej nie tylko z tego powodu. Konkurs wygrało bowiem ex aequo dwóch zawodników - Eino Kirjonen i Aulis Kallakorpi. W Ga-Pa zajęli odpowiednio drugą i siódmą pozycję. W austriackiej części turnieju jednak nie wystartowali i stąd ich miejsca poza czołową dziesiątką turnieju (szczegóły w poniższej tabeli).
Drugi raz zwycięzcy pierwszego konkursu zabrakło na podium w edycji 1971/1972. Yukio Kasaya wygrał trzykrotnie, lecz ze względu na zbliżające się igrzyska olimpijskie w Sapporo nie czekał do końca rywalizacji i wrócił do Japonii, aby przygotowywać się do najważniejszej imprezy sezonu.
Innauer okazał się zwycięzcą otwarcia także w edycji 1976/1977. W dwóch następnych konkursach był drugi i trzeci. Na podium jednak ponownie go zabrakło, bo w Bischofshofen zajął dziewiętnastą lokatę i spadł na czwarte miejsce. Tym razem strata do trzeciego skoczka była większa niż rok wcześniej - wyniosła 16,4 pkt.
Liderzy po 1/4 w czasach przed powstaniem Pucharu Świata:Sezon | Lider po 1/4 | Miejsce w klasyfikacji końcowej TCS |
---|---|---|
1952/1953 | Asgeir Doelplads | 3. |
1953/1954 | Olaf Hans Bjoernstad | 1. |
1954/1955 | Aulis Kallakorpi | 3. |
1955/1956 | Aulis Kallakorpi i Eino Kirjonen | 18. i 17. |
1956/1957 | Pentti Uotinen | 1. |
1957/1958 | Nikołaj Kamieński | 3. |
1958/1959 | Helmut Recknagel | 1. |
1959/1960 | Max Bolkart | 1. |
1960/1961 | Juhani Kaerkinen | 5. |
1961/1962 | Eino Kirjonen | 1. |
1962/1963 | Toralf Engan | 1. |
1963/1964 | Torbjoern Yggeseth | 2. |
1964/1965 | Torgeir Brandtzaeg | 1. |
1965/1966 | Veikko Kankkonen | 1. |
1966/1967 | Dieter Neuendorf | 3. |
1967/1968 | Dieter Neuendorf | 3. |
1968/1969 | Bjoern Wirkola | 1. |
1969/1970 | Gari Napalkow | 3. |
1970/1971 | Ingolf Mork | 2. |
1971/1972 | Yukio Kasaya | 56. |
1972/1973 | Rainer Schmidt | 1. |
1973/1974 | Hans-Georg Aschenbach | 1. |
1974/1975 | Willi Puerstl | 1. |
1975/1976 | Anton Innauer | 4. |
1976/1977 | Anton Innauer | 4. |
1977/1978 | Mathias Buse | 2. |
1978/1979 | Jurij Iwanow | 21. |
Konkursy otwarcia nie zawsze odbywały się w Oberstdorfie. W sezonie 1952/1953 zmagania rozpoczęto w Garmisch-Partenkirchen (w Oberstdorfie zwyciężył Erling Kroken, który w "generalce" był jedenasty). Natomiast w edycji 1971/1972 inaugurację przeprowadzono w Innsbrucku (wygrał Kasaya, który w Oberstdorfie też spisał się najlepiej).
Kibicuj polskim skoczkom w Pilocie WP (link sponsorowany)